Ըստ
Ախալքալակի դպրոցներից մեկի տնօրենի, պատճառներից մեկը դպրոցների կիսավեր վիճակն
է Ախալքալաքի Դ. Դեմիրճյանի անվան դպրոցում այս ուսումնական տարում բացվել
է ընդամենը 2 առաջին դասարան՝ նախորդ տարիների 4-5-ի փոխարեն: Առաջին դասարանցիների
թիվը նվազել է նաեւ մյուս հայկական դպրոցներում: Դ. Դեմիրճյանի անվան դպրոցի տնօրեն
Նաթելա Գրիգորյանի պնդմամբ, դպրոցների անբարենպաստ ու կիսաքանդ պայմանները ջավախահայերի
արտագաղթի առիթ են դառնում: Մեր զրույցի սկզբում տնօրենն իր զարմանքը հայտնեց
այն մասին, որ Հայաստանում դպրոցների վատ ջեռուցումը կարող է դպրոցական ծրագրից հետ
մնալու պատճառ դառնալ. «Ուրեմն մեր ուսուցիչներն ու աշակերտները հերոսական գործ են
կատարում»: Դպրոցում կա ջեռուցման համակարգ, բայց վաղուց չի գործում: Սակայն դասասենյակների
ցածր ջերմաստիճանը պայմանավորված է նաեւ անապակի պատուհաններով: Միայն միջանցքների
պատուհաններին պակասում է 160 կտոր ապակի, գրեթե նույնքան էլ՝ դասասենյակներում:
Դասասենյակները տաքացվում են աշակերտների բարի կամքի շնորհիվ, եւ եթե «հերթապահ»
աշակերտը մի օր մոռանա փայտ բերել կամ պարզապես դասի չգա՝ ստիպված կլինեն սառնամանիքին
դաս պարապել: Շրջանի ղեկավարությունը խոստացել է ամռանն արդեն սկսել ջեռուցման համակարգի
վերանորոգման աշխատանքները, բայց ուսուցիչներն առանձնապես չեն հավատում դրան, որովհետեւ
«միշտ անտեսված են եղել եւ ոչինչ չեն ստացել ղեկավարությունից»: Իր ստեղծման
օրվանից՝ 1972-ից, դպրոցը հիմնական վերանորոգման չի ենթարկվել, տեղումների ժամանակ
տանիքից ջուրը կաթում է դասասենյակներ: Միխայիլ Սահակաշվիլու նախաձեռնությամբ
այս ուսումնական տարվա սկզբին շրջանի դպրոցներին որոշակի օգնություն է հատկացվել
դասագրքերի տեսքով՝ Վրաստանի պատմություն, աշխարհագրություն, վրաց լեզվի դասագրքեր:
Նաթելա Գրիգորյանն ասում է, որ ԽՍՀՄ փլուզումից հետո դպրոցներն անուշադրության են
մատնվել, եւ Վրաստանի կառավարության կողմից իրենք ոչ մի դիդակտիկ պարագա կամ դասագիրք
չէին ստանում: Հիմնական դասագրքերը տալիս էին հայկական բարեգործական կազմակերպությունները,
սակայն դրանք էլ չէին բավարարում: Ինֆորմատիկա առարկան այստեղ դասավանդվում
է դպրոցի միակ համակարգչի շուրջ: 20-25 հոգուց բաղկացած դասարանը շրջապատում է համակարգիչը
եւ լսում ուսուցչին: Առարկան դասավանդող ուսուցչուհին՝ Գայանե Հակոբյանը պատմում
է. «Երկու տարի առաջ մենք դա էլ չունեինք եւ գրատախտակի վրա համակարգիչ էի նկարում,
որպեսզի ինչ-որ չափով կարողանամ դաս բացատրել»: ՔՐԻՍՏԻՆԵ ԱՂԱԼԱՐՅԱՆ
