Հրամանատարի
տան քարերը հավաքելու ժամանակը Լեռնիկ Ռուբենյանը զինծառայության պարտականությունները
կատարելիս 2000թ. նոյեմբերի 29-ին հաշմանդամ դարձավ: Նա իր գումարտակի 14 զինծառայողների
հետ, շտաբի պետ Արայիկ Մանասյանի հանձնարարությամբ, Հադրութից 30 կմ հեռավորության
վրա գտնվող Կարախանբեյլի քանդված հիվանդանոցի շենքից պետք է հավաքեին 1500 հատ շինարարական
քար (բակինսկի կոչվող քարեր): Սակայն քարերը բեռնատար ավտոմեքենայով տեղափոխվեցին
ոչ թե զորամաս, այլ զորամասի հրամանատար, փոխգնդապետ Կամո Աղաջանյանի Էդդիլու գյուղի
տուն: Ռուբենյանը երկաթբետոնե սալիկի տակ է ընկնում, վնասում խնձորակը, ինչի հետեւանքով
14 անգամ վիրահատվում է: Ամիսներ շարունակ նա պառկեց Ստեփանակերտի հիվանդանոցում:
Նշենք, որ Ռուբենյանին մնացել էր 1 օր, որ ավարտեր ծառայությունը: Հադրութի
կայազորի զինվորական դատախազությունը Լեռնիկ Ռուբենյանին մարմնական վնասվածք ստանալու
փաստով քրեական գործ հարուցելու վարույթը կարճեց եւ իր հիմնավորումները ներկայացրեց
այսպես. «Լ. Ռուբենյանը իր նախաձեռնությամբ բարձրացել է կիսաքանդ հիվանդանոցի երկրորդ
հարկ եւ սկսել քանդել պատը»: Նկատենք, որ 14 զինծառայողներից ոչ մեկին չեն
ծանոթացրել անվտանգության տեխնիկայի կանոններին, եւ, բոլորը, այդ թվում՝ Ռուբենյանը,
հրաման են կատարել: Այն, որ եղել է հրաման, պնդել է նաեւ վկա, շտաբի պետ, կապիտան
Արայիկ Մանասյանը. «Զորամասի հրամանատարը կարգադրել է շուրջ 14 ժամկետային զինծառայողներին
տանել Կարախանբեյլի գյուղ՝ քար հավաքելու»՝ զորամաս տեղափոխելու նպատակով: Հաշմանդամ
զինծառայողը «պատճառված վնասը փոխհատուցելու մասին» պահանջով դիմում է Սյունիքի մարզի
առաջին ատյանի դատարան՝ ակնկալելով, որ $7000 կբռնագանձվի հրամանատարից: Սակայն դատարանը
մերժում է ընդունել հայցը, պատճառաբանելով, թե այն ընդդատյա չէ: Չնայած մենք գիտենք,
որ ԼՂ զորամասային գործերը միշտ էլ քննության է դրվել այս՝ հատուկ նշանակությամբ
գործող դատարանում: ՀՀ քրեական եւ զինվորական գործերով վերաքննիչ դատարանը
վճիռ կայացրեց հօգուտ Լ. Ռուբենյանի, նկատելով, որ առկա են «քրեական գործ հարուցելու
հիմքեր»: Սակայն դատարանը չկարողացավ պարզել, մասնավորապես, թե «զորամասի հրամանատարի
մոտ պաշտոնեական դիրքը չարաշահելու դիտավորությունը ո՞ր պահից է առաջացել. քանդմա՞ն,
քարահավաքի հրաման տալո՞ւ, թե՞ քանդված ու հավաքված քարերը զորամաս տեղափոխելուց
հետո»: Սակայն հիշեցնենք, որ 25-ամյա երիտասարդը մինչ օրս քայլել չի կարողանում
եւ հաշմանդամ է դարձել հրամանատարի տան համար քարեր հավաքելիս: «Այս դաժան ճակատագրին
կարող էին արժանանալ զորամասի 15 անմեղ զինծառայողները, որոնք անուշադրության էին
մատնվել հրամանատարի կողմից: Մենք իրավունք չունեինք հրամանը չկատարել, իսկ հրամանը
կատարելու համար ենք բարձրացել շենքի երկրորդ հարկ»,- նշել էր մեկ այլ զորակոչիկ՝
Ալիկ Փաշոյանը, որը զինդատախազ Գագիկ Ջհանգիրյանին բացատրություն էր ուղարկել, թե
իր նախորդ բոլոր բացատրությունները Հադրութում՝ վերցվել են ստիպողաբար: ՌՈՒԶԱՆ
ՄԻՆԱՍՅԱՆ
