Ռոմանտիկ երգիչը Որը չի տառապում աստղային հիվանդությամբ – Ինչո՞ւ պարզապես Հայկո։ – Ինչ-որ հատուկ բան չկա այդ անվան տակ, պարզապես, երբ 1996թ. Ռուսաստանում մասնակցեցի «Մոսկվա-96» փառատոնին, որտեղ գրավեցի առաջին տեղը, հարց առաջացավ, թե ի՞նչ անուն որոշենք ինձ համար։ Եվ քանի որ Հայկ Հակոբյանը բարդ էր ռուսների համար, այդ իսկ պատճառով էլ ընտրեցինք Հայկո անունը։ – Դուք Ձեզ համարո՞ւմ եք կայացած երգիչ։ – Ես ինձ կայացած կամ չկայացած համարել չեմ կարող։ Ինձ թվում է, որ հանդիսատեսը պետք է ընտրի՝ կայացել եմ, թե՝ ոչ։ Ես ուղղակի աշխատում եմ եւ ցանկանում եմ կայանալ։ – Ինչպե՞ս եք վերաբերվում, երբ երիտասարդ երգիչ-երգչուհիները տառապում են աստղային հիվանդությամբ։ – Ինձ թվում է՝ դա կոմպլեքս է։ Երբ մարդ իր մեջ ինչ-որ մի բանի պակասություն է զգում, նա բարդութավորվում է այդ ուղղությամբ։ Ինձ թվում է՝ աստղային հիվանդությունը այդ կոմպլեքսներից մեկն է։ Երբ մարդիկ չեն կայանում, սկսում են տառապել այդ հիվանդությամբ։ – Ի՞նչ կարծիքի եք երգիչ Հայկոյի մասին։ – Իմ կարծիքով, ես մի անձնավորություն եմ, որը շատ է աշխատում ու սիրում է իր գործը։ Ազնվորեն է աշխատում, սիրում է իր երկրպագուներին եւ ցանկանում է ունենալ հաջողություններ։ – Ինչպե՞ս եք հաղթահարում Ձեր առջեւ ծառացած խոչընդոտները։ – Խիզախությամբ։ Անվախ եմ եւ աշխատում եմ, որ չլինեն խոչընդոտներ, իսկ եթե լինում են, ապա ամեն կերպ փորձում եմ հաղթահարել դրանք։ – Աշխարհահռչակ երգիչներից ո՞ւմ հետ կցանկանայիք բեմ բարձրանալ։ – Երեւի բոլորի հետ։ Եթե նրանք հռչակավոր են, ուրեմն արդեն կայացած անձնավորություններ են։ – Ո՞ւմ եք պարտական Ձեր հաջողությունների համար։ – Իմ հաջողությունների համար առաջին հերթին ինձ եմ պարտական։ Շնորհակալ եմ իմ բոլոր ընկերներից, հատկապես Արթուր Ջանիբեկյանից, որն, ի դեպ, իմ պրոդյուսերն է։ Նրա հետ մենք սկսել ենք մեր ճանապարհը եւ մինչեւ հիմա նա իմ կողքին է։ – Մոտ ժամանակներում պատրաստվո՞ւմ եք հանդես գալ մենահամերգով։ – Աշխատում եմ նոր ալբոմիս վրա։ Եվ ձայներիզիս թողարկումից անմիջապես հետո կպատրաստվեմ շքեղ մենահամերգիս։ Այն կլինի լուսային նոր ձեւավորումներով եւ ամբողջովին կենդանի հնչողությամբ։ – Ձեր կարծիքով հանդիսատեսը ի՞նչն է գնահատում երգիչ Հայկոյի մեջ։ – Ինձ թվում է, որ ես նրանց հետ ուղղակի անկեղծ եմ։ Նրանց շատ սիրում եմ եւ աշխատում եմ երգերիս մեջ նույնպես լինել անկեղծ։ Երեւի դա է պատճառը, որ նրանք սիրում են ինձ։ – Ո՞րն է եղել Ձեր կյանքի ամենաերջանիկ պահը։ – Գիտե՞ք, չեմ կարող սահմանափակվել միայն մեկ պահով։ Կյանքում երջանիկ պահեր շատ եմ ունեցել, որովհետեւ ինքս դրսից շատ սառը անձնավորություն եմ երեւում, բայց ինչ-որ ռոմանտիզմ կա մեջս։ – Ի՞նչ է Ձեզ համար Ձեր ընտանիքը։ – Ընտանիքս մի սուրբ օջախ է։ Ընտանիքում հորս, մորս, եղբորս շատ եմ սիրում, որոնց հետ շատ կապված եմ եւ որոնց հետ կիսում եմ կյանքիս ուրախ եւ տխուր պահերը։ – Հանուն ընտանիքի կլքե՞ք բեմը։ – Շատ պրովոկացիոն հարց է։ Այդպիսի պահ դեռեւս չի ծագել, բայց ընտանիքս՝ պարզ է, ավելի առաջնահերթ է ինձ համար։ – Ի՞նչ ոճի երաժշտություն եք նախընտրում։ – Բոլոր ոճերի երաժշտություն էլ սիրում եմ։ Կա այսպիսի մի խոսք. «Չկա վատ երաժշտություն, կա վատ կատարող»։ – Ի՞նչ եք տեսնում հանդիսատեսի աչքերում։ – Սեր, սեր իմ եւ արվեստիս նկատմամբ։ Ես աշխատում եմ անել այն, ինչ իրենք են սիրում եւ ինչ ես եմ սիրում։ – Մոտ ժամանակներում ի՞նչ նորություններ են սպասվում։ – Շուտով իմ նոր ձայներիզի թողարկումն է լինելու, որի ուղղությամբ այժմ աշխատանքներ են տարվում։ Ձայնագրությունը կատարվում է «Ասպարեզ» ստուդիայում։ Իրենց մասնակցությունն են ցուցաբերում բոլոր լավ հայ երաժիշտները՝ Կարո Սարաֆյան, Գագիկ Թորոյան, Արմեն Հյուսնունց։ Ինձ թվում է, որ լավ, հաջողակ ձայներիզ է լինելու, բայց ոչ այնքան նման նախորդ ձայներիզիս։ Իհարկե, մի քիչ կպահպանվի ռոմանտիկ այդ ոճը, սակայն այս անգամ կլինի արդեն ուրիշ ոճի երաժշտություն։ Ձայներիզը պատրաստ կլինի 2-3 ամսից, որից հետո, ինչպես արդեն նշեցի, կպատրաստվեմ մենահամերգիս։ – Ի՞նչ կմաղթեիք ձեր երկրպագուներին։ – Ոչ միայն իմ երկրպագուներին, այլեւ բոլորին կմաղթեմ, որ միշտ լինեն երջանիկ, լի ժպիտով, ծաղիկներով, իրենց կյանքում միշտ հաջողակ լինեն եւ լսեն միայն լավ երաժշտություն։ ԼՈՒՍԻՆԵ ՆԱԶԱՐՅԱՆ
