«ԻՆՉ-ՈՐ ԲԱՆ ԵԽ-ՈՒՄ ԱՅՆ ՉԷ»

ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար Գալուստ Սահակյանն առաջարկում է «նորացնել» Եվրոպայի խորհուրդը

– Թե ի՞նչ կորոշի ԵԽԽՎ ձմեռային նստաշրջանը մեր երկրի մասով, այսօր գրեթե բոլորին է հուզում, ակնհայտ է, որ այս անգամ եվրոպական այս կառույցի վերաբերմունքը մեր երկրի հանդեպ լինելու է շատ խիստ եւ մեզ ձայնից երեւի կզրկեն: Մինչդեռ Ձեր որոշ գործընկերներ հայտարարում են, որ ձայնից զրկվելը մեծ դժբախտություն չի լինելու:
– Իհարկե, ոչ միայն ԵԽ-ն, այլեւ մենք խնդիր ունենք, որ միջազգային բոլոր կառույցները դրական գնահատական տան մեր պետության ընդհանուր գործունեությանը: Քանի որ մենք ԵԽ անդամ ենք, անդամ ենք ոչ միայն առանձնակի մեծ քաղաքական նպատակների համար, այլեւ, որ, իրոք, մեր ժողովուրդը, մեր ազգը եվրոպական արժեքների կրող է եւ մաս է կազմում Եվրոպայի: Նույնիսկ, եթե ԵԽ անդամ էլ չլինենք, միեւնույն է, մեր ճանապարհը դեպի Եվրոպա է: Դա պատմությունն է ավետել, պատահական չէ, որ ես հետեւյալ մոտեցումը ցուցաբերեցի, երբ ասացի, որ էլի պայմաններ են ստեղծում, որպեսզի մենք գնանք դեպի իսլամական, մուսուլմանական աշխարհ եւ այդ քաղաքակրթությունից օգտվենք:
– Ի՞նչ նկատի ունեք, երբ ասում եք, թե պայմաններ են ստեղծում, որպեսզի մենք գնանք դեպի մուսուլմանական աշխարհ:
– Օրինակ՝ ցեղասպանությունը: Ես կարծում եմ, թուրքացնելու պրոցեսը, եթե հաջողությամբ պսակվեր, այդ ցեղասպանությունը չէր լինի, այսինքն՝ մենք ազգ ենք, որը պինդ պահում է եվրոպական արժեքները, իսկ դա նշանակում է՝ մշակույթ, գիտություն-տեխնիկայի զարգացում, հիմնականում այս գործոններն են, որոնցով մենք նմանվում ենք եվրոպացիներին եւ դառնում ենք եվրոպական արժեքների մաս, ոչ թե միայն կրող:
– Բայց եվրոպական արժեքների հիմնարար մաս է նաեւ մարդու իրավունքների ինստիտուտը, Ձեր կարծիքով՝ այս եվրոպական արժեքը մեզանում ի՞նչ վիճակում է:
– Իհարկե, ես կասեի, որ դեռեւս մեծ, շատ մեծ աշխատանքներ կան, որպեսզի մարդու իրավունքների գործոնը իրոք դառնա մեր պետության ամենակարեւոր հիմնարար բաղադրիչներից մեկը: Բայց, միեւնույն ժամանակ, հոգեւոր կերտվածքով մենք ինքներս այն ազգն ենք, որ բարի մոտեցումներ ունենք ցանկացած մարդու նկատմամբ, այլ բան է, որ դեռեւս չենք կարողացել այդ կառույցներն ամբողջացնել: Ինչ վերաբերում է ԵԽԽՎ-ում մեզ ձայնից զրկելուն, ասեմ հետեւյալը, որ եթե Եվրոպան գնա այդ ճանապարհով, ես կմտածեմ, որ ԵԽ-ն սկսել է երկակի չափանիշներով գործել, ուրեմն՝ ինչ-որ բան ԵԽ-ում այն չէ, եւ այստեղ նորացում է անհրաժեշտ: Առավել եւս, մոնիտորինգի խմբի վերջին դրսեւորումներն ավելի լարվածություն առաջացրին ոչ միայն մեր պետության ներսում, այլեւ տարածաշրջանում, Ադրբեջանի հետ մեր հարաբերություններում: Ցանկացած դեպքում մենք մեր ճանապարհն ունենք եւ գնալու ենք: Անհրաժեշտ գործոն է նաեւ ԵԽ-ի գնահատականը, բայց չեմ կարծում, որ դրանք առավել են, քան մեր պետության ներքին անվտանգությունը:
