Վրաստանում «Եհովայի վկաներին» խաչով ծեծում
են Վրաստանում առ այսօր գոյություն չունի խղճի եւ ազատության մասին օրենք:
Թբիլիսիի Սուրբ Գեւորգ եկեղեցու հոգեւոր հովիվ տեր Նարեկ քահանա Ղուշչյանից տեղեկացանք,
որ նման օրենք միտումնավոր չի ընդունվում: «Ուզենք թե չուզենք՝ այսօր Վրաստանում
դե ֆակտո աղանդները գործում են: Նույն վիճակում են տեղի ավանդական եկեղեցիները, մասնավորապես
հայկականը: Օրինակ, 6-րդ դարի հայկական Սբ. Գեւորգ եկեղեցին: Փաստորեն, մենք արդեն
14 դար դե ֆակտո գործում ենք, բայց դե յուրե գոյություն չունենք»,- ասում է տեր Նարեկը:
Ըստ հոգեւորականի, Վրաստանում առանձնահատուկ դեր է տրվում միայն վրացական
ուղղափառ եկեղեցուն, իսկ աղանդավորական շարժումներին շատ ավելի խիստ են վերաբերվում,
քան Հայաստանում: Նա առանձնացրեց «Եհովայի վկաներին», որոնց վրացիներն ամենավատ վերաբերմունքին
են արժանացնում. «Նույնիսկ եղել են դեպքեր, երբ վրաց հոգեւորականները իրենք են հայտնաբերել
ու խաչերով ծեծել վերջիններիս: Օրերս էլ Մամաբասիլ անունով մի հոգեւորականի ձերբակալել
են Եհովայի վկային ծեծելու համար»: Այլ է վիճակը հայաբնակ մյուս բնակավայրերում:
Վրաստանի Բոլնիս (նախկինում Բոլնիս- Խաչեն) գյուղի բնակիչներից տեղեկացանք,
որ իրենց մեծ մասը անհավատներ են. հազվադեպ են գնում եկեղեցի, մկրտվում եւ այլն:
Չնայած գյուղի փոքր բնակչությանը, այստեղ բազմաթիվ աղանդավորական խմբավորումներ են
գործում: Բոլնիսցի Նազիկ Հովհաննիսյանը նշեց, որ «Եհովայի վկաները» շաբաթը մի քանի
անգամ Ախալքալաք են գնում ու հոգեւորսությամբ զբաղվում: Քանի որ Բոլնիս գյուղի փոքրիկ
մատուռում մշտական քահանա չկա, հայ հարուստներն իրենց երեխաներին ստիպված վրացական
Սիոնի եկեղեցում են պսակում: «Նման պսակադրությունը սովորական գյուղացու համար թանկ
հաճույք է»,- պատմեց տիկին Նազիկը: Տեր Նարեկը նշեց, որ չնայած խոչընդոտներին,
Թբիլիսիի հայ առաքելական եկեղեցու քահանաները միշտ պատրաստ են իրենց միջոցներով գալ
գյուղեր եւ կատարել եկեղեցական ծիսակատարություններ: Նրանք իսկապես 15 օրը մեկ այցելում
են Բոլնիս: Ի դեպ, այսօր Բոլնիսի շրջանում 42 հայկական մատուռ ու եկեղեցի կա: Հոգեւորականը
նշեց, որ վերջերս Վիրահայոց թեմից Աբգար աբեղա Հովակիմյանը եւ Սուրբ Գեւորգ եկեղեցու
քահանա տեր Եղիշեն հայկական Ախքյորփի գյուղում 60 երեխա են մկրտել, իսկ մեկ ամիս
առաջ եւս 200-ին: Ընդ որում, երեխաների մի մասը նախկինում «Եհովայի վկաներ» էին:
Ցավոք, Վրաստանի հայաբնակ գյուղերում մարդիկ հետաքրքիր զբաղմունք չունեն: Օրվա ընթացքում
ընդամենը մի քանի ժամ են հոսանք ունենում եւ չեն հասցնում հեռուստացույց դիտել: Այդ
իսկ պատճառով այս կամ այն աղանդավորական շարժմանը մասնակցելը, ըստ տեր Նարեկի, պարզապես
ժամանց է: ԼՈՒՍԻՆԵ ՕՀԱՆՅԱՆ Լուսանկարը՝ Վ. Սանթրյանի