Բարի համբավը՝ քանդման հիմքում ՀՀ քաղաքացի Արարատ Ծովյանը 80-ականներից Պուշկինի 15ա հասցեում զբաղեցրել է 78 քմ կենցաղսպասարկման արհեստանոցը: «Պետական կարիքների» անվան տակ զավթված հողատարածքների մեջ ընկավ նաեւ Պուշկինի 15 ա հասցեն, եւ քաղաքապետարանի ծրագրերի իրականացման գրասենյակը առաջարկեց փոխհատուցում՝ 16.500 դոլար: Սակայն, քանի որ այդ տարածքը Ծովյանի հացուջրի միակ աղբյուրն էր, ԾԻԳ-ի հետ բանակցությունների արդյունքում Ծովյանին 20 քմ տարածքի հատկացում արվեց: Ըստ քաղաքապետարանի աշխատակազմի քաղաքաշինության եւ հողի վերահսկողության վարչության պետ Գ. Խանգելդյանի, «Ծովյանին տրամադրված 20 քմ մակերեսով հողամասի վրա կենցաղսպասարկման օբյեկտը իր կողմից կառուցվել է քաղաքաշինական անհրաժեշտ փաստաթղթերի առկայությամբ»: Ծովյանին Կենտրոն թաղապետարանի կողմից տրվել էր թույլտվություն, իսկ ՀՀ քաղաքաշինության պետական տեսչության կողմից կատարված ստուգման համաձայն, Ծովյանը շինությունը կառուցել էր «Քաղաքաշինության մասին» ՀՀ օրենքների պահանջներին համապատասխան: Ի դեպ, վերջին պարբերությունը փաստաբանների պալատին էր ուղարկել Կենտրոն եւ Նորք-Մարաշ համայնքների դատախազ Ա. Անդրեասյանը: Կառուցվեց շենք եւ, ըստ փորձագետի 2005թ. նոյեմբերի 18-ի եզրակացության, «փորձաքննության կատարման դրությամբ, շուկայում գործող միջին գներով այն կազմեց 6.840.000 դրամ»: Սակայն երբ ավարտվեց շինության կառուցումը, Ծովյաններին են մոտենում «Ֆլեշ» ՍՊԸ-ի անունից ներկայացուցիչներ, ասելով՝ «տարածքը «Ֆլեշին» խանգարում է, պետք է թողնեք-հեռանաք»: Այս տարվա մարտի 10-ին, ժամը 18-ի սահմաններում «Ֆլեշի» ամբարձիչներով (լուսանկարում պատկերված), ոստիկանների մասնակցությամբ սկսվում է Ծովյանների արհեստանոցի քանդումը: Բնականաբար, աղմուկ է բարձրանում եւ աշխատանքը տեղափոխվում է գիշերվա ժամը 3-ը: Ոչ միայն շենքն է անհետանում, այլ Ծովյանների ողջ շինանյութը, քարերը, փայտը, բեռնատար ավտոմեքենայով դա էլ են թալանում: Ծովյանները դիմում են ՀՀ գլխավոր դատախազին՝ քրեական գործ հարուցել Քրօրի 185 հոդվածի հատկանիշներով՝ գույքը դիտավորությամբ ոչնչացնելու կամ վնասելու, կողոպտելու: ՀՀ գլխավոր դատախազությունը դուրս գալով իր լիազորությունների շրջանակից, այն է՝ պարտադիր որոշում կայացնել (որոշում կամ քրգործ հարուցելու մասին, կամ քրգործ հարուցելը մերժելու), գրություն է ուղարկում Ա. Ծովյանին հետեւյալ բովանդակությամբ. «Պուշկինի 15 ա շենքին հարող տարածքում գտնվող ձեզ պատկանող շինությունը քանդվել է այդ տարածքի մաքրման անհրաժեշտությունից ելնելով»: Հավանաբար, մաքրման անհրաժեշտությունից ելնելով հառնել է «Ֆլեշի» բանկը: Ըստ այդ գրության, պատճառված վնասի հատուցման հարցի լուծումը դուրս է ՀՀ գլխավոր դատախազության մարմինների իրավասության շրջանակներից, քանի որ այն կրում է քաղաքացիա-իրավական բնույթ: Սակայն գլխավոր դատախազության պետական շահերի պաշտպանության վարչության պետի պաշտոնակատար Լ. Ավետիսյանը դժվար չիմանար, որ գույքը դիտավորությամբ ոչնչացնելը, վնասելը, կողոպտելը «քաղաքացիա-իրավական հարաբերություն» չէ. Քրեական օրենսգրքի բաղկացուցիչ մաս է: Այս գրության պատճառով քաղաքացին զրկվում է դատական պաշտպանության արդյունավետ միջոցից եւ երկու օր առաջ Կենտրոն եւ Նորք-Մարաշ համայնքների առաջին ատյանի դատարանում բողոքարկվում էր դատախազի գրությունը: Ծովյանները երկու անգամ հանդիպել են «Ֆլեշի» տնօրենի, փոխտնօրենի հետ, նրանք խոստացել էին պայմանագիր կնքել, տուժածներին հավատացնելով, թե բարի համբավը ամենաթանկ բանն է: ՌՈՒԶԱՆ ՄԻՆԱՍՅԱՆ
