«Առավոտի» տեղեկություններով, մարտի 18-19-ին տեղի կունենա Հայաստանի փաստաբանների ընդհանուր ժողովը, որը կընտրի Պալատի նախագահին:
Ինչպե՞ս են վերաբերվում շարքային քաղաքացիներն այս ընտրություններին եւ երբեւէ առնչվե՞լ են փաստաբանների հետ: Մեր հարցմանը մասնակցած 80 քաղաքացիներից 57-ը հրաժարվել է նրանցից՝ առաջին ատյանի դատարանից, 3-ը նախաքննության փուլում՝ «քննիչի մոտ», 9-ը՝ հայցերը նախապատրաստելուց հետո, իսկ 4 փաստաբան անհետացել է՝ գումարը ստանալուց հետո:
Ներկայացնում ենք քաղաքացիների առավել բնորոշ դատողությունները փաստաբանների մասին:
Գյուլնարա Սարիբեկյան (չի աշխատում).
– Բնակարանիցս վտարելու կապակցությամբ դիմել եմ փաստաբանի օգնությանը: Դատարանում հայցը նախապատրաստելու համար ինձնից պահանջեց կանխիկ 200 դոլար գումար: Մեքենայով դատարան տանել-բերելն իմ վրա էր: Սակայն հրաժարվել եմ մի քանի նիստից հետո, քանի որ նիստերի էր ներկայանում հարբած, կարմրած:
Արմեն Սիմոնյան (ՍՊԸ աշխատակից).
– Հարկային դաշտի հետ կապված խնդիրներով դիմել եմ փաստաբանի: Նրա պահանջած հոնորարը 1000 դոլարից ավելի է: Մինչդեռ, որքան ինձ հայտնի է, օրենքով նախատեսված է՝ «Փաստաբանի հոնորարը պետք է լինի ողջամիտ»: Դեռ արդյունքը չտեսած, նա պահանջում էր մի գումար: Իսկ վիճարկվում էր պարզ մի հարց:
Կարեն Այվազյան (նախկինում դատված).
– Չեմ վստահել հենց այն ժամանակ, երբ իմ դեմ քրեական գործ էր հարուցվել: Տեսնելով աչքիս կապտուկները, քննիչի հարցաքննությունները, ոչ մի ծպտուն չէր հանում: Վախկոտ էր, ինչպես մյուս փաստաբանները:
Անահիտ Սարգսյան (մանկավարժ).
– Աշխատավարձի հետ կապված դիմել եմ փաստաբանի օգնությանը: Դատարան ընդհանրապես չի եկել: Իսկ վերջին նիստին էլ մոռացել էր, թե ո՞ր դատարանում է քննվում իմ դիմումը:
Սարգիս Մանուկյան (քրգործով տուժողի իրավահաջորդ).
– Փաստաբանս աշխատել է հակառակ կողմի հետ եւ ինձնից իմանալով մեր գաղտնիքները, մտադրությունները՝ հաղորդել էր նրանց: Բացի դրանից, ավելի շատ զբաղված էր ինքնագովազդով:
Անուշ Մամիկոնյան (մատուցողուհի).
– Մի դեպքի հետ կապված առնչվել եմ փաստաբանի հետ: Ես վկա էի, բայց վախենում էի դատարանում ինձ սխալ պահեմ: Ուղղակի խորհրդի կարգով: Բայց նա չիմանալով իմ կարգավիճակը, «մի գլուխ» տանում-բերում էր ու վրաս այնպես գոռում, ասես հանցագործը ես լինեի: Վերջում էլ գումար ուզեց:
Արմեն Մուրադյան (գործազուրկ).
– Ինչու Հայաստանում անկախ փաստաբան կա՞: Դրանց համար կա մի ժողովրդական խոսք. «Մեռելի վրա ծաղիկ դնող են»: Նրանց տեսնում եմ հեռուստատեսությամբ, հաթաթա են տալիս, բայց լավ էլ քննիչների, դատախազների, դատավորների հետ են:
X քաղաքացի.
– Պաշտպանում են նրանց, ովքեր կամ «օրինացից» են, կամ կոալիցիայի կուսակցություններից:
Պատրաստեց ՌՈՒԶԱՆ ՄԻՆԱՍՅԱՆԸ
