1995թ. ընդունված Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությունը հռչակում է.
Հոդված 23. Յուրաքանչյուր ոք ունի մտքի, խղճի եւ դավանանքի ազատության իրավունք:
Հոդված 50. Հանրապետության նախագահ կարող է ընտրվել 35 տարին լրացած, վերջին 10 տարում ՀՀ քաղաքացի հանդիսացող, վերջին 10 տարում Հանրապետությունում մշտապես բնակվող եւ ընտրական իրավունք ունեցող յուրաքանչյուր ոք:
Հոդված 54. Հանրապետության նախագահը պաշտոնն ստանձնում է Ազգային ժողովի հատուկ նիստում՝ ժողովրդին տված երդմամբ:
Մինչդեռ հայտնի է, որ ՀՀ երկու նախագահները 2-ական անգամ երդվել են ԱԺ հատուկ նիստում՝ աջ ձեռքը միաժամանակ դնելով Սահմանադրության եւ Աստվածաշնչի վրա:
Այն, որ նախագահը պարտավոր է երդվել Սահմանադրությամբ, ամրագրված է նույն այդ Սահմանադրությամբ, քանի որ հոդված 49-ում ասվում է. ՀՀ նախագահը հետեւում է Սահմանադրության պահպանմանը, ապահովում օրենսդիր, գործադիր եւ դատական իշխանությունների բնականոն գործունեությունը:
Սակայն անհասկանալի է, թե ինչու պետք է նախագահը ձեռքը դնի Աստվածաշնչին: Իսկ եթե նա, ասենք, աթեիստ է…
Հիշում եմ, նախագահական առաջին ժամկետի ընթացքում, մի հեռուստահարցազրույցի ժամանակ ՀՀ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը, պատասխանելով հաղորդավարի հարցին, ասաց, որ ինքը աթեիստ է: Ինձ՝ աթեիստիս համար, դա հաճելի նորություն էր: Սակայն մեծ եղավ զարմանքս, երբ 2-րդ անգամ ընտրվելուց հետո, նախագահը ԱԺ ամբիոնին կանգնած երդվեց՝ ձեռքը Սահմանադրությանը եւ Աստվածաշնչին դրած:
Կարծում եմ, որ մարդուն, այն էլ Հայաստանի Հանրապետության նախագահին, անտեսելով նրա կրոնական համոզմունքները, պարտադրել երդվել Աստվածաշնչի վրա՝ մարդու իրավունքների կոպիտ ոտնահարում է:
Հայաստանի Հանրապետության առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը ծնվել է Սիրիայի Հալեպ քաղաքում եւ գիտությունների դոկտոր է, ներկայիս նախագահը ծնվել է Լեռնային Ղարաբաղի ինքնավար մարզի մայրաքաղաք Ստեփանակերտում եւ եղել ակտիվ կոմերիտական ու կուսակցական գործիչ: Չի բացառվում, որ հետագա նախագահներից մեկն էլ կարող է լինել երդվյալ աթեիստ, Աբխազիայում կամ Թուրքիայում ծնված մահմեդական համշենահայ: Ինչ է, նրա՞ն էլ պիտի պարտադրեն երդվել ձեռքը Ավետարանի վրա դրած…
Կարծում եմ, որ ՀՀ նախագահի երդման արարողակարգից պետք է հանել Ավետարանի առկայության անհրաժեշտությունը, եւ Աստվածաշնչի՝ 7-րդ դարի հայերեն ձեռագիր Վեհամոր Ավետարանի վրա երդվելը թողնել միայն Ամենայն Հայոց կաթողիկոսի մենաշնորհը:
Չէ որ ՀՀ Սահմանադրության 1-ին հոդվածը հռչակում է, որ մեր երկիրը «ինքնիշխան, ժողովրդավարական, սոցիալական, իրավական պետություն է», այլ ոչ թե կրոնապետություն:
ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ ՄԻՆԱՍՅԱՆ Հոգեբույժ
