![\"\"](\"https://www.aravot.am/2008/aravot_arm/September/24/p9.jpg\")
«Վրաստան» թերթի գլխավոր խմբագիր Վան Բայբուրթը այսպես է գնահատում խոսքի ազատության աստիճանը Հայաստանում, բայց դժգոհում է, որ վրաց-օսեթական կոնֆլիկտը օբյեկտիվ չի լուսաբանվել:
«Վրաստան» թերթի գլխավոր խմբագիր Վան Բայբուրթը վերջերս Հայաստանում էր: Նա մասնակցում էր ԶԼՄ-ների ղեկավարների համահայկական համաժողովին: «Առավոտի» հետ զրույցում նա կարծիք հայտնեց. «Խոսքի ազատությունը Հայաստանում բարձր մակարդակի վրա է, պարզապես խոսքի ազատության գինն այդտեղ շատ թանկ է, ու որպեսզի դա ըմբռնես, չպետք է սահմանափակվես մեկ թերթով: Յուրաքանչյուրը գրում է այն, ինչ տեղ չի գտնի մյուս թերթերում: Այսինքն, երբ բոլոր թերթերը միասին վերցնում ես, ակնհայտ է, որ Հայաստանում խոսքի ազատություն կա, ու պետությունը չի ճնշում ոչ մի լրատվամիջոցի: Մեծ հաճույքով ընթերցում եմ նաեւ ընդդիմադիր մամուլը, բայց մյուս կողմից էլ՝ մի՞թե կարելի է ամեն ինչ գրել, սկսած ասեկոսեներից, որոնք ասվում են, օրինակ, Հյուսիսային պողոտայում…»:
Ըստ Վ. Բայբուրթի, Վրաստանում հայհոյանքներ են գրվում երկրի ղեկավարների, կուսակցական պարագլուխների մասին. «Կարծում եք՝ սա լա՞վ է: Չնայած սրան, Հայաստանի թերթերն ավելի հասուն են, որովհետեւ այն, ինչ գրում է վրացական մամուլը, հայաստանյան նույնիսկ ամենածայրահեղ ընդդիմադիր թերթերն իրենց թույլ չեն տալիս»: Մեր զրուցակցի համոզմամբ, վրաց ընթերցողն արդեն հոգնել է «կեղտոտ» բաներ կարդալուց, նրա խոսքով՝ մարդիկ հոգնել են ծայրահեղ ընդդիմության կողմից Սահակաշվիլիին ուղղված ամենավերջին խոսքերով հայհոյանքներից: Պարոն Բայբուրթի ձեւակերպմամբ, ընդդիմության՝ ժողովրդի մեջ սերմանած այն միտքը, թե Սահակաշվիլին վատն է, տվեց լրիվ հակառակ ազդեցությունը: Այն էլեկտորատը, որը պետք է իր ձայնը տար ընդդիմությանը, ընտրեց Սահակաշվիլիին: «Անկեղծ եմ ասում, մեր ընթերցողը հոգնել է այդ ամենը կարդալուց, իսկ այդ թերթերն ու հեռուստաալիքները մատնվել են բոյկոտի: Կան թերթեր, որոնք կրպակներում են մնում»,- ասում է պարոն Բայբուրթը:
Նորից դառնալով հայաստանյան ԶԼՄ-ներին՝ նա հավելում է. «Ես կարդում եմ հայաստանյան 15 թերթ, ու դա բավական է իմանալու համար տվյալ երկրի համն ու հոտը: Ասում են՝ որպեսզի իմանաս, թե կարասում ինչ գինի է, պարտադիր չէ ամբողջ 200 լիտրը խմես»: Անդրադարձ եղավ նաեւ հայաստանյան ԶԼՄ-ներում վրաց-օսեթական խնդրի լուսաբանմանը եւ վերջին դեպքերին: Վ. Բայբուրթի կարծիքով, Հայաստանում այդ թեման օբյեկտիվ չի լուսաբանվել. «Վրաստանի քաղաքական ղեկավարությունը լրիվ հասկանում է Հայաստանի դիրքորոշումը ռուս-վրացական պատերազմի վերաբերյալ… Ցավում եմ, որ հայաստանցիների մեծամասնությունը հակամարտության երկու ճամբարից էլ լրատվություն ունի՝ միայն ռուսական տեսակետից: Երբ պատերազմյան օրերին հետեւում էի տարբեր ալիքներով ցուցադրվող լուրերին, ապշած էի մնում այն ստերից, որն ասվում էր ռուսական «Վեստի» ալիքով՝ Ռուսաստանի ամենաբարձր պաշտոնյաների կողմից: Հայաստանի մամուլը եւս ճիշտ չէր ներկայացնում այդ ամենը: Հասկանում եմ՝ այլ կերպ չէր էլ կարող լինել, որովհետեւ Ռուսաստանը Հայաստանի ռազմավարական դաշնակիցն է: Կուզենայի, որ Հայաստանի որոշ թերթեր ու հեռուստաընկերություններ պատերազմից հետո գային, ամեն ինչ իրենց աչքերով տեսնեին ու համոզվեին: Թող երկու լրագրող՝ ռուսական կողմից գար, երկուսը՝ վրացական, նրանց հոդվածները տպվեին ու հենց ընթերցողը որոշեր՝ ով է ագրեսորը՝ Վրաստա՞նը, թե՞ Ռուսաստանը»:
