«ՈՐԵՎԷ ՄԵԿԸ ԴԵՌ ՉԻ ՀԱՅՏԱՐԱՐԵԼ, ՈՐ ՊԱՅՔԱՐՆ ԱՎԱՐՏՎԱԾ Է»

Հիշեցնում
է պաշտպանության նախարար Սերժ Սարգսյանը – Վերջին շրջանում միջազգային
կառույցներում առավել սրվել է Արցախի հարցի նկատմամբ ուշադրությունը: Որքանո՞վ է
հնարավոր իրավիճակի ոչ հայանպաստ զարգացումը: – Մեկ այլ առիթով ես արդեն ասել
եմ, որ այս իրավիճակը ինձ հիշեցնում է 1992 թվականը, այսինքն` երբ հերթական անգամ
ավելորդ աղմուկ էր բարձրացվել: Եթե հիշում եք, այն ժամանակ էլ բոլորը աղմկում էին,
որ իբր արդեն Ղարաբաղը ծախել են, Ղարաբաղը տվել են, մենք պարտվել ենք եւ այլն: Բայց,
ինչպես տեսաք, այդպես չեղավ: Այսօրվա աղմուկը նույնի կրկնությունն է: Բոլորովին անհիմն
աղմուկ է: Հանրապետության նախագահը մի քանի անգամ հայտարարել է, նույնը հայտարարել
եմ նաեւ ես, որ Ղարաբաղի խնդիրը կարող է լուծվել հայտնի երեք պայմանների առկայության
պայմաններում միայն (բացառել Ղարաբաղի ենթակայությունը Ադրբեջանին, բացառել Ղարաբաղի
անկլավային վիճակը, ապահովել Ղարաբաղի բնակչության անվտանգությունը.- խմբ): Սա է
իրականությունը, իսկ մնացածը պարզապես չհիմնավորված աղմուկ է: – Ուրեմն ինչո՞վ
եք բացատրում միջազգային կառույցների ակտիվացումը: – Իսկ ե՞րբ միջազգային
կառույցները ակտիվ չեն եղել, ե՞րբ են ասել, որ հարցը լուծված է, կամ՝ ե՞րբ են անտարբեր
եղել հարցի նկատմամբ: Պայքար է, եւ պայքարը շարունակվում է: Որեւէ մեկը դեռեւս չի
հայտարարել, որ պայքարն ավարտվել է, մենք հաղթել ենք եւ կեցցե Հայաստանին միացած
կամ անկախ Ղարաբաղը: – Պարոն նախարար, ձեր եւ Ռոբերտ Քոչարյանի՝ խրամատներում
կոմուֆլյաժով հայտնվելը տարաբնույթ եզրակացությունների տեղիք տվեց: Կարծիքներ եղան,
որ դուք խրամատներից դեռ դուրս չեք եկել եւ դրանով ուզեցիք ցույց տալ, որ պատրաստ
եք պատերազմի: – Ոչ հանրապետության նախագահը, ոչ էլ ես, ժողովրդական լեզվով
ասած՝ խամ չենք խրամատներին եւ տարվա մեջ մեկ անգամ չէ, որ լինում ենք դիրքերում:
Այստեղ որեւէ այլ ենթատեքստ փնտրել հարկավոր չէ, բացի նրանից, որ հանրապետության
նախագահը ինչպես ամեն տարի, այս տարի նույնպես ուզում էր սեփական աչքերով տեսնել
իրավիճակն առաջին գծում: Սա է իրականությունը: Իսկ որ 2004 թվականին այնտեղ հսկայածավալ
աշխատանք է կատարվել, կարծում եմ` նաեւ դուք եք դա տեսել, որովհետեւ եղել եք այնտեղ:
– Ինչո՞ւ է պաշտպանության նախարարը հետաքրքրվում «Ընտրական օրենսգրքի» ճակատագրով
եւ անձամբ միջամտում, գալով խորհրդարան՝ խորհրդակցելու կամ համոզելու քաղաքական ուժերին:
– Եկել էի խորհրդակցելու, իմանալու մեծամասնական ընտրատարածքներից ընտրված
