Պարզվում է, որ ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչ Հրանտ Մարգարյանը միշտ իրեն վիրավորված է զգացել «Ազատություն» ռ/կ-ի վերահեռարձակումից:
Հունիսի 7-ին եւ 9-ին «Ազատությունը» հեռարձակեց հարցազրույց ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչ Հրանտ Մարգարյանի հետ: Ռադիոկայանի թղթակից Աստղիկ Բեդեւյանի դիտարկմանը, թե ՀՅԴ խմբակցությունը տեսակետ չհայտնեց «Հեռուստատեսության եւ ռադիոյի մասին» եւ «Պետտուրքի մասին» օրենքներում փոփոխության շուրջ՝ Հրանտ Մարգարյանը պատասխանեց. «Հարցը երկու իմաստով, կարծում եմ, կարելի է նայել. մեկը՝ «Ազատություն» ռ/կ-ի, մեկն՝ ընդհանրապես իբրեւ օրենք: Իբրեւ օրենք չեմ ուզում կարծիք հայտնել, որովհետեւ պատգամավոր չեմ եւ մանրամասնություններին տեղյակ չեմ»: Եվ անդրադառնալով 2-րդ իմաստին՝ ասաց. «Սա, կարծում եմ, պետական արժանապատվության հարց է եւ ոչ թե խոսքի ազատության հարց: Որեւէ պետություն կարող է հաղորդումներ ունենալ՝ այս դարում մանավանդ, 21-րդ դարում, օգտագործելով արբանյակային կապը, օգտագործելով մասնավոր ռադիոկայանները եւ հեռուստակայանները՝ դա իրենց իրավունքն է: Եվ էդ առումով չպետք է խանգարել, չպետք է արգելել: Բայց ես չէի ուզենա, որ մեր պետությունը նյութականի պատճառով այլ պետության ռադիոհաղորդումներ տրամադրեր: Եվ «Ազատություն» ռ/կ-ին ժամանակին ա՛յդ նպատակով է տրամադրվել: Ես միշտ վիրավորված եմ զգացել, իմ ազգային արժանապատվությունը վիրավորված է զգացել, որ իմ պետությունն այլ պետության ռադիոհաղորդում է տրամադրում միայն նյութականի պակասի պատճառով: Ես ուրախ կլինեմ, որ եթե մեր պետությունն ունի այդպիսի հնարավորություն՝ այլեւս որեւէ պետության, անկախ նրանից, որ դա Ամերիկա է, Ռուսաստան, Ֆրանսիա, թե Պարսկաստան՝ ռադիոհաղորդում չտրամադրի»:
Թղթակիցը հիշեցրեց, որ 1994-ին ՀՅԴ գործունեության արգելումից հետո, երբ ինքն ու իր ընկերները հայտնվել էին բանտերում՝ եզակի լրատվամիջոցներից մեկը, որ անդրադառնում էր ՀՅԴ գործունեության եւ բանտարկյալների հարցերին՝ «Ազատություն» ռ/կ-ն էր, ու նաեւ, որ 1994-ին «Ազատության» վերահեռարձակումը Հայաստանում դադարեցվեց հենց ՀՅԴ-ի հետ կապերի համար: Հրանտ Մարգարյանն ի պատասխան էլի նշեց. «Ես խոսում եմ պարզ մի ճշմարտության մասին. ամերիկյան պետությունն ինձ ալիք կտրամադրի՞ Ամերիկայում հաղորդում ունենալու համար: Երբե՛ք չի տրամադրի» (հիշեցնենք, որ ՀՅԴ-ն ԱՄՆ-ում բազմաթիվ լրատվամիջոցներ ունի՝ ոչ միայն տպագիր, այլ նաեւ էլեկտրոնային՝ «Հորիզոն» եւ այլն: Ընդ որում, հայկական հեռուստաժամեր ամերիկյան եթերում ունի ոչ միայն ՀՅԴ-ն, այլ նաեւ այլ բազմաթիվ կազմակերպություններ.