Արհեստագործական ուսումնարանները վերաբացվեցին Սակայն ուսուցումն այնտեղ կիրականացվի խորհրդային շրջանի ծրագրերով ու դասագրքերով Երեկ ԿԳ նախարար Սերգո Երիցյանը հրավիրել էր լրագրողներին՝ հայտնելու, որ հանրապետությունում վերականգնվել է 26 նախնական մասնագիտական ուսումնարան՝ 20-22 մասնագիտությունների գծով, որտեղ արդեն սովորում է 2200 հոգի: Առաջիկա 6 ամիսների ընթացքում ԿԳՆ-ն հնարավորություն կունենա 300 մանկավարժի աշխատանքի տեղավորել այս հաստատություններում: Եթե 2002 թ. կառավարության որոշման համաձայն, արհեստագործական ուսումնական հաստատությունները վերածվել էին դպրոցների՝ արհեստագործական հոսքերով, եւ ըստ այդմ դիպլոմներ կամ վկայականներ այդ մասնագիտությունների գծով չէին տրվում, ապա այժմ արդեն ԿԳՆ-ն, իր կարծիքով, շտկում է կրթական համակարգի այդ բացթողումը: Ի դեպ, մասնագիտությունների ընտրությունը կատարվել է ՏԱՍԻՍ-ի ուսումնասիրության արդյունքում: Այդ ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ, օրինակ, Տավուշի եւ Լոռու մարզերում մեծ է շինարարների, զոդողների, մետաղամշակման մասնագետների, գորգագործների, կոշկագործների պահանջարկը, Սյունիքում՝ լեռնահանքարդյունաբերության մասնագետների, Վայոց ձորում՝ գյուղատնտեսության մասնագետների: Նախարարը հավաստիացնում է, որ այսօր արդեն ձեռնարկությունները պատրաստ են ընդունել նման մասնագետներ, որոնք դեռ չկան: «Եվ մենք հայտնվում ենք դժվարին իրավիճակում, երբ բանվորական տեղերին հավակնում են բարձրագույն կրթություն ունեցող մարդիկ: Սա ցանկացած երկրի, առավելեւս մեզ համար շռայլություն է»: ԿԳ նախարարը խոստովանեց, որ նախնական մասնագիտական այս հաստատությունները կրթական չափորոշիչներ դեռեւս չունեն, եւ ուսուցումը կազմակերպվում է նախկին համակարգից՝ խորհրդային շրջանի «ՊՏՈՒ»-ներից մնացած ծրագրերով: Բացի այդ, չկան նաեւ հայալեզու դասագրքեր, այլ միայն՝ հնից մնացած ռուսերեն գրականությունն է: Իսկ ռուսաց լեզվի մակարդակն այսօր հանրակրթական դպրոցներում բավարար չէ, որպեսզի այդ լեզվով ուսուցում կազմակերպվի, այն էլ՝ արհեստագործական: Մեր այս մտահոգությանն ի պատասխան, պրն Երիցյանը նախ համաձայնեց, որ ռուսերենից այսօրվա սերունդը չի փայլում, ապա պատասխանեց. «Դասագրքերի ստեղծումը շատ բարդ է, այս փուլում պետք է գնանք թարգմանչական դասագրքեր ունենալու ճանապարհով: Ինչ վերաբերում է կրթական չափորոշիչներին, ապա դա շատ աշխատատար գործընթաց է, իսկ մենք չէինք կարող սպասել»: ՀԱՍՄԻԿ ԲՈՒԴԱՂՅԱՆ
