«ԲՈԼՈՐ ՄՐՑԱԿԻՑՆԵՐԻՆ «ՊՐԻՎԵՏՍՏՎՈՒՅՈՒ»

Ասում է մեծամասնականով ընտրված քյավառցի պատգամավոր, «Գրեյթ Վելլիի» սեփականատեր
Տիգրան Արզաքանցյանը:

– Պարոն Արզաքանցյան, դուք պատրաստվո՞ւմ եք 2007-ի խորհրդարանական ընտրություններում առաջադրվել մեծամասնական ընտրակարգով, եթե այո՝ դարձյա՞լ ձեր ընտրատարածքում:

– Այո:

– Իսկ ի՞նչ սպասելիքներ ունեք, դուք կընտրվե՞ք:

– Թե ի՞նչ եմ սպասում դրանից, արդեն կերեւա աշխատանքից: Բոլոր մրցակիցներին «պրիվետստվույու», ոնց ասած, ամեն մեկը ինչքան հաջողություն կարող է ունենալ, կերեւա արդեն աշխատանքից հետո, ընտրություններից հետո:

– Երեք տարի պատգամավոր աշխատելու ընթացքում դուք բավարար գործ արե՞լ եք, որ կարողանաք դարձյալ դիմել ընտրողներին՝ իրենց քվեն ստանալու համար:

– Իմ աշխատանքը կատարվում է միշտ, իմ հիմնադրամը, իմ բարեգործական ընկերությունը աշխատում են միշտ, ամեն ամիս, արդեն երեք տարուց ավելի է, անկախ ընտրություններից: Ապահովում է բոլոր անապահով, բազմազավակ ընտանիքներին, լրիվ կարիք ունեցող մարդկանց: Իրենք դիմում են մեզ տարբեր տեսակի հարցերով, դրա տնօրենը համարվում է իմ մայրը՝ տիկին Վարսիկը, որը աշխատում է բոլոր սոցիալական հարցերով, կարիք ունեցող ընտանիքների հետ: Բացի դրանից, ես մի քանի աշխատատեղ եմ ստեղծում. Քյավառի գուլպաների գործարանի 50 տոկոսը պատկանում է իմ «կամպանիային»:

– «Գրեյթ Վելլիի՞ն»։

– Չէ, մեր կամպանիային, որը մեր հոլդինգի մեջ է մտնում: Մենք հիմա ֆինանսավորում ենք նոր սարքավորումներ, հումքը դրսից կբերեմ, հիմա դրա ֆինանսավորման աշխատանքներն ենք կատարում, որ մինչեւ նոր տարի աշխատեն 50-70 հոգի, դրանից հետո, մանրից արդեն կսկսենք շատացնել: Բացի այդ ոլորտը, ես ուզում եմ ստեղծել հյութերի գործարան. Քյավառում ի՞նչն է շատ՝ ապլիպիխան /չիչխան- Մ. Ե./, մեկ էլ մասուրի հումքը կհավաքենք: Ես այնպիսի գործարան եմ սարքելու, մակարդակով, որ, չեմ ասի, էսօր «Գրեյթ Վելլին» է այդպես մեծ էքսպորտ անում, մանրից կկցենք մեր հոլդինգի ուժերին, ռեսուրսներ կդնենք, որ մեր Քյավառի արտադրանքը արդեն դուրս գա:

– Գաղտնիք չէ, որ առանց որեւէ քաղաքական հենարանի հնարավոր չի լինելու ընտրություններում հաջողության հասնել, ո՞ր ուժն է լինելու ձեր քաղաքական հենարանը:

– Ես Հանրապետական խմբակցության անդամ եմ, պարզ չէ՞, ես կպաշտպանեմ Հանրապետական կուսակցության շահերը:

– Իսկ Հանրապետական կուսակցությունը ձեր շահերը կպաշտպանի՞:

– Դա փոխադարձ է:

– Նույն խմբակցության անդամ Հրանուշ Հակոբյանը եւս այդ ընտրատարածքում է առաջադրվելու, ձեր մրցակցությունը ինչպե՞ս եք պատկերացնում:

