Օրերս լրագիրներե կարեւոր լուր մը առինք Ազգային ժողովի անցուդարձեն: Ազգային ժողովի բարեպաշտ ու հարգարժան երեսփոխաններեն մեկը նիստի ժամանակ առաջարկած է Ազգային ժողովի շենքին կից պարտեզի մեջ մատուռ մը կառուցել՝ մեկ-մեկ հոն մտնելու, աղոթելու եւ մեղքերի թողություն խնդրելու համար: Վասնզի անընդհատ աշխատանքի մեջ ըլլալով՝ ժամանակ չունին հաճախակի եկեղեցի երթալու, աղոթելու եւ թողություն խնդրելու: Կկարծեմ, թե սա առաջարկը չպիտի մերժվի: Հնարավոր կըլլա աշխատանքեն առաջ մատուռը մտնել, երեկվա գործած մեղքերը խոստովանել եւ քահանայեն թողություն ստանալ:
Ես ալ Վեհափառին քանի մը առաջարկ ունիմ, քանի որ պաշտոնյա քահանան իր կողմեն պիտի նշանակվի եղեր:
1. Մեղքերուն թողություն տալը 10 հազար դրամեն աժան չպիտի ըլլա:
2. Պաշտոնյա քահանան մաքրամաքուր ձեռքեր պիտի ունենա:
3. Տարի մը աշխատելեն ետք՝ քահանան անպայման պիտի գնդակահարվի:
Նշված կետերը բացադրության կարիք ունին.
Ա. Հավաքված դրամով եկեղեցին, որպես բարեգործություն, շուրջ հազար թոշակառուի թոշակը շուրջ 10 հազարով կրնա ավելացունել:
Բ. Քահանան ազնիվ. մաքրաձեռ չըլլա նե՝ առաջին կետը չիրագործվիր:
Գ. Եթե քահանան չգնդակահարվի, կենդանի մնա, Աստված մի արասցե, հանկարծ օր մը, տեղ մը քանի մը բաժակ օղի խմելեն վերջ ուղեղը փափկի ու սկսի բերանը բանալ …
Կարելի է քահանայի զոհողությունը արժանավայել ձեւով գնահատել՝ զինքը սրբերի դասը կարգելով:
