Վանաձորի քաղաքապետի թեկնածու Գագիկ Հովսեփյանը
հանդես է եկել մի հայտարարությամբ, որի մի հատվածը կարեւոր է հատկապես հանրաքվեի
նախապատրաստության առումով. «Հոկտեմբերի 6-ին մենք հայտարարեցինք,
որ ընտրացուցակներում կան հազարավոր անճշտություններ: Մեզ հանգստացրին՝ ասելով, թե
այդ ուղղությամբ գիշեր ու զօր աշխատում են, եւ ընտրությունների օրը կունենանք մեծ
մասամբ ճշգրտված ընտրացուցակներ: Արդյունքում փոխանակ ընտրացուցակներից հանվեն տարիներ
առաջ մահացած հարյուրավոր մարդիկ, ու ցուցակային թիվը պակասի, այն ընդհակառակը՝ աճեց:
Եթե հոկտեմբերի 6-ի դրությամբ ընտրացուցակներում ընդգրկված էր 93 հազար ընտրող, ապա
ընտրության օրը նրանց թիվը հասավ 101 հազարի: Ես հարց եմ տալիս՝ ո՞ր տրամաբանությամբ
եւ վիճակագրական ի՞նչ տվյալների համաձայն ընտրողների թիվն արհեստականորեն ուռճացվեց:
Ակնհայտ է, որ դրանով քաղաքային իշխանությունները համապատասխան հիմք ստեղծեցին զանգվածային
ընտրախախտումներ իրականացնելու համար… 2001թ. մարդահամարի տվյալներով, Վանաձորի
հաշվառված բնակչության թիվը կազմել է 107 հազար 394 մարդ, իսկ առկա բնակչության թիվը՝
93 հազար 823: Բոլորին է հայտնի, որ վերջին տարիներին մեր քաղաքի բնակչության թիվը,
ցավոք, ոչ թե ավելանում է, այլ պակասում: Այս իրողությունից ելնելով էլ՝ ընտրացուցակները
ոչ թե պիտի աճեին եւ ուռճանային, այլ պակասեին: Հավատացնում եմ, որ ոչ մի վիճակագրություն
չի կարող հիմնավորել, թե ինչպես կարելի է անգամ 107 հազար բնակչի դեպքում ունենալ
101 հազար ընտրող: Ստացվում է, որ մեր քաղաքի մինչեւ 18 տարեկան բնակչությունը ընդամենը
6 հազար է: Դա պարզապես ծիծաղ է առաջացնում: Չէ՞ որ կա համաշխարհային վիճակագրություն,
որը բնութագրական է նաեւ Հայաստանի եւ մեր քաղաքի համար: Ըստ դրա, ընտրողները կազմում
են բնակչության 60-65%-ը: Հետեւաբար, Վանաձորում, լավագույն դեպքում, ընտրողների
թիվը կարող է լինել 60 հազար: Պարզ չէ՞, որ ընտրողների թիվը 40 հազարով արհեստականորեն
ավելացնելը ձեռնտու է միայն տեղական իշխանավորներին: Այդ մարդիկ առաջնորդվել են բացառապես
նեղ անձնական եւ կլանային շահերով՝ անտեսելով պետականը: Մի՞թե պարզ չէ, որ փաստացի
93 հազար բնակիչ եւ 101 հազար ցուցակային ընտրող ունեցող Վանաձորում առաջիկա սահմանադրական
հանրաքվեն ի սկզբանե դրվել է ձախողման տակ: Չէ՞ որ սահմանադրական փոփոխություններին
«այո» կարելի է ասել միայն ընտրական իրավունք ունեցողների 2/3-ի դեպքում»: … Էլ
չեմ խոսում այն մասին, որ առկա են նաեւ տեղամասերի նկարագրության եւ նրանցում ընդգրկված
ընտրազանգվածի անճշտություններ»: Ա. Ի.