– Ես տիկին Հակոբյանի հետ խնդիր չունեմ, մենք միշտ էլ իրար հետ խորհրդակցում ենք, հանդիպում ենք, եթե ինքը ուզենա մեծամասնական առաջադրվի, որովհետեւ էն անգամը ես շատ եմ իմ մասնակցությունը կատարել իրա ընտրության համար, ես ինչքան կարացել եմ, միշտ օգնել եմ այդ հարցերով, որովհետեւ ինքը շատ արժանիքներ ունի որպես կին, հետո՝ հին, լավ մասնագետ, իրա փորձով: Եթե ինքը ուզենա մեծամասնական, մենք էդ հարցը նորից կարող ենք իրար հետ ճշտել, որովհետեւ մեր հանրապետությունն էլ պիտի մեր կանանցը միշտ տեղ տա, որովհետեւ մեր պառլամենտում էդքան շատ չեն, կառավարության ոլորտում էլ շատ կանայք չկան, ես էդ հարցին նայում եմ որպես «դեմոկրատիչեսկի» մեթոդ, որ մեր հայ կանայք ոչ մի ազգի կանանցից պակաս չեն իրենց ունակություններով, խելքով:

– Երբ Մոսկվայում ձեզ հետ կատարված միջադեպից հետո, երկար ընդմիջումից հետո դուք հայտնվեցիք խորհրդարանում, մենք ձեզ հարցրինք Ռուբեն Հայրապետյանի եւ ձեր հարաբերությունների մասին, ասացիք, որ բոլոր հարցերը դուք պատրաստ եք քննարկել եւ հարցերը պարզել անձամբ պարոն Հայրապետյանի հետ, այս ընթացքում հանդիպե՞լ եք, քննարկել եք հարցերը:

– Մենք հանդիպել ենք, մենք իրար հետ խոսել ենք, իրար հասկացել ենք: Ես կարծում էի, որ Ռուբեն Հայրապետյանը էդ գործի հետ կապ ունի, որովհետեւ դեպքը կատարվել էր իրեն պատկանող շենքում: Ինքը, իրոք, տղամարդորեն ասաց, որ ինքը ոչ մի բանից տեղյակ չի էլել:

– Այսինքն՝ ձեր միջեւ այլեւս հակասություններ չկա՞ն:

– Չէ, մեր մեջ իրար հանդեպ հակասություններ չկան: Իրա հանդեպ անձամբ հակասություններ չկան: Մենք էդ հարցը դրեցինք, խոսեցինք, ինքը ամեն ձեւի ապացուցում է, որ ինքը տեղյակ չի էլել, հետո ասավ, որ մենք ընկերներ ենք եղել, ո՞նց ինքը կարար ըտենց բան անել:

– Իսկ դուք ինչո՞ւ ձեր ծեծից հետո հայտարարեցիք, թե դա կազմակերպել է Ռուբեն Հայրապետյանը, չէ՞ որ ընկերներ էիք:

– Ես կարամ ասեմ իմ կարծիքը, իմ կարծիքը մնում է իմ կարծիք: Իմ կարծիքը սա է՝ եթե ես համարում եմ իմ հիմնարկը, իմ կազմակերպությունը, իմ օջախը, թե իմ օջախի մեջը մարդիկ իրենց ոնց են պահում, կախված է ինձանից: Էդ էլ օջախ է, եթե ինքը ինձ հարգելով ասում է, որ ըտենց բան մեր մեջ չի լինի, ուրեմն դուրս է գալիս, որ իրա «պարտնյորը (գործընկերը- Մ. Ե.), որ այդ պահին անձամբ ըտեղ է էլել, ուրեմն ստեղ իրանք իրար մեջ պետք է պարզեն:

– Դուք ձեզ համարում եք քաղաքական գործի՞չ, թե՞ ուղղակի գործարար եք:

– Ես հիմա գործարար չեմ, ես հիմա իմ կազմակերպությունների խորհրդի նախագահն եմ, որին ես մեծ ուղղություններ եմ ցույց տալիս, որ իմ աշխատանքը որպես սեփականատեր չշեղվի: Ես չեմ ուզում մտնել քաղաքականության մեջ, ես ուզում եմ զբաղվել մեր օրենքների բարելավման հարցերով, որ ինչքան կարող եմ՝ մեր երկրին պետք գամ:

– Դուք ինչո՞ւ մյուսների պես չդարձաք Հանրապետական:

– Էդ իրանց որոշումն է:

– Չուզեցի՞ն, որ դուք հանրապետական դառնաք:

– Չէ, էդ հարցը մենք չենք էլ քննարկել, որովհետեւ իրենք գիտեն իմ «պազիցիան»:

Հ. Գ. Հարցազրույցում պահպանել ենք պարոն Արզաքանցյանի խոսքի որակը՝ միտքը չաղավաղելու եւ բանավոր խոսքի կոլորիտը ամբողջական ներկայացնելու համար: