«ՀԱՅՀՈՅԱՆՔ, ՖԻՆԱՆՍՆԵՐ, ԼԾԱԿՆԵՐ ԵՎ ԾՐԱԳՐԵՐ»

Ըստ ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչ Հրանտ Մարգարյանի, առաջիկայում ընտրությունը կատարվելու է այս չորս երեւույթների շուրջ:

– Տարեվերջին դուք շեշտեցիք, որ սա Դաշնակցության կառավարությունը չէ, քանի որ դուք չունեք նրանում ամբողջական պատասխանատվություն, սրանից նախընտրական հոտ է գալիս. արդյո՞ք այս հայտարարությամբ դուք չեք ուզում ասել, որ այս կառավարության վատ աշխատանքի մեղքը չգցեն Դաշնակցության վրա:

– Հարցը պատասխանատվությունից խուսափելը չէ եւ ոչ էլ անցյալի hամար զղջում ենք: Մենք 11 տոկոս վստահության քվե ենք ունեցել, այդ չափով մասնակից ենք եղել կառավարությանը, դա մեր իշխանությունը չի եղել, եւ այս առումով դա պետք է շատ բնական ընդունել: Եթե սա մեր իշխանությունը լիներ, պետք է հստակորեն տարբերվեր առաջին հերթին տնտեսական քաղաքականությամբ՝ այն պետք է ունենար շեշտված սոցիալական ուղղություն, երկրորդ՝ հասարակական փոխհարաբերությունները պետք է արդարության եւ անաչառության վրա հիմնված լինեին. մենք հավատում ենք, որ իշխանությունները պետք է հոգատար լինեն ժողովրդի նկատմամբ, ժողովուրդը պետք է զգա, որ իշխանությունները իր համար մտահոգ են: Իսկ սա մեր իշխանությունը չէր, եւ դրա մեջ վատ բան չպետք է տեսնել, ես չեմ ուզում դրանով մեղք վերագրել որեւէ մեկին կամ պախարակել:

– Այնուամենայնիվ, նախընտրական շրջան է, եւ արդեն ձեր այդ հայտարարությունից ակնհայտ է, որ խորհրդարանական ընտրությունների քարոզարշավի ընթացքում Դաշնակցությունը ընտրողներին անընդհատ ասելու է, որ սա իր կառավարությունը չէր եւ սխալների համար պետք է դատել ուրիշներին եւ ոչ թե Դաշնակցությանը:

– Ոչ. սխալները՝ նույնիսկ եթե իշխանության մեջ չլինեինք, մերն են, որովհետեւ այս երկրի քաղաքական ղեկավարությունը բաղկացած է բոլորից. եթե մենք սխալի առաջը չենք կարողանում առնել, դա եւս մեղավորություն է: Այսինքն՝ դա պատասխանատվությունից խուսափել չէ: Մենք ուզում ենք գալ իշխանության, մեր ծրագրով, մեր շնչով, մեր մշակույթով եւ, բնականաբար, պետք է բացատրենք, որ դա մերը չէր, մերը պետք է լինի այն, ինչ մենք կստեղծենք 2007-ի մայիսին, երբ կունենանք ժողովրդի համապատասխան քվեն:

– Դուք հնարավոր համարո՞ւմ եք, որ ՀՅԴ-ն կարող է ամբողջությամբ վերցնել իշխանությունը:

– Հնարավոր համարում եմ, բայց չեմ ուզում ընկնել երեւակայության գիրկը եւ մեծախոսություն անել, քանի որ ընտրությունների մեխանիզմը Հայաստանի մեջ բավարար չափով քաղաքականացված չէ: Առանց որեւէ մեկին վիրավորել ցանկանալու, ասեմ, որ առաջիկային ընտրությունը կատարվելու է չորս բանի միջեւ՝ հայհոյանքի, ֆինանսների, լծակների եւ ծրագրերի: Մենք ունենք ծրագիր, ունենք համապատասխան կադրեր եւ, ամենից կարեւորը, ունենք կամք՝ մեր ծրագիրը իրականացնելու համար: Ունենք կուսակցական կարգապահություն՝ մեր ծրագիրը նպատակային դարձնելու եւ հաջողեցնելու համար: Այս առումով կարծում եմ, որ ժողովրդի ընտրությունը դեպի մեզ պետք է լինի, բայց նաեւ հասկանում եմ, որ այս պայմաններում, այս հուսահատական վիճակի մեջ, երբ ժողովուրդը ունի ֆինանսական լուրջ դժվարություններ, հոգեբանական խնդիրներ, անապահովության զգացում, հաճախ ժամանակավոր ուժեղ մարդու հովանավորությունը, հայհոյանքը (որ սիրտ է թեթեւացնում) կարող է նախընտրել ծրագրից: Բայց մենք կունենանք մեր ժողովրդի համոզված, գիտակից եւ քաղաքականացված շերտի քվեն:

– Դաշնակցության համար վիրավորակա՞ն չէր, որ մի քանի անգամ նվիրվեցիք Ռոբերտ Քոչարյանին, սատարեցիք նրան, բայց նա իր համար մի նոր կուսակցություն ստեղծեց, որին այսօր հենվում է, եւ նույնիսկ թվարկած չորս կուսակցությունների մեջ Դաշնակցության անունը անգամ երկրորդը չէր, այլ՝ երրորդը կամ չորրորդը: ԲՀԿ-ի ստեղծումը արդյոք հենց ձեզ համար վիրավորակա՞ն չէր, ինչո՞ւ ձեր նախագահը չհենվեց ամբողջությամբ Դաշնակցության վրա:

– Կարծում եմ, հարցերի պատասխանները չպետք է այդքան պարզեցնել, որպեսզի կարելի լինի ճիշտ պատասխանները գտնել: Նախ, ինչի՞ համար են այդ հիմքերը ձեւավորվել, ի՞նչ անելու համար. կարծում եմ, այդ միջոցով ստացվածը, առանց խոսքս որեւէ կուսակցության ուղղորդելու, այն էժան քվեն է, որ պետք է ձեռք բերեն նրանք, եւ ոչ այն քվեն, որ Դաշնակցությանն է: Դաշնակցությունը գիտակից, համոզումով տրված քվեն է ձեռք բերում: Բնականաբար, Դաշնակցությունը թռիչքային առումով, այսինքն՝ քվեների մեծ, ճոխության իմաստով, կուսակցություն չի, մենք նախընտրում ենք 8-ը սարքել 11, 11-ը՝ 20, եւ այդպես շարունակ:

– Այսինքն՝ դուք փուլային զարգացման կողմնակից եք:

– Ոչ թե փուլային, այլ՝ տրամաբանական զարգացման, կեղծ զարգացման կողմնակից չենք, մենք հավատում ենք, որ մեր ներկայությունը ԱԺ-ում պետք է համապատասխանի մեր իրական ուժին, այդ իրական ուժը մեր գաղափարական ժողովրդականությունն է:

– ԳՄ ընդհանուր ժողովի որոշումը՝ բավարար քվեներ չստանալու դեպքում դառնալ ընդդիմություն, ձեր կոալիցիոն գործընկերների կողմից կարծես լուրջ չի ընդունվում, վարչապետը այդ մասին իմ հարցին ի պատասխան ասաց, որ Դաշնակցությունը այդ կարգի հայտարարություն արդեն յոթ տարի շարունակ անում է: Եվ հետո, եթե իրոք դուք ընդդիմություն դառնաք, պատկերացնո՞ւմ եք ձեզ ՀՀՇ-ի, «Այլընտրանքի», «Քաղաքացիական անհնազանդության», «Հակկրիմինալի» եւ մյուսների կողքին:

– Ընդդիմադիր դաշտում մենք կարող ենք ունենալ մեր ինքնուրույնությունը, ինչպես իշխանության մեջ ենք ունեցել, դա մեզ չի վախեցնում, ես հավատում եմ, որ Դաշնակցությունը կարող է բոլորի համար ճիշտ օրինակ դառնալ: Թեպետ որոշների համար յոթ տարին էլ բավարար չեղավ մեզ ճիշտ հասկանալու, ինչ մնաց՝ օրինակներ վերցնելու եւ դարձի գալու։

– Սակայն այսօր արդեն պարզ է, որ իշխանական ուժերը ներսում միմյանց տանել չեն կարողանում եւ փոխադարձ վիրավորանքներ եւս հնչում են, մասնավորապես՝ Ալվարդ Պետրոսյանը հիշեցրեց, որ ոմանց կարտոֆիլ բաժանելու գործողությունները իրեն ստիպեցին մտածել «սոցիալական դարվինիզմի» մասին: Ինչպե՞ս եք իրար հետ մրցելու, չէ՞ որ իրարից եք ձայներ խլելու:

