Հայտարարում է Հայաստանի ազատական-առաջադիմական կուսակցության քաղխորհրդի նախագահ Էդվարդ Անտինյանը
– Ճի՞շտ են արդյոք այն ենթադրությունները, որ դուք կատարում եք իշխանությունների պատվերը՝ վարկաբեկելով Հայաստանի ազատական-առաջադիմական կուսակցության նախագահ Հովհաննես Հովհաննիսյանին:
– Իհարկե՝ ոչ: Իսկ ի՞նչ է, Հովհաննես Հովհաննիսյանը իրենից վտա՞նգ է ներկայացնում: Կամ՝ ինչո՞ւ պետք է ես նրան վարկաբեկեմ: Ի՞նչ շահ ունեմ: Կուսակցության նախագահ չեմ ուզում դառնալ: Ի՞նչ է անում այդ կուսակցությունը, որ ես էլ այդ կուսակցության նախագահը դառնամ: Գործող հիմնա՞րկ է, որ ղեկավարեմ: Մեր կուսակցությունը պետք է քաղաքական ծրագրեր իրականացնի, մենք հիմա զրկվել ենք այդ հնարավորությունից, քանի որ դուրս ենք մնացել քաղաքական դաշտից: Հետագա քայլերը պետք է լինեն քաղաքական առողջացման ծրագրերի իրագործումը: Ես դա անել չեմ կարող, եթե կարողանայի՝ 4 տարի առաջ ես կլինեի ՀԱԱԿ-ի ղեկավարը: Եթե խոսենք այն մասին, որ իշխանությունները շահագրգռված են Հ. Հովհաննիսյանի վարկաբեկմամբ, ասեմ, որ նա իր արածներով արդեն իսկ նվեր է իշխանությունների համար:
– Ձեր կարծիքով՝ Հ. Հովհաննիսյանը չի՞ կարող, թե՞ չի ուզում առողջացնել ՀԱԱԿ-ը:
– Եթե կարող է, թող անի, տեսնենք՝ ինչ կլինի. կա՛մ կհզորանանք, կա՛մ էլ պետք է գործընկերների հետ վերակազմավորման ճանապարհով գնանք:
– Իսկ ո՞ր քաղաքական ուժի հետ կմիավորվեք: Ձեր ղեկավարի հարաբերությունները վատ չեն «Նոր ժամանակներ» կուսակցության հետ, չի՞ ենթադրում դա արդյոք, որ դուք կմիավորվեք հենց այդ ուժի հետ:
– Այդ հարաբերությունները անձնական բնույթի են: Ես ցավում եմ, որ հենց այդ անձնական հարաբերություններն են տեղափոխվում գաղափարական դաշտ: ՆԺԿ-ն ընդգծված ռուսամետ քաղաքական ուժ է, մենք արեւմտամետ ենք, ուստի պետք է միավորվել այն ուժի հետ, որը գաղափարներով մեզ ավելի մոտ է:
– Ձեր կուսակցության ղեկավարը մեր թերթին տված հարցազրույցում հայտնել է, որ ՀԱԱԿ-ը սեպտեմբերին համագումար կանցկացնի, պատրաստվո՞ւմ եք դուք արդյոք մինչ այդ դուրս գալ կուսակցությունից, թե՞ մասնակցելու եք համագումարին:
– Ես մնալու եմ կուսակցությունում եւ չեմ ներկայացնելու դուրս գալու դիմում, այդպիսի մտադրություն էլ չունեմ: Ես կուսակցության հիմնադիրներից եմ: Ես ՀԱԱԿ քաղխորհրդի անդամ եմ եւ իմ լիազորությունները ստանձնել եմ համագումարով, այն կդադարեցվի եւս համագումարով: Անպայման մասնակցելու եմ այդ արտահերթ համագումարին, եթե, իհարկե, դա էլ թաքուն չանեն՝ նախորդի նման, երբ մեր ղեկավարը հայտարարում է, որ կուսակցության քաղխորհուրդը համագումար է արել ու որոշել, որ կուսակցությունը չպետք է համամասնական ընտրակարգով մասնակցի խորհրդարանական ընտրություններին, իսկ հետո էլ մեծամասնականով առաջադրվում է թիվ 5 ընտրատարածքում, որտեղ ամոթալի պարտություն կրեց Լեւոն Սարգսյանից (Ալրաղացի Լյովիկից): Համագումարը թաքուն էր, քանի որ ես տեղյակ չէի, քաղխորհրդի 2 անդամները հանրապետությունում չէին, մեկն էլ չէր մասնակցել, իսկ քաղխորհրդի անդամները 7-ն են: Կուսակցության կանոնակարգով պետք է կեսից ավելին մասնակցի համագումարին, որ այն վավեր ճանաչվի: Իսկ թե ովքերով են համագումար արել՝ չեմ կարող ասել, քանի որ այդ մասին տեղեկացել եմ լրատվամիջոցներից: Ես կարծում եմ, որ եթե կուսակցությունը համամասնական ընտրակարգով չէր մասնակցելու, ապա Հովհաննես Հովհաննիսյանն էլ չպետք է մեծամասնականով առաջադրվեր:
– Իսկ ինչո՞ւ ընտրություններից առաջ ոչ մի ձեւով դրան չխոչընդոտեցիք, կամ այդ մասին չհայտնեցին:
– Ի՞նչ կարող էի անել, Հովհաննիսյանը արդեն հանել էր ՀԱԱԿ-ը ընտրապայքարից: Մենք ուղղելու ոչ մի հնարավորություն չունեինք: Եթե չպետք է մասնակցեինք, չպետք է նաեւ առաջադրվեինք: Պետք է ճիշտ գնահատել կուսակցության հնարավորությունները: Նախազգուշացնում էի, որ ասելիք ունեմ:
– Եթե դուք դառնայիք Ազգային ժողովի պատգամավոր, կոշտ քննադատությա՞մբ հանդես կգայիք ընդդիմադիր ուժերի հասցեին:
– Իմ քննադատությունները եղել են ոչ թե անձնավորված, այլ գաղափարների ու սկզբունքների շուրջ: Իմ կարծիքով՝ ընդդիմադիր ուժերը պետք է միավորվեն: Ազգային ժողովի անցած ընդդիմադիր ուժերի մասին էլ ասեմ, որ լավ կարծիքի եմ, քանի որ նրանք արեւմտամետ են:
