Դեղեր ներմուծողները դիմել էին Տնտեսական
մրցակցության պաշտպանության պետական հանձնաժողովին՝ առողջապահության նախարարության
օղակների հարուցած խոչընդոտների վերացման խնդրանքով: Հանձնաժողովի երեկվա
նիստում դեղեր ներմուծողների տվյալներից, փաստորեն, պարզ դարձավ, որ առանց հստակ
չափորոշիչներով առաջնորդվելու առողջապահության նախարարության դեղգործակալությունը
երբեմն տնտեսվարողներին տալիս է որոշակի դեղեր ներմուծելու հավաստագիր, երբեմն՝ ոչ:
Եթե սա ավելի ենք հստակեցնում, այս «փոքրիկ քմահաճույքը» վերածվում է մի մեծ խնդրի
ու շահումների բախման: Ըստ այդմ, Հայաստան դեղեր ներմուծելու եւ իրացնելու հավաստագիր
(թույլտվություն) տալիս է առողջապահության նախարարությունը՝ իր ենթակայության ներքո
գտնվող դեղգործակալության («Դեղերի եւ բժշկական տեխնոլոգիաների փորձագիտական կենտրոնի»)
հիմնականում դրական եզրակացության դեպքում: Սակայն երբեմն թույլտվություն տալիս է
առանց դրական եզրակացության: Իսկ «որոշ դեղեր» հասկացությունը գործնականում նշանակում
է լայն սպառման տասնյակ դեղեր՝ միլիոնավոր դրամների շրջանառությամբ: Հանձնաժողովին
դիմած «Վագա ֆարմ» ընկերության ղեկավար Վահե Վարսանյանը այս առումով նիստում ուշագրավ
տեղեկություններ հայտնեց. ընկերությունը բազմիցս ներկրել է միեւնույն դեղերը առանց
նմանատիպ խնդիրների, «հետո դեղգործակալությունից մեզ զգուշացրին (բանավոր), որ «Գեդեոն
Ռիխտերի» դեղերը չներմուծենք: Դրանից հետո բացասական պատասխան ստացանք փորձաքննությունից»:
Իսկ որ ավելի հետաքրքիր է՝ «դրանից հետո նույն դեղերը բացառիկության իրավունքով ներմուծող
ընկերությունը՝ «Լամբրոնը», միանգամից 10 տոկոսով շուկայում բարձրացրեց այդ դեղերի
գինը»: Պարոն Վարսանյանի դիտարկումներով, այնուհետեւ շուկայում նկատվել են նաեւ անօրինական
ճանապարհով ներթափանցած դեղեր: Ըստ չճշտված տեղեկությունների, դեղգործակալության
պաշտոնյաներից մեկը «Լամբրոնի» բաժնետերերից մեկն է: Դեղգործակալության ներկայացուցիչներն
ըստ էության չհերքեցին պարոն Վարսանյանի տվյալները: Նրանք ոչ էլ հանձնաժողովի անդամների
հարցերին տրամաբանական պատասխան տվեցին, թե ինչ սկզբունքով են միեւնույն պայմանների
դեպքում մեկ մերժում, մեկ թույլատրում տվյալ դեղերի ներմուծումը: Դեղգործակալության
ներկայացուցիչները վկայակոչում էին «Դեղերի մասին» օրենքը, որին ի պատասխան՝ հանձնաժողովի
նախագահ Աշոտ Շահնազարյանը նկատեց. «Որպեսզի «Դեղերի մասին» օրենքի անունն անընդհատ
չտաք, հայտնեմ, որ այդ օրենքում 4 չափանիշ կա, որոնք չբավարարելու դեպքում միայն
կարող եք մերժել: Մինչդեռ դուք առաջնորդվել եք նաեւ այլ, չսահմանված չափանիշներով»:
Ի դեպ, «չափանիշներից» մեկն էլ, որով դեղգործակալությունն առաջնորդվել է՝ «գենոֆոնդի
յուրահատկություններն» են. «Նույն դեղը հայկական գենոֆոնդի վրա մի ազդեցություն է
թողնում, ռուսական գենոֆոնդի վրա՝ մեկ այլ»: Ուստի բիզնեսը գենոֆոնդերի «յուրահատկություններից»
ու պետական պաշտոնյաների քմահաճույքներից զերծ պահելու համար հանձնաժողովը առողջապահության
նախարարությանը կարգադրեց հստակեցնել դեղերի ներմուծման համար առաջադրվող պահանջները՝
այդ մասին տեղյակ պահելով հանձնաժողովին: Այլ կերպ ասած, նախարարությունը պետք է
այսուհետեւ տնտեսվարողների առջեւ հարուցվող նմանատիպ վարչական խոչընդոտները բացառի:
Սեփ. լր.
