ԿԱՐԵՎՈՐ ՁԵՌՆԱՐԿ Առաջին անգամ Հայաստանում տպագրվել է ուսումնական ձեռնարկ, որտեղ տեղ են գտել «Քրեակատարողական հոգեբանություն» առարկայի մասին վերլուծություններ, ինչպես նաեւ դատապարտյալի անձի հոգեբանական ուսումնասիրություններն ու նրանց հոգեբանական պատնեշի հաղթահարմանը վերաբերող հարցադրումները։ «Իրավաբանական հոգեբանություն» ձեռնարկը տպագրվել է ՀՀ արդարադատության նախարարության իրավաբանական ինստիտուտի գիտական խորհրդի երաշխավորությամբ, Ն. Առուստամյանի, Ռ. Աղուզումցյանի, Վ. Մելքոնյանի, Ա. Գասպարյանի համահեղինակությամբ։ Դատական իրավաբանության դպրոցի լավագույն ներկայացուցիչ Ի. Բարշովը պնդում է, որ եթե դատավորը չգիտի հոգեբանություն, ապա դատավարությունը կլինի ոչ թե կենդանի մարդկանց դատ, այլ դիակների դատաստան։ Հեղինակները նախաբանում կարեւորել են վկաների ցուցմունքների հոգեբանական խնդիրներին անդրադառնալը, ելնելով ցուցմունքի հավանականության չորս կանխավարկածից՝ ա) վկան չի սխալվում եւ չի ստում, բ) վկան չի ստում, բայց սխալվում է, գ) վկան չի սխալվում, բայց ստում է, դ) վկան եւ ստում է, եւ սխալվում։ Առանձին հետաքրքրությամբ են կարդացվում հատկապես «Հանցագործ խմբերի հոգեբանական բնութագիրը», «Սեքսուալ հանցագործությունների գործերով տուժածների դատահոգեբանական փորձաքննության առանձնահատկությունները», «Հասուն, տարեց եւ ծերության տարիքի դատապարտյալների հոգեբանական առանձնահատկությունները», «Դատապարտյալների հոգեբանական պատրաստությունը եւ ադապտացիան կյանքի նոր պայմաններին» բաժինները։ Ռ. ՄԻՆԱՍՅԱՆ
