«ԳԱԼԱ» ՀԸ հիմնադիր «ՉԱՊ» ՍՊԸ սեփականատեր Վահան Խաչատրյանի հայտարարությունը
Նոյեմբերի 14-ին, ժամը 15-ին, ՀՀ հարկային պետական ծառայության օպերատիվ հետախուզության վարչության առաջին բաժնի պետ Գագիկ Օհանյանը օպերլիազորների հետ ներկայացել է «ԳԱԼԱ» ՀԸ եւ պաշտոնապես ինձ հանձնել «ՉԱՊ» ՍՊԸ-ում հոկտեմբերի 29-ից նոյեմբերի 7-ը իրենց իրականացրած ստուգումների վերաբերյալ եզրափակիչ արձանագրությունը:
Ըստ այդ արձանագրության, «ՉԱՊ» ՍՊԸ իբր թաքցրած եկամուտների մասով հաշվարկված ԱԱՀ-ի, շահութահարկի եւ համապատասխան տույժերի ու տուգանքների հանրագումարը կազմում է 25.665.100 դրամ:
Ես հայտարարում եմ, որ այդ թիվը որեւէ իրական հիմք չունի, այն հաշվարկելիս պաշտոնյաները օգտագործել են ոչ պատշաճ հիմքեր: Այժմ իմ հրավիրած աուդիտորները ուսումնասիրում են փաստաթղթերի փաթեթը եւ օրենքով սահմանված ժամկետում այն կբողոքարկվի ստուգողների վերադասին կամ դատարան:
ՀՊԾ նոյեմբերի 12-ի հաղորդագրության երրորդ բաժնում ասվում է. «…ընկերության կողմից քաղաք Գյումրի, Վազգեն Սարգսյան 6ա հասցեի հարեւանությամբ օգտագործվող հեռուստաաշտարակը չի պատկանում կամ չի վարձակալված ընկերության կողմից, այն պատկանում է Գյումրիի քաղաքապետարանին եւ անօրինական ձեւով շահագործվում է ընկերության կողմից»:
Գյումրու հին հեռուստաաշտարակի օրինական տիրոջը որոնել եմ 2004-2005 թվականներին, դիմել եմ Շիրակի մարզպետարան, Գյումրու քաղաքապետարան, արխիվ, այդպես էլ չեմ կարողացել պարզել, թե ով է դրա տերը: Իմ ուժերով այն ամրացրել ու նորոգել եմ, ապա՝ սկսել եմ օգտագործել հեռուստաընկերության կարիքների համար: Միայն 2007 թ. նոյեմբերի 12-ին՝ ՀՊԾ ստուգումների 14-րդ օրը, Գյումրու քաղաքապետարանից ինձ տեղեկացրել են, որ աշտարակն իրենց սեփականությունն է: Նոյեմբերի 13-ին քաղաքապետարանից ինձ են տրամադրել կադաստրի տրամադրած սեփականության վկայականը, ըստ որի՝ Գյումրու հին հեռուստաաշտարակը դատարանի որոշմամբ հանդիսանում է Գյումրի քաղաքի սեփականությունը: Սեփականության վկայականը կադաստրից տրվել է քաղաքապետարանին 2007 թ. նոյեմբերի 5-ին՝ հարկային ստուգումների 7-րդ եւ օպերլիազորների այցելության նախավերջին օրը: Մինչ այդ, ՀՊԾ հաղորդագրության մեջ նշված ամբողջ ժամանակահատվածում (ստուգման ժամանակահատվածը ներառյալ) աշտարակը չի պատկանել որեւէ մեկին, եղել է տիրազուրկ, եւ այդպիսով որեւէ մեկը «ԳԱԼԱ» ՀԸ-ից պահանջատեր չէր կարող լինել այդ աշտարակի օգտագործման համար:
Հաղորդագրության այն հատվածը, թե «…հեռուստաաշտարակը… պատկանում է Գյումրիի քաղաքապետարանին եւ անօրինական ձեւով շահագործվում է ընկերության կողմից…», բացարձակ սուտ է այն ժամանակահատվածի համար, որ ուսումնասիրել է ՀՊԾ-ն. օպերլիազորները «ՉԱՊ» ՍՊԸ են ներկայացել 2007 թ. հոկտեմբերի 29-ին եւ ստուգումները վերաբերել են դրան նախորդած ժամանակահատվածին: Այնինչ, աշտարակը, ըստ կադաստրի վկայականի, դարձել է Գյումրու քաղաքապետարանի սեփականությունը միայն 2007 թ. նոյեմբերի 5-ին: Աշտարակի սեփականաշնորհման այս հապճեպ գործընթացը եւս մի անուղղակի ապացույց է այն բանի, որ «ԳԱԼԱ» ՀԸ դեմ իշխանությունները փորձել են մոբիլիզացնել իրենց բոլոր ռեսուրսները. քաղաքապետարանը նախկինում չի դիմել դատարան՝ իր սեփականության իրավունքը աշտարակի նկատմամբ ճանաչելու համար եւ այդ արել է Լ. Տեր-Պետրոսյանի ելույթի հրապարակումից հետո:
Աշխարհում ամենուր խոսքի ազատության սահմանափակման գործողությունները կատարվում են հիմնականում հարկային գործիքների բանեցման, սեփականատերերին կամ լրագրողներին վախեցնելու կամ ոչնչացնելու մեխանիզմով, նրանցից ոմանց՝ քրեական հոդվածներով ազատազրկելով կամ արտաքսելով: Հայաստանի հարկային պետական ծառայության մոտեցումն այս դեպքում նորարարական կամ ինքնատիպ չէ: ՀՊԾ-ն մոռանում է, որ իր պետը հոկտեմբերի 25-ին տված հարցազրույցում ասում է, թե «ՉԱՊ» ՍՊԸ-ում իրականացված տեւական ստուգումների արդյունքում բացահայտվել են բազմաթիվ հարկային չարաշահումներ, այն դեպքում, երբ հարկային օպերլիազորները ՍՊԸ-ում առաջին փաստաթղթին ծանոթացել են 6 օր հետո՝ հոկտեմբերի 31-ին: Էլի ինչ-որ ապացույց հարկավո՞ր է այն բանի, որ «ԳԱԼԱ»-ի «գործը» քաղաքական է: Ի՞նչն էր խանգարում ՀՊԾ-ին՝ «ԳԱԼԱ» ՀԸ ստուգումներն իրականացնել մեկ տարի առաջ կամ ընտրություններից 10 օր անց:
