ՄԵՐ
ԿԻՍԱՊԱՇՏՊԱՆՆԵՐԸ Մարդու իրավունքների պաշտպանի թեկնածություն
առաջադրելու նախաձեռնությունը պետք է պաշտպանի առնվազն 27 ԱԺ պատգամավոր: Սակայն
կընտրվի նա, ով կհավաքի 78 ձայն: Փաստորեն Պաշտպան դառնալու համար ավելի շատ քվե
է հարկավոր, քան ԱԺ նախագահ, Վերահսկիչ պալատի նախագահ, ԿԲ նախագահ ընտրվելու համար,
որոնց բավարար է 66 ձայնը: Եվ այս պայմաններում 7 պատգամավոր ունեցող «Ազգային միաբանությունը»
եւ 14 պատգամավոր ունեցող «Արդարությունը» հանդես են գալու տարբեր թեկնածուներով:
Առաջինը երեկ հայտարարեց Ռուբեն Թորոսյանի թեկնածությունն առաջադրելու մասին, իսկ
«Արդարություն» խմբակցության քարտուղարը «ՀԺ»-ին եւ «Ազատությանը» հայտնել էր, թե
իրենք պաշտպանելու են Լարիսա Ալավերդյանին: Ընդդիմադիրների նման ոչ համաձայնեցված
գործողություններն առավել դյուրություն չե՞ն ստեղծի իշխանության թեկնածուի հաղթանակի
համար: «Առավոտի» այս հարցին ի պատասխան՝ «Ազգային միաբանության» նախագահ Արտաշես
Գեղամյանն ասաց. «Մեր գործընկերներն «Արդարություն» դաշինքից մինչ այսօր դեռ չեն
կայացրել այս հարցի շուրջ որոշում: Ավելի՛ն, իմ տեղեկություններով, հարցը դեռ չի
էլ քննարկվել դաշինքի նիստում: Կարծում եմ, որ մեր առաջարկած թեկնածությունը հավանության
կարժանանա «Արդարություն»-ում նույնպես, հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ դաշինքի
քաղաքական ուժերն ընդգրկված էին «18+1+8» ձեւաչափում, որտեղ Ռուբեն Թորոսյանի դրական
դերակատարությունն ակնհայտ էր եւ գովելի բոլորի կողմից»: Իշխանության նախընտրելի
Պաշտպանը, հակառակ շրջանառության մեջ դրված ապակողմնորոշիչ լուրերի, ակնհայտորեն
Ռաֆիկ Մխիթարյանն է: Վերջին 2 տարիներին մարդու իրավունքների պաշտպանի այս տեղակալի
օգտին արդեն իսկ հրապարակավ հանդես է եկել մասնավորապես ԱԺ պետաիրավական հարցերի
հանձնաժողովի նախագահ Ռաֆիկ Պետրոսյանը: Իսկ Ռաֆիկ Մխիթարյանը հաստատել է, որ ինքը
«թիվ 1 թեկնածուն է», եւ «ամենանպատակահարմարն ու բարոյականը կլինի», որ ընտրեն իրեն:
Նրա հայտնի կենսագրության մանրամասներին հավելենք, որ լինելով նախկին կուսնոմենկլատուրայի
ներկայացուցիչ՝ 1998-ին հանդես եկավ ընդդեմ Կարեն Դեմիրճյանի եւ պաշտպանեց Ռոբերտ
Քոչարյանին: Ա. Ի.