- Ա. Ի.): ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչը հավելեց. «Ժամանակին «Ազատություն» ռադիոկայանը մեզ պաշտպանե՞լ է: Այո՛, պաշտպանել է: Բայց ոչ մեր աչքերի սիրուց: Եվ այսօր էլ եթե պաշտպանում է շատ-շատերին՝ ոչ նրանց աչքերի սիրուց: Պաշտպանում են այլ նպատակներով, այլ մոտեցումների բերումով»: Ավելի ուշ նա պարզաբանեց, թե ինչ «այլ նպատակներով» են իրենց պաշտպանել. «Մեզ պաշտպանում էին ռեժիմի նկատմամբ ունեցած թերահավատության համար»: Եվ հաստատեց, թե այժմ էլ ԱՄՆ-ի կողմից կա այդ թերահավատությունը. «Այդ թերահավատությունը շարունակվելու է՝ մինչեւ որ կա՛մ անհաղթահարելի համարվի այդ ռեժիմը, կա՛մ սեփական համարվի այդ ռեժիմը»:
Հրանտ Մարգարյանը պնդեց. «Հարցը ճիշտ խոսքը, ազատ խոսքը սահմանափակելը չէ: Ինձ համար, առնվազն, հարցը սկզբունքային է: Մեզ համար՝ Դաշնակցության համար, հարցը ոչ թե ազատ խոսքը սահմանափակելն է. ճիշտ հակառակը՝ ազատ խոսքը իրա ճիշտ տեղում դնելը: Եթե ռեժիմն այնպիսին է, որ ազատ խոսքը արգելում է՝ դա պիտի համապատասխան ձեւով արձագանք ունենա: Չի կարող բացատրվի, երբ ռեժիմը վատն է, բայց ազատ խոսքը պետական հնարավորություններով է հաղորդվում ժողովրդին: Սա հակասական բան է: Սա ճիշտ չէ: Կամ ռեժիմն այդքան վատ չի, կամ ռադիոկայանն այդքան ազատ չի»: Ու հավելեց. «Ով որ հակառակն է ասում կամ ամսական է ստանում, այսինքն՝ աշխատում է «Ազատություն» ռ/կ-ում, կամ համարձակությունը չունի ազգային արժանապատվությանը, ազգային պատվին տեր կանգնելու»: Հարցին՝ «Ազատություն»-ը ոտնահարո՞ւմ է ձեր ազգային արժանապատվությունը», պատասխանեց. «Երբ իմ պետական ռադիոկայանով է հաղորդվում (լրագրողը հիշեցրեց, որ այն ոչ թե պետական է, այլ հանրային.- Ա. Ի.): Ոչ թե «Ազատություն»-ը՝ որեւէ պետության որեւէ այլ կազմակերպություն եթե կարողանում է իմ հանրային ռադիոկայանը առնել փողի շնորհիվ, դա իմ արժանապատվությունը վտանգում է: Եվ կարծում եմ, որ բոլոր ազատ մարդկանց արժանապատվության հարցն է դա: Ազատ մարդը չի ուզի, որ փողով վաճառվի»: Հարցին, թե ինչպե՞ս է խոսում դրսի փողերից, երբ ՀՅԴ-ն էլ է ֆինանսավորվում դրսից՝ Բյուրոյի ներկայացուցիչն արձագանքեց. «Դրսի փողը այլ պետության փողից շատ տարբեր է, շատ-շատ տարբեր է՝ էությամբ, բովանդակությամբ… Երկրորդ, այսօրվա Հայաստանի իրականությանը ով որ ծանոթ է, գիտի, որ դրսի ֆինանսավորման անհրաժեշտություն չկա: ՀՅԴ-ն այսօր Հայաստանում ինքնաֆինանսավորվող է, ինքնաբավարարվող է»:
Հ. Գ. Լրագրողը հետաքրքրվեց, թե ՀՀ ղեկավարությունն է՞լ է նույն կերպ մտածում, եւ Հրանտ Մարգարյանը պատասխանեց. «Հավատում եմ, որ բոլորն այդպես են մտածում: Տարբեր է, թե արտահայտվո՞ւմ են դրա մասին, թե՞ չեն արտահայտվում»:
