ՃԱՆԱՉՎԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ ԹԵԿՆԱԾՈՒԹՅՈՒՆՆ ԱՌԱՋԱԴՐԱԾԸ Նախագահի թեկնածու առաջադրված «Ազգային համաձայնության» նախագահ Արամ Հարությունյանը հանրությանը քիչ հայտնի գործիչներից է: – Ձեր գործունեությունը հայտնի է եղել գերազանցապես ԱԻՄ-ին անդամակցելու շրջանում, եւ փոքր ինչ արտառոց է, որ ԱԻՄ-ի ղեկավարն այժմ հանեց թեկնածությունը եւ խոստովանեց, որ «հասարակական պահանջը գործնական հաղթանակի հասնելու համար բավարար չէ», իսկ Դուք շարունակում եք ընտրապայքարը: – Չեմ ժխտում, որ որպես քաղաքական գործիչ կայացել եմ ԱԻՄ-ում: Բայց այն, որ Հայրիկյանը չշարունակեց… հարցրեք նրան: Ես պիտի շարունակեմ՝ դա միարժեք է: – Իսկ Ձեր ընտրության համար կա՞ բավարար հասարակական պահանջ: Հրապարակված հարցումներում, որպես կանոն, Ձեր վարկանիշը գնահատվում է ամենացածրերից մեկը՝ դա Ձեզ համար խորհրդածության նյո՞ւթ չէ: – Թեկնածուների մի մասն իջնում է 16-րդ հարկից, մի մասն էլ բարձրանում է: Ճանապարհին կարող է բարձրացողն անցնի իջնողից: Քարոզարշավը նոր է սկսվում: Շատերն արդեն հասել են սեփական վարկանիշի բարձրագույն կետին, եւ մեծ մասն արդեն անկում են ապրում, իսկ մերը, համենայն դեպս, բարձրանում է: – Նշել էիք, որ ընտրագրավը մուծելու համար դիմելու եք ժողովրդի աջակցությանը: Սակայն մեծ ժողովրդականություն ունեցող Սադոյանին այդ ճանապարհը հաջողություն չբերեց: Սա տեղիք է տալիս ենթադրության, որ Ձեր ֆինանսական աղբյուրների վերաբերյալ ինչ-որ բան թաքցնում եք: – Կյանքում նույն բանը մարդկանց մի մասին հաջողվում է, մյուսին՝ ոչ: Չեմ կարող ասել, թե ինչու դա չհաջողվեց Սադոյանին: Բայց մեր կուսակցությունն ունի համախոհներ, ի վերջո՝ ես ունեմ ընկերներ: Եվ չեմ կարծում, որ դա այն գումարն է, որ կայացած կազմակերպությունը (իսկ ես գտնում եմ, որ մեր կազմակերպությունը կայացած է) չկարողանար ճարել: Բայց կարող եմ դիտել որպես իմ ազնվության, ստվերային գործունեությամբ չզբաղվելու ապացույց, որ ինձ նման հարց եք տալիս, իսկ այլ թեկնածուների, որ կարող են ունենալ պետբյուջեի չափ միջոցներ՝ չի տրվում այդ հարցը: – Պարզ է պատճառը՝ եթե թեկնածուն անցողիկ է դիտվում, որոշակի տնտեսաքաղաքական շրջանակներ նրա օգտին են դնում իրենց «գրավը»: Թերեւս կան մարդիկ, որոնց համար անցողիկ եք Դո՞ւք: – Դրանք այն մարդիկ են, որոնք ինձ հավատում են: Ի վերջո, այս ընտրությունների նպատակը պետք է լինի ոչ թե անձերի, այլ ժողովրդի՛, գաղափարի՛ հաղթանակը: Եվ այդ իմաստով, այն մարդիկ, որոնք օգնում են ինձ՝ կարեւորում են առաջին հերթին գաղափարի՛ հաղթանակը: – Եվ վստահ են, որ ի դեմս Ձեզ՝ հաղթանակելու է գաղափա՞րը: – Իհա՛րկե: – Ձեր համագումարային ելույթից լրագրողները եզրակացրել էին, որ ավելի շատ դեմ եք ներկա ընդդիմությանը, քան իշխանությանը: – Այդ կարծիքին չեմ: Ուղղակի չեմ կարծում, որ մեր համագումարը լուսաբանվեց անաչառորեն, քանի որ երկուական համակարգով է դիտվում ամեն ինչ: Ես նույնիսկ ասացի, որ քաղաքական դաշտը վերածվել է քաղաքական երիցուկի: Համագումարի ժամանակ արվել է քաղաքական դաշտի վերլուծություն: Ուղղակի նրանք, ովքեր ցանկացել են ամեն ինչ տեսնել երկուական համակարգում՝ իրենց կարծիքով, տեսել են: Մենք որեւէ մեկի դեմ չենք: Հենց մեր կուսակցության անվանումը՝ «Ազգային համաձայնություն», վկայում է, որ մենք ավելի շատ ազգային համաձայնության հասարակության կողմնակից ենք եւ դա դիտում ենք իբրեւ գերխնդիր նաեւ: Չեմ ցանկանում երեւալ անհամեստ, բայց մեր համագումարում ասվեցին մտքեր, որ չէին ասվել որեւէ մեկի կողմից վերջին մի քանի տարում: Բայց այդ մտքերը թողած՝ աշխատեցին երկուական համակարգով: – Մամուլը փորձում է հասկանալ, թե թեկնածուներից որ մեկն ում օգտին է գործելու եւ Ձեզ էլ տեսել էին Ռոբերտ Քոչարյանի ազդեցության գոտում: – Երբ հենց սկզբից ասվում է՝ կո՞ղմ ես Քոչարյանին, թե՞ դեմ, բնական է, որ կբերեն-կգցեն այդ դաշտը: Իսկ ինձ համար ընդդիմությունը պետական համակարգի բաղկացուցիչ մաս է: Եվ միշտ չէ, որ ընդդիմությունը պիտի ասի՝ «ո՛չ», ավելի շատ պիտի ասի՝ «ստորակետ, բայց»: Մենք այդ իմաստով ընդդիմություն ենք: – Չե՞ք կարծում, որ ազգային համաձայնության գերխնդիրն իրականացնելու համար պետք է առնվազն գործոն լինել եւ կշիռ ունենալ քաղաքական դաշտում, մինչդեռ այս երկու հատկանիշներն էլ բացակա են Ձեր կուսակցության պարագայում: – Կշիռ ունենալու համար կա՛մ պիտի իշխանության լինես, կա՛մ ունենաս ֆինանսական հզոր լծակներ: Իսկ շատ կարեւոր է, թե ինչպե՛ս ես հասնում իշխանության, եւ ինչպե՛ս ես ունենում այդ լծակները: Մեր թեկնածության առաջադրման նպատակը նաեւ այդ գաղափարների տարածումն է. գործոն դառնալու համար պիտի ունենաս նաեւ ճանաչում: Այլապես միշտ կարող ենք մնալ չճանաչված, եթե չմասնակցենք գործընթացներին: – Եթե ընտրությունները կայանան 2 փուլով՝ կպաշտպանեք իշխանությա՞ն, թե՞ ընդդիմության թեկնածուին: – Չեմ գտնում, թե ես չեմ անցնելու 2-րդ փուլ: Այս ընտրություններին չենք մասնակցում միայն մասնակցելու համար: Եթե մարդիկ նաեւ պատահաբար են հայտնվում քաղաքականության մեջ՝ համենայն դեպս, մեր կուսակցության հիմնադիրները պատահաբար չեն հայտնվել քաղաքականության մեջ: Եվ թե ով կանցնի 2-րդ փուլ՝ ցույց կտա փետրվարի 19-ը: Իսկ այսօր ես չէի ցանկանա, որ կանխատեսումներ անենք: – Իսկ Ձեր կուսակցության՝ քաղաքականության մեջ ոչ պատահաբար հայտնված հիմնադիրներից կարո՞ղ եք որեւէ անուն նշել, որ հայտնի լինի հանրությանը կամ գոնե քաղաքական շրջանակներին: – Նշելով, որ մեր հիմնադիրները քաղաքականության մեջ նոր մարդիկ չեն՝ նկատի ունեի, որ նրանք պրոֆեսիոնալներ են իրենց մասնագիտության գծով, նաեւ ԱԻՄ-ում են եղել ժամանակին: Նույնիսկ եղել են նախագահին առընթեր հանձնաժողովների անդամներ: Բայց կուսակցություններում մեծ մասամբ երեւում են որոշ մարդիկ, մնացածը կարող է ավելի համեստ լինեն՝ չերեւան: Ես նաեւ փորձում եմ, որ այդ համեստ մարդիկ ծանոթ լինեն հասարակությանը: – Բոլոր հիմնական թեկնածուներն արդեն իսկ սկսել են քարոզարշավը՝ այցեր, ելույթներ: Դուք լռում եք, քանի որ ասելի՞ք չունեք: – Ընդհանրապես չեմ սիրում կրկնվել: Լինելով դասախոս՝ նույն թեման տարբեր լսարանների մատուցելիս եմ անգամ աշխատում չկրկնվել: Եվ քանի որ նախատեսում եմ, որ քարոզարշավի ընթացքում լինելու են հանդիպումներ բոլոր մարզերում՝ չեմ ուզում 2 անգամ ասել նույն բանը: Հարցազրույցը վարեց ԱՆՆԱ ԻՍՐԱՅԵԼՅԱՆԸ
