«ՆԵՐՔԻՆ ԱՆԴԱՄԱՀԱՏՈՒՄ» ԲԵՄԻ ՎՐԱ Դրա գաղտնիքները փոխանցելու համար ճապոնացի խորեոգրաֆը առաջարկում է նախ սովորել իր մայրենի լեզուն «Սու-Էն բուտոհ» ընկերության (Ճապոնիա-Շվեդիա) խորեոգրաֆ եւ մենապարող Սու-Էնի ելույթը տարաբնույթ կարծիքների արժանացավ՝ անսովորության ու յուրօրինակության շնորհիվ: Վերնագրից սկսած («Պատառ՝ ներքին անդամահատում») փորձարարական պարային այս ներկայացումը լավ իմաստով շոկի մեջ էր գցել հայ հանդիսատեսին: Խորեոգրաֆ եւ բուտոհի (ճապոնական պարի տեսակ) հմուտ վարպետ Սու-Էնի «Առավոտին» տված հարցազրույցն էլ սովորականներից չէր: – Ի՞նչ է իրենից ներկայացնում «Սու-Էն բուտոհ» ընկերությունը: – Այն 1992-ին ես եմ հիմնադրել Տոկիոյում, այնուհետեւ 1999-ին բուտոհը «ներմուծել» եմ նաեւ Սկանդինավիա: Բուտոհը ժամանակակից պար է՝ գրոտեսկային, բանաստեղծական, աբսուրդային: Բուտոհի խորեոգրաֆները իրենց ուշադրությունը կենտրոնացնում են մարդկային մարմնի վրա՝ բացահայտելով նրա արտահայտչական հնարավորությունները: «Պատառ…» պարային ներկայացումը միահյուսում է գեղեցկությունը, դաժանությունը եւ աբսուրդը՝ յուրօրինակ «զբոսանք» կատարելով մարմնի ներքին օրգաններով: – Ինչո՞ւ է նման վերնագիր կրում ներկայացումը: – «Պատառ՝ ներքին անդամահատում»՝ չքնաղ վերնագիր է: Գիտե՞ք ինչու: Որովհետեւ հատումը կարող է լինել ոչ միայն մարմնական, այլեւ հոգեկան: Բնավ պարտադիր չէ, որ դա լինի հենց քո օրգանը: Համաձայնեք, որ միանգամայն հնարավոր է նաեւ էմոցիոնալ հատում: – Ինչի՞ց է ծնվել այս ներկայացումը՝ հոգեբանական սթրեսների՞ց, անարդարությունների՞ց, թե՞ անսպասելի երջանիկ պատահարից: – Ասեմ, որ ամենից առաջ ես ներքին զգացողությամբ եմ առաջնորդվում, հետո նայում եմ շուրջբոլորս, քննում ինձ շրջապատող ամեն ինչ: Արդյունքում՝ տեսածս ու զգացածս վերածվում են ներկայացման: – Ինչպիսի՞ տպավորություններ ունեք Հայաստանից, դրանց արդյունքում ի՞նչ ներկայացում կծնվի: – Օ՜, փառահեղ երկիր ունեք, խոսք չկա: Բայց Հայաստանը միայն Երեւանը չէ: Երազում եմ մայրաքաղաքից դուրս գալ, ուսումնասիրել ձեր գյուղերը, գիտեմ, որ հին պատմություն ունեք ու հարուստ մշակույթ: Բայց, ափսոս, ժամանակս սուղ Է: Եթե ավելի երկար մնայի Հայաստանում՝ հաստատ լավ ներկայացում կծնվեր: Որ հնարավորություն ունենայի՝ անպայման կուսումնասիրեի նաեւ ձեր ազգային պարը: Փողոցում հայ տղամարդկանց ու հայուհիների տեսնելիս միշտ մտածում եմ, որ շատ գեղեցիկ ու զգացմունքային կլինի ձեր պարը: – Բացի պարից, էլ ի՞նչ գործունեություն է ծավալում ձեր ընկերությունը: – Մենք աշխատում ենք ֆիլմերի նկարահանման, գեղարվեստական լուսանկարչության ոլորտներում, նաեւ այլ մշակութային պրոյեկտների վրա: – Հնարավո՞ր է հայ-ճապոնական համագործակցություն՝ նշյալ ոլորտներում: – Չի բացառվում, բայց պիտի նախ լեզվական պատնեշը հաղթահարվի: Իսկ ճապոնացիները չեն սիրում խոսել անգլերեն, այնպես որ՝ համագործակցել ցանկացողները ստիպված պետք է սովորեն ճապոներեն: – Ինչո՞վ է առանձնանում ճապոնական պարը մյուս ժողովուրդների պարերից: – Ճապոնացիների մարմիններն այլ կառուցվածք ունեն, ուստի նրանց շարժումները շատ տարբեր են «արեւմտյան» մարմինների շարժումներից: ԳՈՀԱՐ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
