Կանխատեսում
է քաղաքագետ Ռուբեն Անգալադյանը – Կարո՞ղ ենք այսօր քաղաքական իրավիճակը գնահատել
կայուն: – Հանգիստ է, ասես ոչինչ չի կատարվում: Մենք հասարակություն չունենք,
մենք կորցրել ենք հասարակությանը: Ընդդիմությունը զիջեց դիրքերը, գործող իշխանությունն
էլ չի կարողանում հասարակությունից ռեալ կյանքի պատկերը ստանալ, ներկայացնել այն:
Իմպոտենտ վիճակ է: Իսկ այս իներցիոն գործընթացը հետաքրքիր ժամանակահատված է, եթե
հոգնած ժողովուրդը կարողանար վերադասավորվել, հստակեցնել իր խնդիրները: Աշխարհը դինամիկ
շարժվում է, մեր կողքին աշխարհաքաղաքական խոշոր փոփոխություններ են տեղի ունենում,
ինչը կապված է Իրանի, Իրաքի, Սիրիայի, Վրաստանի, Ադրբեջանի, Լիբանանի, Պաղեստին-իսրայելյան
հարաբերությունների հետ: Մենք՝ որպես այս տարածքում ապրող պետություն, ունենք գործառույթներ:
Ելնելով այդ հանգամանքից, կարող ենք արձանագրել, որ Հայաստանը չի ցանկանում միջազգային
խաղի սուբյեկտ դառնալ: Ուզում է իներցիոն պրոցեսներով խնդիրը տեղափոխել մի ոլորտից
այլ ոլորտ: Օրինակ, քաղաքական խնդրի ոլորտից տեղափոխել տնտեսական: Թուրքիայի հետ
սահման է ուզում բացել, չունենալով պատասխանը՝ ինչ շուկա ես ուզում ստեղծել սահմանամերձ
տարածքներում կամ հենց նույն Ստամբուլում: Եթե հիշում եք, «Առավոտում» նախորդ հարցազրույցի
ժամանակ ասացի, որ մեր պետության հիմնական խնդիրը պետք է լինի ցեղասպանության դատապարտումը,
որի հիման վրա պետք է կառուցեինք մեր բոլոր գործողությունները: Ցեղասպանության ճանաչման
արդյունքում մենք դերակատար ենք Մերձավոր Արեւելքում՝ Սիրիայում, Լիբանանում, Արաբական
աշխարհում, Իրաքում ու Իրանում, ելնելով այն հանգամանքից, որ ցեղասպանություն ենք
ապրել եւ այնտեղ ունենք հայկական գաղութներ: Նահանգները ճշգրիտ են վարվում Մերձավոր
Արեւելքում: Նրանք փորձում են ստեղծել մի գոտի, որը զերծ կլինի այնպիսի մտածելակերպից,
ինչը հանգեցնում է ագրեսիվ իսլամի: ԱՄՆ-ն դա «Հակատեռորիստական գործողություններ»
է անվանում: – Որքանո՞վ է Հայաստանը միջազգային քաղաքականության սուբյեկտ:
– Ուզում ենք, թե չենք ուզում, մեզ սուբյեկտ դարձնում են: Ֆրանսիայում ԵՄ
սահմանադրության հանրաքվեի ժամանակ Հայաստանին դիմեցին, որ վերջինս դիմի իր Սփյուռքին:
Ասել է թե՝ քեզ հաշվի են առնում: Հետեւաբար ինքդ էլ քեզ պիտի հաշվի առնես: Չի կարելի
ծափահարել Ազնավուրին, չմտածելով, թե ֆրանսիական գաղութը ինչպես կվարվի մեր խնդիրների
հետ: Մենք սովորաբար չենք ուզում տեսնել խնդիրներ եւ տեսնում ենք այն ժամանակ, երբ
մեր խնդիրները բարդանում են: Պետությունը չի ընդլայնում աշխարհաքաղաքական իր միտքը:
Ե՞րբ է ավարտվելու պետության՝ իբրեւ ամբողջական մարմնի ձեւավորումը: Մեր կառավարիչները
չեն օգտվում այն հանգամանքից, որ ներսում ունենալով մտավոր ներուժ, կարող ենք առաջ
անցնել գործընկերներից, հակառակորդներից: Եվ ամենաբարդ հարցը մնում է ազգն արթնացնելը:
Ծաղկաձորում թալիշների մասնակցությամբ գիտաժողով տեղի ունեցավ: Թալիշներն ամենամարտունակ,
կռվող զանգվածն են ադրբեջանական բանակում: Անաղմուկ միջոցառում էր: Տեսեք՝ ի՞նչ է
անում հարեւան պետությունը եւ ի՞նչ են անում հարեւանները: Վրաստանը մի դեպքում գործընկեր
է խաղում Ռուսաստանի հետ, մի դեպքում՝ լուրջ բարեկամ է ԱՄՆ-ին: Իսկ երրորդ կողմը
Եվրոպան է եւ պատահական չէ, որ Ֆրանսիայի քաղաքացին դարձավ Վրաստանի արտաքին գործերի
նախարար, այնպես, ինչպես պատահական չէր, երբ ԱՄՆ քաղաքացին դարձավ մեր արտաքին գործերի
նախարարը: Միակողմանի խաղը պարտության է բերում, նշանակում է, որ աշխարհը դարձյալ
չենք տեսնում ամբողջության մեջ, հետեւաբար խոցելի ենք: Խոցելի ենք այն դեպքում, երբ
անգամ գիտենք, որ ազգի 4/5-րդը Սփյուռքում է, գաղութում եւ, այսպես թե այնպես, կապի
մեջ ենք այդ երկրների հետ մեր գաղութներով: Չի կարելի աշխարհը չըմբռնելով ղեկավարել
որեւէ պետություն: – Ինչպիսի՞ կանխատեսումներ ունեք առաջիկայի համար: –
Ընդդիմությունը չի կարողանում համակարգել իր անելիքները, որեւէ խելքը գլխին, ճշգրիտ
վերլուծություն չկա: Չտեսա մի մասնագետի, երբ այսօր դոլարի գինը բարձրանում է, իսկ
մեզ մոտ ընկնում, որը հասկանար, թե ո՞վ է այս ամենը նախաձեռնել: Եթե այսպես իրավիճակը
զարգանա, կլինի անջրպետ. ժողովրդի ուղիղ կեսը կդառնա ընչազուրկ եւ այն օպոզիցիան,
որը հնարավոր է ձեւավորվի, կհենվի ընչազուրկ այս ընտրազանգվածի վրա, որը ոչինչ չունի
կորցնելու, բացի իր չունեցած… տան բանալիներից: – Իսկ արտաքին վտա՞նգը:
– Ինչ վերաբերում է արտաքին վտանգին, մասնավորապես՝ ադրբեջանական «հնարավոր
հարձակումներին», օրակարգից հանեք այդ: Նավթամուղը Ախալցխայով է մտնում Թուրքիա:
Ախալքալաքը դառնում է Հայաստանի եւ Վրաստանի միջեւ բուֆերային գոտի: Նավթամուղը թույլ
չի տա, որ Ադրբեջանը որեւէ գործողություն սկսի Ղարաբաղի դեմ: Հանգստացեք, մինչեւ
աշուն ոչինչ չի կատարվի: Զրույցը՝ ՌՈՒԶԱՆ ՄԻՆԱՍՅԱՆԻ
