Հարցազրույց «Աղբյուր» ամսագրի գլխավոր խմբագիր Թադեւոս Տոնոյանի հետ
«Պատկոմ», «Պատկոր», «Հոկտեմբերիկ», «Պիոներ» եւ, վերջապես, «Աղբյուր»: Այս անվանումներով մանկապատանեկան ամսագիրը, որ «ծնվել» է 85 տարի առաջ, տպագրվում է մինչ օրս:
– Ովքե՞ր էին «Աղբյուրի» հիմնադիրները:
– Հիմնադիրների շարքում, իհարկե, եղել են ճանաչված մարդիկ, բայց ամենաանվանին Եղիշե Չարենցն էր: «Աղբյուրի» խմբագրության աշխատանքները գլխավորել է Անահիտ Սահինյանը, հետո՝ Պերճ Զեյթունցյանը, ու շուրջ 20 տարի է՝ խմբագիրը ես եմ:
– Հոբելյանական տարվա շրջանակներում միջոցառումներ նախատեսո՞ւմ եք:
– Մենք անպայման հոբելյանը կտոնենք ամսագրի եւ, երեւի թե, Գրողների միության շրջանակներում: Միության նախագահը խոստացել է, որ կօգնի՝ հոբելյանը պատշաճ ձեւով նշելու համար:
– 85 տարվա ընթացքում «Աղբյուրի» տպագրման ձեւաչափը գրեթե չի փոխվել, իսկ բովանդակությո՞ւնը:
– Ժամանակին եղել են դեպքեր, որ, ասենք, ապրիլի 22-ի համար Լենին պապիկի նկարն ենք դրել…… Այն ժամանակվա խմբագիրները պարզապես փորձում էին հարաբերությունները չփչացնել ղեկավարության հետ: Եղել ենք եւ մնում ենք երեխաների գեղագիտական դաստիարակներից մեկը, փորձում ճաշակով գրականություն մատուցել, բարոյականության սկզբունքներ սերմանել: «Աղբյուրը» միշտ եղել է բարության գաղափարակիրը…
– Իսկ ի՞նչ քննադատություններ եք լսում:
– Մեզ հաճախ ասում են, որ ժամանակակից չենք: Այդ թեմայով մի բանավեճ էլ մեր կոլեկտիվում եղավ: Մենք չենք ներկայացնում այսօրվա աստղերին, քանի որ, կարծում ենք՝ ժամանակն է որոշում աստղերին:
– Ամեն օր նոր ամսագիր է «լույս աշխարհ» գալիս: Ունե՞ք մրցակիցներ:
– Զանազան մանկապատանեկան թերթեր, ամսագրեր են տպագրվում, երբեմն մարդկանց թվում է, թե սա նյութական առումով օգտաբեր գործ է:
Իրականում ամսագրի օգուտը մենք տեսնում ենք տարիներ հետո, երբ մեզ մոտ իրենց գործերը տպագրած երեխաները դառնում են լավ արվեստագետներ ու լրագրողներ… Չեմ կարծում, որ այսօր ինչ-որ մեկը «Աղբյուրին» մրցակից է համարում: Մենք եթե մրցում էլ ենք, ապա միայն նյութերով: «Աղբյուրում» երբեք չեք հանդիպի ինտերնետից վերցրած պատահական նյութերի, մենք ստեղծում ենք հեղինակային նյութեր:
– Այսօր ովքե՞ր են գրում «Աղբյուրում»:
– Մեզ մոտ տպագրվում են թե՛ երեխաների, թե՛ գրողների ստեղծագործություններ, էջեր ենք հատկացնում նաեւ թարգմանչական գրականությանը:
– Ինչպիսի՞ն է ձեր եւ ընթերցողի կապը…
– Հիմնականում դրական արձագանքներ ենք ստանում: Երբեմն զարմանում ենք, որ արտերկրից զանգեր են լինում, թե, ասենք, այս համարի նյութերը հաջողված են: Մի խոսքով, տպագրում ենք այն, ինչը մնայուն է, արժեք կարող է դառնալ: