![\"\"](\"https://www.aravot.am/2009/aravot_arm/February/25/p13.jpg\")
Չմեկնաբանելով Լյուդմիլա Սարգսյանի այս տեսակետը՝ Արամ Կարապետյանը ցանկանում է ստանալ իրեն հուզող հարցերի պատասխանները:
ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը կարծում է, որ ի տարբերություն փաստահավաք խմբի արդյունավետ աշխատանքի, մարտի 1-2-ի դեպքերն ուսումնասիրող խորհրդարանական հանձնաժողովը զբաղված է ընդամենը կոծկելով: Հանձնաժողովի աշխատանքների երկարաձգումը, տիկին Սարգսյանի կարծիքով, իմաստ ունի միայն իշխանության համար, որպեսզի հնարավորություն ունենան հակադրվելու փաստահավաք խմբի ներկայացրած նյութերին: Իսկ ի՞նչն է պատճառը, որ ընդդիմության ներկայացուցիչ Լ. Սարգսյանը վստահում է Սերժ Սարգսյանի հրամանագրով ստեղծված փաստահավաք խմբին, իսկ խորհրդարանական հանձնաժողովին՝ ոչ: «Խորհրդարանական հանձնաժողովում ներկայացված են մարդիկ, ովքեր իշխանության ուղիղ վերահսկողության տակ են: Ինչ հուշել են, այն էլ պիտի անեն: Իսկ իրենց ի սկզբանե հուշել են, որ բացահայտումներ չպիտի լինեն, ինչն իրենք շատ մեծ հաջողությամբ իրականացնում են»,- ասում է Լյուդմիլա Սարգսյանը: Նա հիշեցնում է նաեւ այլ առիթներով ստեղծված խորհրդարանական հանձնաժողովների ճակատագրերը, որոնք, որպես կանոն, տապալել են այն գործը, որի համար ստեղծված էին: Մեր զրուցակիցը կասկած չունի, որ այս հանձնաժողովին էլ է համանման հեռանկար սպառնում: «Իսկ փաստահավաք խմբում աշխատում են նաեւ ընդդիմության ներկայացուցիչները, հույս ունեմ, որ հասարակությանն էլ ավելի կմոտեցնեն իրականությանը: Հասարակության մի շերտին, հավանաբար, կարիք կա փաստեր ներկայացնելու»,- գտնում է ՍԴՀԿ ատենապետը: Նկատեցինք, որ խորհրդարանական հանձնաժողովի աշխատանքներին էլ են մասնակցում ընդդիմության ներկայացուցիչներ, մասնավորաբար՝ «Նոր ժամանակներ» կուսակցության նախագահ Արամ Կարապետյանը: «Նախ՝ Արամ Կարապետյանը շատ ուշ է միացել այդ հանձնաժողովին: Ապա՝ կարծում եմ, որ Արամ Կարապետյանն այլեւս մեր թեման չէ, եւ խորհրդարանական հանձնաժողովում ընդդիմությունը ներկայացված չէ»,- եղավ Լյուդմիլա Սարգսյանի արձագանքը:
ՆԺԿ նախագահ Արամ Կարապետյանը, հավատարիմ մնալով իր սկզբունքին, չմեկնաբանեց իր մասին Լյուդմիլա Սարգսյանի կարծիքը: Միայն նկատեց, որ տիկին Սարգսյանը ճիշտ է, երբ ասում է, որ դա իրենց թեման չի, ու թաքնված ակնարկներ արեց՝ «ինչպես նաեւ հնչակյանների հետ ՀԱԿ-ի փոխհարաբերությունները մեր թեման չի. յուրաքանչյուրը կյանքում իր թեման պիտի գտնի: Ինչ մնում է՝ հանձնաժողովում ընդդիմություն կա, թե չկա՝ անունն ինչ ուզում եք դրեք, միայն աշխատենք եւ արդյունքի հասնենք»: Ինչ վերաբերում է խորհրդարանական հանձնաժողովի աշխատանքները երկարաձգելուն՝ Արամ Կարապետյանը դրա ջատագովն է: Չնայած, որ հանձնաժողովի աշխատանքի արդյունավետությունը դեռեւս բարձր չի գնահատում: «Կարեւորագույն երկու հանգամանք կա, որոնցով ես կարծում եմ՝ հանձնաժողովը պիտի սկսի զբաղվել շատ ավելի լուրջ ու խիստ: Առաջինը՝ ո՞վ է կրակելու հրահանգ տվել, եւ սպանությունները, որոնք կատարվել են այդ օրը, ո՞ւմ հրահանգների եւ ո՞ր ծրագրի արդյունք են: Եվ՝ ի՞նչ քաղաքական գնահատական ենք մենք այդ ամենին տալիս: Չէ՞ որ խորհրդարանական հանձնաժողովը ստեղծված է նաեւ պարզելու, վերլուծելու այդ ժամանակահատվածում ստեղծված քաղաքական իրավիճակը, գտնելու, թե ովքեր էին այդ ամենում մեղավոր: Ես դեռ չեմ տեսնում քաղաքական գնահատականների գործընթացները եւ չեմ համարում, որ պետք է մտնենք նախաքննության մարմնի մեջ եւ սկսենք պարզել, թե ո՞ր պարկուճը որտեղի՞ց է արձակվել: Կոնկրետ քաղաքական եւ իրավական իրավիճակով, ըստ իս, հանձնաժողովն ավելի շատ պիտի զբաղվի, մինչդեռ հիմա մեծամասամբ նախաքննության ֆունկցիա ենք իրականացնում»: Արամ Կարապետյանը միաժամանակ նշում է, որ «Չերյոմուխայի» հետ կապվածը արտառոց դեպք էր եւ անհրաժեշտ էր դրանով զբաղվել, մանավանդ, որ միայն հանձնաժողովի գործունեության արդյունքում հարցը լայն հասարակական հնչեղություն ստացավ: Նաեւ ասաց, որ շատ մեծ սպասելիքներ ունի՝ «Ի վերջո, ե՞րբ կգա Հայկ Հարությունյանը. դա ես համարում եմ հանձնաժողովի ամենամեծ աշխատանքը»: Հույս ունե՞ք, որ առաջիկա 7 ամիսների ընթացքում կստանաք ձեզ հուզող հարցերի պատասխանները: Արամ Կարապետյանը հավանականությունը «50-50 է համարում», բայց՝ «փաստ է, որ բոլոր քայլերը պետք է անել՝ այդ ամենը հանձնաժողովում բացահայտելու համար»:
