«ՔՈՉԱՐՅԱՆԸ ՍԿՍԵԼ Է ԱՊԱՀՈՎԵԼ ԻՐ ԹԻԿՈՒՆՔԸ» ԱԱԾ տնօրեն Կառլոս Պետրոսյանի պաշտոնանկությունն այսպես մեկնաբանեց ԱԺ պատգամավոր Մանուկ Գասպարյանը: ՀՀ կառավարությանն առընթեր ազգային անվտանգության ծառայության պետ Կառլոս Պետրոսյանի անակնկալ պաշտոնաթողությունը, առավել եւս նրա սեփական դիմումի համաձայն, տարաբնույթ եւ առատ մեկնաբանությունների առիթ հանդիսացավ: Այդպիսիք քիչ չէին նաեւ ՀՀ օրենսդիր մարմնում: Արդյո՞ք մեր երկրում ամենակոռումպացված եւ վատ աշխատող համակարգը հենց ԱԱԾ-ն էր, որ նրա տնօրեն Կ. Պետրոսյանի ազատման դիմումը առանց երկար-բարակ քննարկելու՝ ՀՀ նախագահը ստորագրեց: Այս հարցադրմանն ու ու ԱԱԾ նորանշանակ տնօրեն Գորիկ Հակոբյանի նշանակմանն անդրադառնալով՝ ԱԺ պաշտպանության, ներքին գործերի եւ ազգային անվտանգության հարցերի հանձնաժողովի նախագահ Մհեր Շահգելդյանն ասաց. «Ես չեմ համարում, որ ԱԱԾ-ն ամենակոռումպացված համակարգն է: Սա՝ միանշանակ Կառլոս Պետրոսյանն այդ համակարգում ճանապարհ անցած մարդ է: Նրան փոխարինած Գ. Հակոբյանն էլ մեծ պրոֆեսիոնալի համբավ ունի»: Մ. Շահգելդյանը մեր զրուցակիցներից միակն էր, որ դժվարացավ անգամ խոսել Կ. Պետրոսյանի հրաժարականի կամ նրա պաշտոնանկության հնարավոր շարժառիթների մասին: Մ. Շահգելդյանը համարեց, որ փաստացի նա հրաժարական է տվել սեփական դիմումի համաձայն. «Թե դրդապատճառները որոնք են՝ դժվարանում եմ ասել»: Իսկ ի՞նչ կարող է փոխվել այդ համակարգում մեծ պրոֆեսիոնալ Գ. Հակոբյանի նշանակմամբ: Արդյո՞ք ԱԱԾ համակարգում էական փոփոխություններ կարելի է ակնկալել: «Ցանկացած համակարգ զարգացումներ ապրում է, բայց չեմ կարծում, որ այդ փոփոխությունները արմատական կլինեն»,- նկատեց Մ. Շահգելդյանը: Փոխարենը ԱԺ պատգամավոր Մանուկ Գասպարյանը ԱԱԾ-ում տեղի ունեցած փոփոխությունը պայմանավորեց «վերեւներում» կատարվող ու սպասվող փոփոխություններով: Ըստ նրա, այս դեպքում էլ նախ պետք է նայել, թե տվյալ բնագավառի ղեկավարը տնտեսական ի՞նչ լծակների է տիրապետում, ի՞նչ ոլորտի տանիք է հանդիսանում: «Հիմա իշխանության վերնախավում էլ է ուժեղների ու թույլերի պայքար գնում»,- հայտարարեց նա՝ նկատի ունենալով տնտեսական ոլորտների ազդեցության համար պայքարը: Պատգամավորի մատուցմամբ՝ «հարուստների մոտ փողն ավելանում է, իսկ նոր բիզնես Հայաստանում չկա, ուստի վերեւներում տանիք հանդիսացողներին աստիճանաբար մաքրում են՝ նրանց բիզնեսին տիրանալու համար: Կուլակաթափության նման մի բան է»: Նրա ասելով՝ այն վարկածները, որոնք շրջանառվում են Կ. Պետրոսյանի հրաժարականի հետ կապված՝ միայն առիթ կարող էին լինել, բայց ոչ պատճառ. «Պարզապես պահը հասունացած էր: Նա վատագույն պաշտոնյան չէր եւ ավելի քան հավատարիմ էր Քոչարյանին: Թե ինչ է եղել՝ չգիտեմ: Գուցե ներքին խմորումներում ինչ-որ մի ուժ կարողացել է ազդել Քոչարյանի վրա: Բայց մի բան է ինձ ուրախացնում՝ Կ. Պետրոսյանին փոխարինել է պրոֆեսիոնալ մարդ»: Իհարկե, պատգամավորի դիտարկմամբ, նրա գալով համակարգում էական փոփոխություններ չեն լինի. «Հիմնականում ինքն աշխատելու է իրենց խոհանոցում թշնամիներ ման գալով»: Ավելի հետաքրքրականը, սակայն, Մ. Գասպարյանի հետեւյալ դիտարկումն էր, որ ավելի հեռուն էր գնում. «Գուցե մտածել են, որ Կ. Պետրոսյանն այդ համակարգում արդեն երկար է աշխատել, եւ հնարավոր է, որ արդեն մերվել է այն մարդկանց հետ, ովքեր պոտենցիալ ունեն տեռոր անելու, իսկ Կ. Պետրոսյանը նրանց մասով կարող է անգամ նյութեր չհավաքել: Դրա համար նրա փոխարեն նշանակել են այդպիսի մարդկանց հետ չշփված կամ քիչ շփված Գ. Հակոբյանին, որ այդ հատվածում ամեն ինչ կարգին լինի: Հիմա Քոչարյանին ամենաշատը պետք է այդ պաշտոնում հավատարիմ մարդ, որը նման արարքները ժամանակին կկարողանա կանխել, որովհետեւ ես գիտեմ, որ առաջիկա 3-4 ամսից ԼՂ հիմնախնդրի հետ կապված ներքին իրադրությունը կարող է լարվել: Տեսեք՝ արդեն 2-3 առանձին չերեւացող, բայց գործող ուժային կառույցներ, գնդեր ստեղծեց Քոչարյանը՝ մեկը արտակարգ իրավիճակների վարչությունում, ԱԺ-ն, իբր, պահպանելու համար առանձին մարմին ստեղծեց, որոնք ենթարկվում են, իբր, ԱԱԾ-ին, բայց իրականում՝ ուղղակիորեն իրեն: Շուտով ԱԺ օրինագիծ է բերվելու, որով ռազմական ոստիկանությունն առանձին կառույց է դառնալու, անգամ պաշտպանության նախարարության ենթակայությունից դուրս՝ դարձյալ ՀՀ նախագահի ենթակայության տակ: Սրանք կառույցներ են, որոնք ՀՀ նախագահին պետք են գալու, երբ իրադրությունը անվերահսկելի լինի, երբ ուժային ինչ-որ կառույցներ անցնելու լինեն ընդդիմության կողմը: Ես հակված եմ կարծելու, որ Ռ. Քոչարյանն իր համար փորձում է մի քանի ռազմականացված կառույց ստեղծել՝ իր թիկունքն ապահովելու համար»: ՆԱԻՐԱ ՄԱՄԻԿՈՆՅԱՆ