– Ալվարդ Պետրոսյանը վավերական մտավորական է եւ ունի ազատություն՝ արտահայտվելու, եւ նրա իրավունքը ոչ մեկը չի փորձում խլել: Մենք ոչ մի անգամ չենք փորձել եւ չենք էլ փորձելու որեւէ մեկին վիրավորել, մրցակցությունը առճակատում չէ, պայքարը մեր ծրագրերը ներկայացնելու, մեր տարբերությունները ցույց տալու մեջ պետք է լինի, իսկ սա պատճառ չէ, որ մեկը մյուսին վիրավորի, իհարկե, լինում են մարդիկ, որ այդ ձեւերին դիմում են, բայց, կարծում եմ, դա մեզ սազական չի՞ եւ մենք դա չենք անի:

– Ձեր բոլոր գործընկերները արդեն անցած տարվանից կաշառում են ժողովրդին՝ նվերներ, կարտոֆիլ, նոր տարվա տոպրակներ են բաժանում, դուք չեք կարող, չէ՞, պնդել, որ Դաշնակցությունը այդ կարգի բաներ չի անելու:

– Պատկերացրու, կարող եմ պնդել, որովհետեւ մենք այդ միջոցները չունենք:

– Ինչո՞ւ չունեք, ունեք չորս նախարար, մարզպետներ, փոխնախարարներ, վարչությունների պետեր, այսինքն՝ գործադիրում լավ էլ ներկայացված եք:

– Այո, բայց մենք աշխատանքով ենք փորձում մեր տեղը վաստակել մեր ժողովրդի մեջ, մեր գումարները ժողովրդից ձեռք բերված հնարավորություններ են, որի համար մենք մեծ ճիգ ու ջանք ենք գործադրում, չաշխատած գումարներ չունենք, որ բաժանենք, եւ առեւտրի էլ չենք ելել մեր ժողովրդի հետ, որ այսօր մեկը տանք, վաղը երկուսը խլենք, ոչ էլ բարեգործական կազմակերպություն ենք: Բարեգործությունը շատ լավ բան է, բայց՝ բարեգործական կազմակերպությունների համար: Իսկ մենք քարոզչության գործի վրա ենք շեշտը դնելու: Մեր գաղափարները քարոզելով ենք ակնկալելու մեր ժողովրդի քվեն, մենք նյութական կարողություններ ունենք, Դաշնակցությունը շատ հսկա կառույց է, բայց կաշառելու հնարավորություն եւ համոզմունք չունենք: Քաղաքական կուսակցությունը չի կարող բաժանել եւ բաժանելով ձայներ ակնկալել, մենք այդ մեթոդին չենք դիմել եւ չենք դիմելու, դրա համար էլ ասում եմ՝ մենք մեր ժողովրդի գիտակից քվեի անհրաժեշտությունն ունենք, գիտակից մարդկանցից է, որ մենք ձայներ ենք ակնկալում:

– Պաշտպանության նախարարը տարեվերջյան հարցազրույցում չբացառեց, որ կարող է առաջադրվել նախագահի թեկնածու. եթե այդպես լինի, Դաշնակցությունը կպաշտպանի՞ Սերժ Սարգսյանի թեկնածությունը:

– Ես մի քանի անգամ պատասխանել եմ այս հարցին, սակայն անընդհատ հարցը կրկնվում է։ Իսկապես, մենք մեր սեփական թեկնածուն ենք ունենալու նախագահական ընտրություններում:

– Դո՞ւք եք լինելու այդ թեկնածուն:

– Ոչ, ես չեմ լինելու:

– Իսկ ո՞վ է լինելու:

– Մեր մեջ թեկնածուները շատ են:

– Իսկ Դաշնակցության համամասնական ցուցակը դո՞ւք եք գլխավորելու:

– Ոչ, որովհետեւ իմ կուսակցական հանգամանքը ավելի շատ ինձնից համահայկական դերակատարություն է ակնկալում, ես բավական բազմազբաղ եմ, իսկ կարող ուժերի առումով մեր կուսակցությունը պակաս չունի: