Քանաքեռ-Զեյթուն համայնքի թաղապետի թեկնածուներից
է գործարար Արայիկ Քոթանջյանը: Թեկնածուին սատարում է համայնքից ընտրված պատգամավոր
Մանուկ Գասպարյանը: – Պրն Քոթանջյան, դուք գործարար եք, իսկ թաղապետի աշխատանքը
ժամանակատար է: Ինչպե՞ս եք պատկերացնում այդ երկու պատասխանատու աշխատանքների համատեղումը՝
ժամանակի առումով: – Իմ ձեռնարկության աշխատանքները ես այնպես եմ մշակել ու
կազմակերպել, որ յուրաքանչյուրն իր գործը գիտի: Եթե ես ժամանակ առ ժամանակ ստիպված
եմ լինում բացակայել, ամեն ինչ բնականոն հունով է ընթանում: Ես կարող եմ ամսվա մեջ
2-3 անգամ այցելել, հետեւել ու վերահսկել աշխատանքները: Նման մեխանիզմի ստեղծումը
տարիների ձեռքբերում է: Ես իմ աշխատողներից շատերին էլ եմ, որպես մասնագետ, տարիների
ընթացքում պատրաստել եւ այսօր հանգիստ վստահում եմ աշխատանքները: – Ձեր կենսագրականում
նշվում է, որ որեւէ կուսակցության անդամ չեք եղել: Ինչո՞վ է դա պայմանավորված. սկզբունքորեն
դե՞մ եք, թե՞ երբեւէ որեւէ կուսակցության գաղափարախոսություն համահունչ չի եղել Ձեր
քաղաքական տեսակետների հետ: – Ճիշտն ասած, էլեկտրալամպերի գործարանում աշխատելու
տարիներին եղել եմ կոմսոմոլի առաջին քարտուղար: Մի անգամ, երբ մեր ժողովներից մեկի
ժամանակ բավականին ակտիվություն ցուցաբերեցի եւ մեր պարտկոմն իմացավ, որ ես բարձրագույն
կրթություն ունեմ, ասաց. «Գիտես, մեր կուսակցությունը բանվորական կուսակցություն
է»: Իսկ 1987թ., երբ նոր էր ձեւավորվում կոոպերատիվ շարժումը եւ ես հիմնադրեցի իմ
ձեռնարկությունը, կոմկուսի առաջնորդներն իմ առջեւ խնդիր դրեցին: Արդյունքում ես,
հավանաբար որպես կապիտալիզմի տարր, ազատվեցի կոմսոմոլի շարքերից եւ սկսեցի զբաղվել
բիզնեսով: Այն ժամանակ ես 23 տարեկան էի եւ մի համարձակ քայլի դիմեցի. մեծ վարկ վերցրի
եւ ստեղծեցի իմ ֆիրման, որն արդարացրեց իմ հույսերը: Դրանից հետո որեւէ կուսակցության
անդամագրվելու ցանկություն եւ անհրաժեշտություն չի եղել: – Ո՞րն եք համարում
համայնքի ամենահրատապ, առաջնակարգ լուծում պահանջող խնդիրը: – Առաջին հերթին
պետք է գործի գցել համայնքապետարանի ամբողջ մեխանիզմը, որպեսզի պարզենք, թե որտեղ
ինչ խափանումներ կան: Յուրաքանչյուր չլուծված խնդիր առաջնային է, քանի որ յուրաքանչյուր
բնակիչ իր պրոբլեմն է համարում ամենակարեւորը: Պետք է բոլոր ճյուղերն աշխատեցնել,
որպեսզի բոլոր խնդիրները լուծվեն: Իսկ դրանք շատ են: – Այսինքն, կարելի՞ է
ենթադրել, որ հիշյալ մեխանիզմը կամ չի գործում, կամ լավ չի գործում: – Ինձ
թվում է, գոնե վերջին երեք տարում, ընդհանրապես չի գործում: Իսկ մինչ այդ գործել
է վատ: Աշխատանքներ սկսվել են կատարվել վերջին երեք ամսում, այն էլ՝ միայն ժողովրդի
համար տեսանելի ու ցուցադրական աշխատանքներ: – Ձեր նախընտրական ծրագրում նշված
է, որ պետք է առաջնակարգ լուծում տրվի անապահով խավի սոցիալական խնդիրներին: Բայց
չէ՞ որ դա ամբողջ հանրապետության եւ գործող համակարգի խնդիրն է: Հնարավո՞ր է այն
լուծել համայնքի շրջանակներում: – Բնականաբար, ես չեմ գալիս որպես բարեգործական
հիմնադրամի նախագահ: Համայնքն ունի որոշակի գումար, որից մի մասը հատկացվում է ամենամսյա
սոցիալական խնդիրների լուծմանը: Ես ուսումնասիրել եւ պարզել եմ, թե մինչ օրս ինչ
կարգով է դա արվում. խնամի-ծանոթ-բարեկամ մեթոդով: Այն անապահով խավը, որը ունի հրատապ
օգնության կարիք, սովորաբար մնում է ետին պլանում: Հանդիպել եմ մի քանի գործերի,
որ, օրինակ, կա 700.000 դրամի վճարում, իսկ 5000 դրամի օգնության հարցը անգամ օրակարգ
չի մտել: Այս ամենի բացատրությունը չկա: Իմ ընտրվելու դեպքում նախ պետք է ուսումնասիրենք
մեր համայնքի ֆինանսական հնարավորությունները, եւ, ըստ այդմ, որոշակի գումար կհատկացնենք
սոցիալական բաժնին, որն էլ անմիջականորեն կաշխատի ժողովրդի հետ: Բնակիչը, հնարավորության
դեպքում, իր խնդրի լուծումը տեղում կստանա, ոչ թե անորոշության մեջ կսպասի օրեր,
ամիսներ: Սոցիալական բաժինն ամսվա վերջում հաշվետվություն կներկայացնի ավագանուն
ու թաղապետին: – Այսօր Ձեր համայնքում կա 74 ավագանու թեկնածու: Ինչո՞վ է
պայմանավորված թեկնածուների այս մեծ թիվը: – Իմ կարծիքով, կոնկրետ մեր համայնքում
ավագանու դերը հավասարվել է զրոյի, նրա վարկանիշն այնքան է իջեցված, որ գլուխ բարձրացնողն
իրեն ավագանի է տեսնում: Ինձ թվում է, որոշ մարդիկ իրենց թիմը մեծացնելու համար խրախուսում
են մեկը մյուսին՝ թեկնածություն դնել: Մինչդեռ այդ թեկնածուները չեն մտածում, որ
իրենք ինչ-որ մեկի ձեռքին գործիք են, չեն մտածում, որ թաղապետը պետք է նախընտրի 15-ից
ոչ ավելի թեկնածուի: Արդյունքում իրենք իրար դեմ են պայքարում: Այսինքն, որոշ մարդկանց
կողմից գոնե մարդկային բարոյական կողմերը չեն պահպանվում: – Ո՞վ է Ձեր ամենաուժեղ
մրցակիցը այս ընտրապայքարում: – Այդ մասին չեմ մտածել: ՆԱԻՐԱ
ՎԱՆՅԱՆ R
