Թուրքիային բացա՞րկ

Թուրքիային բացա՞րկ

Վաշինգթոն, Պրագա, Ստրասբուրգ եւ Ստամբուլ կատարած իր վերջին այցերի
արդյունքներն ամփոփելու նպատակով Վարդան Օսկանյանը երեկ ասուլիս էր հրավիրել,
որի ընթացքում, մեծ հաշվով, որեւէ թարմ տեղեկատվություն կամ միտք չհրամցվեց:
Այդ այցերն, ըստ էության, արդեն լուսաբանված են, ուստի կփորձենք ներկայացնել
երեկվա ասուլիսին հնչած պարզաբանումների քիչ թե շատ ուշագրավ դրվագները:

Այսպես. Օսկանյանը հերքեց թուրքական ԶԼՄ-ների հաղորդագրություններն այն մասին, որ Թուրքիայի, Հայաստանի եւ Ադրբեջանի ԱԳ նախարարների Ստամբուլում կայացած եռակողմ հանդիպման ժամանակ քննարկվել է ղարաբաղյան կարգավորման գործընթացում Թուրքիայի դերի ակտիվացման հարցը: «Մենք բազմիցս հայտարարել ենք, որ բացահայտ կանխակալ դիրքորոշում ունեցող Թուրքիան Ղարաբաղի խնդրում չի կարող հավակնել անաչառ միջնորդի դերին: Մեր այս դիրքորոշումը լավ հայտնի է թուրքական իշխանություններին»,- ասաց Վարդան Օսկանյանը: Այդուհանդերձ, նա ասաց, թե դժգոհ չէ Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Էրդողանի հետ Ստամբուլում ունեցած «չնախատեսված» հանդիպումից: «Մենք զրուցեցինք մոտ 10 րոպե, եւ այդ հանդիպման ընթացքում ես հերթական անգամ համոզվեցի, որ Թուրքիայի ներկայիս իշխանություններն իրոք անկեղծորեն ցանկանում են դրական տեղաշարժերի հասնել Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման գործում, ի տարբերություն նախկին իշխանությունների»,- ասաց Վարդան Օսկանյանը, այսպիսով Թուրքիայի քաղաքական իրականության մեջ եւս ներմուծելով «նախկիններ» եզրը:

Իսկ ի՞նչ է մտածում արտգործնախարարը Վրաստան-Թուրքիա երկաթգծի հավանական շինարարության մասին: Դա երկու երկրների հարաբերությունների ոլորտն է, եւ Հայաստանն այստեղ որեւէ միջամտություն չի կարող ունենալ, հարցին այսպես պատասխանեց Օսկանյանը: Սակայն նա չմոռացավ հռետորական հարց հնչեցնել. ինչու՞ ծախս անել եւ նոր գիծ կառուցել, երբ այն գործնականում արդեն պատրաստ է (մենք եւս միանում ենք այդ հարցին, խմբ):

Օսկանյանը հաստատեց, որ ԱՄՆ վարչակազմի ներկայացուցիչների հետ քննարկել է 2007 թվականին ԵԱՀԿ Գործող նախագահի պաշտոնը զբաղեցնելու Թուրքիայի ձգտման վրա վետո դնելու պաշտոնական Երեւանի մտադրությունը: Հայաստանը ելնում է այն սկզբունքից, որ ԵԱՀԿ Գործող նախագահի պաշտոնին հավակնող երկիրը պետք է դիվանագիտական հարաբերություններ ունենա այդ կազմակերպության բոլոր մասնակից-պետությունների հետ: Պաշտոնական Երեւանը դեռեւս վերջնական որոշում չի կայացրել եւ շարունակում է խորհրդակցություններ վարել շահագրգիռ կողմերի հետ: Ահա սա էր Վարդան Օսկանյանի բացատրությունն առ այն, թե ինչու չի կարելի Թուրքիային թույլ տալ նախագահել ԵԱՀԿ-ում: Ի դեպ, այն նույն Թուրքիային, որն Օսկանյանի իսկ խոսքերով, մեզ կամրջում է Եվրոպայի հետ:

ՏԻԳՐԱՆ ԱՎԵՏԻՍՅԱՆ