պատգամավորների կարծիքը: Ուղղակի ինձ համար հետաքրքիր էր, թե նրանք ինչպես են մտածում,
ինչ տեսակետ ունեն: Եվ, կարծում եմ, մարդկանց անհանգստությունը տեղին էր: Որովհետեւ
դա այն փաստաթուղթն է, որը պետք է ընդունվի եթե ոչ բոլոր քաղաքական ուժերի համաձայնությամբ,
գոնե քաղաքական ուժերի մեծ մասի համաձայնության պայմաններում: Որեւէ ճնշում կամ որեւէ
այլ նպատակ չկար, ինչպես փորձում էին ներկայացնել ոմանք: Ինչպես գիտեք, հարցը հետաձգվել
է մինչեւ փետրվար, եւ դա ճիշտ քայլ էր: Այս հարցում շ տապողականությունը որեւէ օգուտ
չէր տալու: Անհրաժեշտ է, որպեսզի եվրոպական կազմակերպությունները ուսումնասիրեն այդ
փաստաթուղթը, իրենց դիտողությունները կամ խորհուրդները ներկայացնեն եւ ասեն՝ այն
համապատասխանո՞ւմ է եվրոպական չափանիշներին, թե՞ ոչ: – Այնուամենայնիվ, տարօրինակ
չէ՞, որ երկրի պաշտպանության նախարարը հետաքրքրվում է նման հարցով: – Ես որեւէ
տարօրինակություն այստեղ չեմ տեսնում: Այս փաստաթուղթը հետաքրքրում է բոլոր նախարարներին,
կառավարության բոլոր անդամներին: Եվ մեզնից յուրաքանչյուրը պարտավոր է, եթե ունի
հնարավորություն եւ ի վիճակի է, դրական ազդեցություն ունենալ այս փաստաթղթի ընդունման
գործում: Նույնիսկ սովորական քաղաքացիներն են պարտավոր իրենց վերաբերմունքը ցույց
տալ այս հարցում: – Հնարավո՞ր է, որ «Ընտրական օրենսգիրքը» դառնա կոալիցիայի
պառակտման փորձաքար: Եվ ինչպիսի՞ իրավիճակ կլինի կոալիցիայի քանդվելուց հետո: –
Չեմ կարծում, որ «Ընտրական օրենսգիրքը» կարող է կոալիցիայի քանդվելու հիմք դառնալ:
Որովհետեւ զուտ մեկ հարցի շուրջ անհամաձայնությունը չի կարող քանդել կոալիցիան: Սակայն
միանշանակ է, որ կոալիցիայի քանդվելու դեպքում իրավիճակը երկրում կտրուկ կփոխվի:
Այս պահին դա ցանկալի չէ, որովհետեւ տնտեսական ցուցանիշները նորմալ են, 12-13 տոկոս
աճը փոքր ցուցանիշ չէ: Ճիշտ է, գուցե դա դեռեւս այնքան ազդեցություն չի թողնում սովորական
քաղաքացիների կենսակերպի վրա, կամ՝ եթե ազդեցություն թողնում է, նրանց կողմից առայժմ
չի նկատվում, սակայն շատ շուտով այդ ազդեցությունը զգալի է լինելու: Եվ հետո, վերցրեք
եւ համեմատեք այս տարվա եւ նախորդ տարվա բյուջեն: Ակնհայտ է, որ տարեցտարի բյուջեն
մեծանում է: Իսկ քաղաքական իրավիճակի փոփոխությունը կարող է այլ հետեւանքների հանգեցնել:
– Հիմա խոսվում է նաեւ արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների մասին. որքանո՞վ
է այս կարծիքը իրատեսական: – Ես այն մարդկանցից եմ, ովքեր կարող են մեծ դերակատարություն
ունենալ այդ պրոցեսում: Այդպիսի բան չեմ լսել: Հարցազրույցը՝
ՄԱՐԳԱՐԻՏ ԵՍԱՅԱՆԻ