– Կներեք, ինչ-որ բան Եվրոպայի խորհրդո՞ւմ այն չէ, թե՞ մեր երկրում: Ձեր ասածից ես հասկացա, որ մեզանում ամեն ինչ նորմալ է, իսկ եվրոպացիք դա չեն հասկանում:
– Երկիրն ու միջազգային կառույցը չի կարելի նույնացնել, ես նկատի ունեմ ԵԽ-ի որոշումների սցենարային մոտեցումները: Եվրոպայի խորհուրդն այն կառույցն է, որը երկակի չափանիշներով պիտի չառաջնորդվի՝ քննելով այն խնդիրը, որը կապված է ընտրությունների եւ հետագա զարգացումների հետ: Մենք առասպելական աշխատանք ենք արել այդ ուղղությամբ, եւ այն մոտեցումները, որ ձեւավորված են մեր մեջ, ավելի խորն են, քան դրանց կարող է միջամտել Եվրոպայի խորհուրդը:
– Չե՞ք կարծում, որ եթե ազատազրկվածների մի մասն ազատ արձակվի՝ միջազգային այս կառույցի վերաբերմունքը մեր երկրի հանդեպ կփոխվի:
– Ես դա սփոփիչ մի միտք եմ համարում, եւ նույնիսկ կալանավորների ազատ արձակվելով՝ հնարավոր չէ ջնջել այն երեւույթները, որ մեր երկրում կատարվեցին: Պարզապես պետք է ելքեր գտնենք եւ հետագա զարգացումներն ապահովելու միջոցով ավելի կայուն մթնոլորտ ստեղծենք: Ես չեմ կարծում, որ անձերի նկատմամբ վերաբերմունքի դրսեւորումները պետական մեծ գործոններ կամ գործիքներ են: Ես գտնում եմ, որ իրադրությունն այնպիսին է, որ եթե մարդիկ մեղավոր են, պիտի պատժվեն, եթե մեղավոր չեն, պիտի ազատ արձակվեն, իսկ դա կարող են որոշել դատական մարմինները:
– Իսկ անձամբ Ձեր կարծիքով, ազատազրկված Ձեր գործընկեր-պատգամավորները մեղավո՞ր են, թե՞ ոչ:
– Ես այդտեղ սուբյեկտիվ վերաբերմունք ունեմ, որովհետեւ պարզից էլ պարզ է, որ բոլորի հետ էլ եւ ընկերական, եւ անմիջական հարաբերությունների մեջ եմ եղել, բավականին լուրջ քաղաքական ծրագրերով, եւ ինձ համար էլ մինչեւ հիմա առեղծված է մնում, թե մեկ գիշերվա մեջ որոշ մարդիկ ո՞նց միանգամից կարող էին 180 աստիճանով թեքվել, երբ օգտվում էին այն նույն խոհանոցից, նույն տարբերակներով, նույն ձեւերով, ինչը մենք ունեինք:
– «7»-ի գործով ընթացող դատավարության ժամանակ Ձեր գործընկերները երգում են ֆիդայական երգեր, նաեւ Ձեզ՝ պատգամավորներիդ հրավիրեցին ներկա լինել նիստերին, գնալո՞ւ եք:
– Եվ երգելը, եւ պահվածքը ճիշտ չեմ ընդունում, ճիշտ եմ համարում ավելի լուրջ մոտենալ եւ հնարավորություն տալ, որպեսզի հասարակությունը կարողանա գնահատականներ տալ: Այդ մոտեցումը կարելի է դիտարկել որպես դրսից Հայաստանին պատժելու հանդեպ ճիչերի արձագանք: Ես ինքս շատ կցանկանամ, որպեսզի դատական պրոցեսը ըստ պատշաճի կատարվի, եւ այդ դեպքում շատ ու շատ պատգամավորներ, ինձնից սկսած, կմասնակցեն նիստին եւ հնարավորություն կտան, որպեսզի պարզաբանումներն ավելի ճիշտ լինեն ու ավելի ճիշտ ներկայացվեն հասարակությանը: