Քոչարյանը Քոչինյանը չէ, Խալաթյանն էլ՝ Խաչատրյանը Ընտրական օրենսգիրքը ունի 130 հոդվածի 3-րդ մաս, որտեղ սեւը սպիտակի վրա գրված է. «Ավագանու անդամ առաջադրված թեկնածուի ընտրության քվեաթերթիկում նշվում են թեկնածուների ազգանունները եւ անունները»։ Ավելորդ չէ ասել, որ թեկնածուի ազգանունն ու անունը կարեւոր է նաեւ ԱԺ պատգամավոր եւ ՀՀ նախագահ առաջադրելիս։ Դեռ աշխարհում չի եղել նախադեպ, երբ մարդն առաջադրվի նախագահի թեկնածու եւ իր անուն-ազգանունն էլ բացակայի (թեկուզ 10 տարի) քվեաթերթիկի վրայից։ Մենք նախադեպ ունեցել ենք, որ մարդը չի ապրել հանրապետությունում, բայց գոնե քվեաթերթիկի վրա ինչ-ինչ՝ անուն-ազգանունը գրվել է։ Օրինակ, Ռոբերտ Քոչարյան։ Եվ ոչ, ասենք, Ռոբերտ Քոչինյան։ Եթե տեղական ինքնակառավարման մարմինների ընտրություններին հետեւում էիք, Արաբկիր համայնքի թիվ 1 ընտրական տարածքի ավագանու անդամ առաջադրվեց Սամվել Խալաթյանը։ Հոկտեմբերի 20-ին քվեաթերթիկում Սամվելն «ազգանվանակոչվեց» եւ դարձավ Խաչատրյան։ Հետեւաբար խախտվեց Ընտրական օրենսգրքի թիվ 130 հոդվածի 3-րդ մասը, քաղաքացիների ընտրության իրավունքը, քանի որ նրանք տեսնելով մեկ այլ ազգանուն, զրկվել են իրենց թեկնածուին ընտրելուց, ընտրողների ձայների «սխալ բաշխմանը»։ Երեկ տեղեկացանք, որ Արաբկիր եւ Քանաքեռ-Զեյթուն համայնքների առաջին ատյանի դատարան են դիմել ինչպես Արաբկիր համայնքի թիվ 1 ընտրատարածքի ավագանու թեկնածու Ալեքսանդր Բաղդասարյանն ու ՀՀ շարքային քաղաքացիներ (թվով 5-ը, նույն տարածքից), որոնք պահանջում են թիվ 7 ընտրատարածքային ընտրական հանձնաժողովից (պատասխանող) թիվ 1 ընտրատարածքի ընտրություններն անվավեր ճանաչել եւ վերացնել թիվ 7 ընտրական հանձնաժողովի 24.10.02 որոշումը։ Ի դեպ, այդ որոշման համաձայն, վիճելի ընտրատարածքում ավագանու անդամներ են ընտրվել 5 քաղաքացի. Գ. Ասատրյանը, Ա. Հայթյանը, Մ. Տերյանը, Ա. Արզիկյանն ու Գ. Ոսկանյանը։ Ըստ ՀՀ ընտրական օրենսգրքի 134 հոդվածի 5-րդ մասի, «Համայնքի ավագանու անդամ առաջադրված թեկնածուների ընտրությունն անվավեր է ճանաչվում, եթե ընտրությունների նախապատրաստման ընթացքում տեղի են ունեցել Ընտրական օրենսգրքի այնպիսի խախտումներ, որոնք կարող էին ազդել ընտրությունների արդյունքների վրա»։ Ռ. Մ.
