ԱՆՎՏԱՆԳՈՒԹՅԱՆ ՄԻԱԿ ԵՐԱՇԽԻՔԸ Վերջերս իշխանավորները ղարաբաղյան փոխզիջման վերաբերյալ իրենց մտքերը զուգակցում են «հայրենասիրական» կարգախոսներով: Օրերս նույնն արեց Սերժ Սարգսյանը («Ազգ», 21 փետրվարի): Իր հարցազրույցում նա հայտարարում է, որ խաղաղության գինը երբեք չի կարող լինել Ղարաբաղի անկախությունը, եւ անմիջապես էլ ավելացնում, որ «այդ գինը կարող է լինել որոշ տարածքների վերադարձը»: Մեր տարակուսանքն ու զայրույթն ենք արտահայտում այս առիթով եւ Արցախյան ազատամարտի երախտավոր մեր բոլոր, նաեւ նահատակ, ընկերների անունից վճռականությամբ լի հայտարարում. – Արցախի եւ ողջ Հայաստանի անվտանգության միակ երաշխիքը ներկա սահմաններն են եւ ազատագրված բոլոր հողերի համակողմանի յուրացումը: Անվտանգության միջազգային երաշխիքներ գոյություն չունեն: Ներկա սահմանների ցանկացած փոփոխություն անխուսափելիորեն հանգեցնելու է նոր պատերազմի: Այդ մասին գիտեն հայտարարություններ անող բարձր պաշտոնյաները: – Ոչ պաշտպանության նախարարը եւ ոչ էլ այլ պաշտոնյա, Երեւանում կամ Ստեփանակերտում, հողերով սակարկելու իրավունք չունեն: Մեր ընկերների արյամբ ազատագրված եւ առանց բացառության հայրենիքի անբաժան մասը հանդիսացող «որոշ տարածք» հանձնելը, դրա մասին մտածելն անգամ, դավաճանություն է, որը վտանգում է հայ ժողովրդի գոյությունը տարածաշրջանում: Այդ մասին բարձր պաշտոնյաները արդեն ազդարարված են: – Այո, Ղարաբաղն այլեւս երբեք չի լինի Ադրբեջանի կազմում, սակայն դա այսօրվա «հանձնող» դիվանագիտության հաղթանակը չէ, այլ ազատագրական պատերազմի արդյունք, որը մենք պատրաստ ենք պաշտպանելու ցանկացած գնով: Ադրբեջանի կողմից Արցախը հայկական տարածք ճանաչելը զիջում չէ, «պայմանագիր» կոչված թղթի կտորն էլ խաղաղություն չէ, տարածքների ցանկացած զիջում նոր պատերազմ է: Այս մասին պետք է իմանանք ազգովի, եթե չենք ուզում, որ եւս մեկ սերունդ անիմաստ պատերազմի զոհ դառնա: Արցախյան պատերազմի մասնակից հրամանատարներ ՎԼԱԴԻՄԻՐ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ, ՎԱԼԵՐԻ ԲԱԼԱՅԱՆ, ՍԱՄՎԵԼ ԲԵԿԹԱՇՅԱՆ, ՈՍԿԱՆ ԳՅՈՒԼՈՒՄՅԱՆ, ԱՐԿԱԴԻ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆ, ՍԱՐԳԻՍ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆ, ԿԱՐԵՆ ՂԱԶԱՐՅԱՆ, ԿՈՐՅՈՒՆ ՄԱՐԳԱՐՅԱՆ, ԳՐԻԳՈՐ ՍԱՐԳՍՅԱՆ, ԺԻՐԱՅՐ ՍԵՖԻԼՅԱՆ, ՎԼԱԴԻՄԻՐ ՎԱՐԴԱՆՈՎ