Որ
իրեն՝ Լիտվայի քաղաքացուն, դարձրել են գերմանացի «21-ի հեռանկարներ»
6-րդ երաժշտական միջազգային փառատոնը Հայաստանի պետական ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի հետ
այսօր կներկայացնի աշխարհահռչակ թավջութակահար Դավիդ Գերինգասին (Գերմանիա): Ծնունդով
Լիտվայից թավջութակահարը սովորել է Մոսկվայի կոնսերվատորիայում՝ Մստիսլավ Ռոստրոպովիչի
ղեկավարությամբ: Երաժիշտը 1970-ին արժանանալով Չայկովսկու անվան մրցույթի առաջին
մրցանակին, ելույթներ է ունեցել աշխարհի գրեթե բոլոր լավագույն նվագախմբերի հետ:
Նրա նվագացանկն ընդգրկում է դասական եւ ժամանակակից բազմաթիվ ստեղծագործություններ:
Դրանցից շատերը նվիրված են իրեն՝ Գերինգասին: 2000թ. թավջութակահարը Բեռլինի «Hanns
Eisler» Hochschule-ի պրոֆեսոր է: Արվեստագետը հանդես է գալիս նաեւ իբրեւ դիրիժոր՝
ղեկավարելով աշխարհի լավագույն կոլեկտիվները: Նախօրեին Ֆիլհարմոնիկի հետ փորձի
ընդմիջմանը հանդիպեցինք լրագրողներին այնքան էլ չհամակրող թավջութակահարին: –
Ծնված լինելով ԽՍՀՄ-ում, բարձրակարգ երաժշտական կրթություն ստանալով Ռոստրոպովիչի
նման թավջութակահարի ղեկավարությամբ, այսօր դուք ներկայացնում եք Գերմանիան: Աշխարհահռչակ
այլ երաժիշտների շարքում այդ առումով եզակի չեք: Ինչպե՞ս կբացատրեք այդ «երեւույթը»:
– Կբացատրեմ մեկ նախադասությամբ՝ ես Լիտվայի քաղաքացի եմ: Իսկ ազդագրերում
ու գովազդային հոլովակներում ինձ որպես Գերմանիայից երաժշտի ներկայացնելը ձեր՝ լրագրողներիդ
մեղքն է: Ես ընդամենը մի քանի տարի եմ ապրում Գերմանիայում, իսկ թե վաղը որտե՞ղ կբնակվեմ՝
ինքս էլ չգիտեմ: – Այսօր աշխարհում, էլ չասենք՝ ԽՍՀՄ-ում, շոուն իր «աքսեսուարներով»
խեղդել է դասականին: Դուք մտավախություն չունե՞ք, որ ձեր պրոֆեսորի՝ Ռոստրոպովիչի
նման, կգա ժամանակ եւ ստիպված կլինեք համերգ տալ մեկ ունկնդրի համար (հիշեցնենք Ռոստրոպովիչի՝
մեկ ունկնդրի համար համերգը Հայրենականի տարիներին՝ Սիբիրում): – Համամիտ
չեմ, որ շոուները խեղդել են դասական արվեստը: Հավաստիացնում եմ, որ այսօր էլ աշխարհում
դասական երաժշտությունն ունի իր ունկնդիրը: Իմ պրոֆեսորի «ճակատագիրը» ինձ էլ է բաժին
հասել: Ժամանակին ես մեկ ունկնդրի համար մենահամերգ եմ ունեցել զարգացած ու քաղաքակիրթ
երկիր համարվող Ճապոնիայում: Աշխարհի ցանկացած երկիր՝ նույնիսկ բազմադարյա ու քաղաքակիրթ,
պետք է կարողանա հրամցնել դասական արվեստն այնպես, որ ոչ թե բարձրակարգ մշակույթը
«վազի» ունկնդրի ետեւից, այլ հակառակը: Ասել է թե՝ ճիշտ տարվի մշակութային քաղաքականություն
ասվածը: Նշեմ, որ Եվրոպայում նման քաղաքականության գլուխ կանգնած են բանիմաց ու կարող
մարդիկ: Ս. ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ
