«ՀԱՅՐԵՆԻՔԻ ԿԱՐՈՏՆ Է ԻՆՁ ԲԵՐՈՒՄ» Հարցազրույց Սերգո Միկոյանի հետ «Վերջին 5-6 տարիներին ես ամեն աշնան սեպտեմբեր կամ հոկտեմբեր ամիսներին այցելում եմ Հայաստան: Հայրենիքի կարոտն է բերում: Ամեն տարի մեկնում եմ Սանահին: Հայրս ծնունդով այնտեղից է: Մի քանի անգամ եղել եմ Ղարաբաղում: Մեծ որդուս հետ շրջել ենք Հայաստանի բոլոր տեսարժան վայրերում, պատմաճարտարապետական կոթողներում: Այս ընթացքում ես այնքան եմ շրջագայել Հայաստանում, որ ինձ թվում է, թե չկա մի վայր, որն ինձ անծանոթ լինի»,- «Առավոտի» հետ զրույցում պատմեց Անաստաս Միկոյանի որդին՝ Սերգո Միկոյանը: Այս տարի նրա այցի հիմնական նպատակը նաեւ հորեղբոր՝ ավիակոնստրուկտոր Արտեմ Միկոյանի 100-ամյա հոբելյանի տոնակատարություններին մասնակցելն էր: Դրանք նախատեսվում էին հոկտեմբերի 3-4-ին, ինչ-ինչ պատճառներով հետաձգվել են նոյեմբերի 11-ին. «Այնպես որ, բացառված չէ, որ այդ ժամանակ էլ գամ Հայաստան: Ի դեպ, հորեղբորս իսկական անունն Անուշավան էր, տանը կարճ ասում էինք Անուշ: Ընտանիքում նրան շատ սիրում եւ հարգում էին»,- պատմում է մեր զրուցակիցը: Նոյեմբերի 25-ին լրանում է նաեւ Անաստաս Միկոյանի ծննդյան 110-ամյակը: Այդ առիթով նույնպես նախատեսված է միջոցառումների շարք: Համապատասխան գումարները փոխանցված են ՀՀ պաշտպանության նախարարությանը, որտեղ մեզ խոստացան եկող շաբաթվա ընթացքում մանրամասներ հաղորդել միջոցառումների կազմակերպական փուլի մասին: Մոսկվայում այդ առիթով եւս նախատեսված են միջոցառումներ: Իսկ շենքի մուտքին, որտեղ երկար տարիներ աշխատել է Անաստաս Միկոյանը, հուշատախտակ է փակցվելու: Հետաքրքրվեցինք, թե ինչո՞վ է զբաղվում Սերգո Միկոյանը. «Այս տարի ես աշխատել եմ երկու գրքի վրա: Մեկը, որը բավականին հաստափոր է, հուշեր եւ հիշողություններ է Կարիբյան ճգնաժամի մասին: Ինչպես գիտեք, հայրս համարվում էր այն մարդկանցից մեկը, որը կանխեց երրորդ համաշխարհային պատերազմը: Այդ գիրքը լույս կտեսնի Մոսկվայում, ռուսերեն: Մյուս գիրքը նախատեսված է Հայաստանի եւ հայ ընթերցողի համար: Այն լույս կտեսնի հայերեն եւ ռուսերեն: Գիրքը կոչվում է «Իմ հայրը՝ Անաստաս Միկոյանը»: Այդ գրքի, այսպես կոչված, ծնունդը պայմանավորված էր նրանով, որ ամեն անգամ Հայաստան այցելելիս ես շփվում եմ հարյուրավոր մարդկանց հետ, ովքեր հետաքրքրվում են ընտանիքիս՝ ծնողներիս, եղբայրներիս մասին: Մոտավոր պատկերացում ունենալով, թե ինչն է հետաքրքրում հայ մարդուն իր հանրաճանաչ համերկրացու եւ նրա ընտանիքի մասին, ես որոշեցի գրել այդ գիրքը: Գրքում ես պատմում եմ Անաստաս Միկոյանի կյանքի, աշխատանքի, մայրիկիս, հորեղբորս՝ Անուշավան Միկոյանի մասին: Մի խոսքով՝ գրել եմ այն ամենը, ինչն ըստ իս կհետաքրքրի ընթերցողին»: Իսկ ի՞նչ տպավորություններ է ստացել Սերգո Միկոյանը՝ առավել մոտիկից ծանոթանալով Հայաստանին. «Գիտե՞ք, տարեցտարի շարժը նկատելի է: Համենայնդեպս, երեւանաբնակների արտաքինը բավականին տպավորություն գործող է: Ցավոք՝ այստեղ էլ նույն դժբախտությունն է՝ չափազանց մեծ է անդունդը մայրաքաղաքի եւ մարզերի, փողատերերի եւ սովորական մարդկանց միջեւ: Ռուսաստանում էլ է այդպես»: ՆԵԼԼԻ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
