«Երբ 1989-ի մայիսին Մատենադարանի հրապարակում դիմավորում էինք խորհրդային բանտից ազատված «Ղարաբաղ» կոմիտեի տղաներին՝ երկրի անհայտ անկյուններից այստեղ հասած միլիոնանոց միտինգում արդեն կային ծպտված դաշնակցականներ, իշխանամետ ռամկավարներ, հին ու նոր անկախականներ, ցեղակրոն ու հնչակ: Լիքը կոմունիստներ: Պետական անճանաչ ու օրենքով գողեր, բթամիտ չարչիներ, խորհրդային ոստիկանի համազգեստով կարգին հայեր: Իրենց շան բախտին քար նետող այսօրվա իշխանավորները նույնպես: Ու միասին էինք: Միսիրտուհոգի, Միգաղափար: Օրվա պատգամը Սերն էր, ու մենք միասին ՄԻԱՑՈՒՄ էինք վանկարկում»,- գրում է հրապարակախոս Շուշան Ղազարյանը՝ ղարաբաղյան շարժման 20-ամյակին նվիրված իր հոդվածում, որը նա տրամադրել է «Առավոտին»:
Կարդացեք