Ըստ
իրավապաշտպան Վարդան Հարությունյանի՝ նման բան կարող է տեղի ունենալ, եթե Հայաստանն
ընդունի երկքաղաքացիություն: Ի՞նչ վտանգներ են սպառնում մեր
պետությանը՝ երկքաղաքացիությունն ընդունելու պարագայում, ինչո՞ւ մենք չենք կարող
մեզ թույլ տալ երկքաղաքացիներ ունենալու շքեղությունը, ո՞ր երկրի հպատակն է եւ ո՞ր
երկրի շահերը կպաշտպանի երկքաղաքացին… Այս հարցերի պատասխանները գտնելու առումով
«Համաձայնություն» կենտրոնի երեկ կազմակերպած «Երկքաղաքացիության հարցը» թեմայով
սեմինարը բավականին տեղին էր, քանի որ հանրաքվեի դրված սահմանադրական փոփոխություններում
վերացվում է երկքաղաքացիության արգելանքը: Զեկուցողները՝ իրավապաշտպան Վարդան Հարությունյանը
եւ «Առավոտի» խմբագիր Արամ Աբրահամյանը տարբեր ասպեկտներից ներկայացրին երկքաղաքացիության
արգելանքը հանելու դեպքում հնարավոր բոլոր բարդությունները, որ կարող են կանգնել
մեր պետության առջեւ: Ըստ Վարդան Հարությունյանի՝ չի բացառվում, որ օտար երկրի քաղաքացիներին
ՀՀ քաղաքացու կարգավիճակ շնորհելը ի վերջո հանգեցնի նրան, որ մենք ստիպված լինենք
եւս մեկ անգամ պայքարելու անկախության համար: Նա անընդունելի էր համարում այն փաստարկները,
որ բերում էին երկքաղաքացիության կողմնակիցները. սփյուռքը հայրենիքի հետ կապելու
համար նրանց քաղաքացիություն շնորհելն ամենեւին էլ պարտադիր չէ. «Բոլոր այն սփյուռքահայերը,
որ կամենում են ապրել ՀՀ-ում եւ մասնակցել տեղի կյանքին, կարող են առանց դժվարության
ձեռք բերել կացության կարգավիճակ եւ ապրել Հայաստանում՝ ունենալով բոլոր իրավունքները՝
բացի ընտրելու եւ ընտրվելու իրավունքից: Այդպիսիք մեր երկրում շատ են, եւ նրանց հայրենասիրության
դրսեւորմանը ՀՀ քաղաքացու անձնագիր չունենալը չի խանգարում: Հայաստանը առաջին հերթին
իր քաղաքացիների երկիրն է՝ անկախ ազգությունից, հակառակ դեպքում գործ ունենք կործանարար
նացիոնալիզմի հետ»,- ասաց Վարդան Հարությունյանը: Նրա հետ համաձայն էր նաեւ
մյուս բանախոսը՝ Ա. Աբրահամյանը: Նա, մասնավորապես, անդրադառնալով «Հայաստանը բոլոր
հայերի հայրենիքն է» կարգախոսին, նկատեց, որ հնարավոր չէ օրենքում գրել, որ երկքաղաքացիություն
կարող են շնորհել միայն հայերին: «Սակայն եթե նույնիսկ նման ռասիստական օրենք ընդունվի,
ապա հնարավոր չէ տալ էթնիկական հայի իրավական ձեւակերպումը: Իսկ եթե մի օր մի տասը
միլիոն չինացի գնան Չինաստանում ՀՀ դեսպանատուն, եւ ասեն, որ հա՞յ են: Ի՞նչ է՝ պիտի
սկսեն նրանց գանգերի ձեւը ստուգել կամ աչքե՞րը չափել»,- հարցրեց «Առավոտի» խմբագիրը:
Նա նաեւ դեմ էր ՀՀ քաղաքացիների հաշվին Սփյուռքին լավություն անելու՝ իշխանությունների
նկրտումներին: «Եթե որեւէ սփյուռքահայի ուշքը գնում է Հայաստանի համար, թող հրաժարվի
այդ երկրի քաղաքացիությունից, եւ ընդունի ՀՀ քաղաքացիություն: Ես չեմ կարծում, թե
90-ականներին Հայաստանից փախած եւ տաքուկ ու բարեկեցիկ կյանքն ընտրածները նույն իրավունքները
պիտի ունենան մեր երկրում, ինչ-որ ունեն հայաստանցիները, ովքեր իրենց ուսերի վրա
էին վերցրել պետության ստեղծումը, շրջափակումը, պատերազմը եւ դրանց հետ կապված բոլոր
տառապանքները»: ՄԵԼԱՆՅԱ ԲԱՐՍԵՂՅԱՆ
