Հենց այսպես էլ ապրում են ԼՂ հակամարտության կարգավորման գործընթացի, այսպես կոչված, նոր փուլը հետաքրքիր նրբերանգներ է ձեռք բերում: Ի տարբերություն «Քոչարյան-ավագ Ալիեւ» ժամանակաշրջանի, բանակցությունների ներկա ընթացքը հատկանշվում է կողմերի ու միջնորդների խիստ հաճախակի դարձած անորոշ, անհասկանալի եւ կիսախորհրդավոր ակնարկներով: Բաքուն շարունակ խոսում է Երեւանից ակնկալվող ինչ-որ պատասխանների մասին, մինչդեռ այստեղ նույն հաճախականությամբ կրկնում են, թե զույգ նախագահների միջեւ ցայժմ կայացած հանդիպումներն ընթացել են «ազատ», այսինքն՝ որեւէ բանի չպարտավորեցնող օրակարգով: Ահա եւ Բաքվի «ամենաթարմ» ակնարկը. «Ադրբեջանը պատասխանի է սպասում Երեւանից ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործընթացի շարունակության վերաբերյալ»: Երեկ այսպիսի հայտարարություն է արել Ադրբեջանի ԱԳ նախարար Էլմար Մամեդյարովը: Նրա խոսքերով, նախագահ Քոչարյանը Աստանայում ընդմիջում է վերցրել «անցկացված հանդիպումները վերլուծելու համար», եւ հիմա իրենք սպասում են բանակցային գործընթացի շարունակությանը, ինչը, փաստորեն, տվյալ պահին կախված է Երեւանի կամքից: Ի դեպ, Մամեդյարովը դարձյալ ընդգծել է, որ «ընթացող բանակցություններն ուղղված են Հայաստանի կողմից ԼՂ-ին հարող 7 գրավյալ ադրբեջանական շրջանների ազատմանը եւ բռնագաղթածների վերադարձին»: Թերեւս հարկ չկա մարգարեանալու, որ անկախ Քոչարյանի տված կամ չտված ինչ-ինչ խոստումներից՝ ՀՀ արտգործնախարարն ադրբեջանցի իր պաշտոնակցին անմիջապես կհակադարձի, որ Քոչարյանը վերլուծելու բան չունի, եւ որ բանակցությունների շարունակման պատասխանատվությունն ամենեւին էլ հայկական կողմի վրա չէ: Այս ամենն արդեն մի տեսակ սկսել է նմանվել ինչ-որ մանկական խաղի, որին, նկատենք, հաճույքով մասնակցում է նաեւ ռուսաստանցի համանախագահ Յուրի Մերզլյակովը: Վերջինս, ի դեպ, նախընթաց շրջանում արդեն հասցրել է աչքի ընկնել մամուլին տված իրարամերժ, երբեմն նույնիսկ զվարճալի հարցազրույցներով: Մամեդյարովի վերոհիշյալ հայտարարության կապակցությամբ ռուս համանախագահի արած մեկնաբանությունն ասվածի լավագույն ապացույցն է. «Աստանայում նախագահների հանդիպումից հետո, երբ նրանք համանախագահներին շարադրում էին հանդիպման արդյունքները, շարունակ խոսում էր Հայաստանի նախագահը: Ադրբեջանի նախագահը կարծես թե գլխով էր անում: Չգիտեմ՝ ինչպես դա հասկանալ. ինչպես տեսնում եք՝ յուրաքանչյուրը կարող է յուրովի հասկանալ»: Հետեւությունը մեկն է. բոլորը միայն ձեւացնում են, թե բանակցային գործընթաց կա, եւ այդ մարտավարությունը, առնվազն այս պահին, կողմերին կարծես թե ձեռնտու է: Ու հենց այդպես՝ միմյանց գլխով անելով էլ ապրում են: ՏԻԳՐԱՆ ԱՎԵՏԻՍՅԱՆ
