Փողերը պահեք դոշակի տակ կամ Ամենալավ բանկը սեփական դոշակն է – Հարամ լինի ձեր տված փողը,- ճչացին «Կրեդիտ-Երեւանի» ավանդատուները, երբ նրանցից մեկը՝ մեծահասակ մի կին, ուշագնաց ընկավ հատակին։ Շուրջ մեկամսյա աղմկոտ հավաքներից հետո սա, այսպես կոչված, մարմնական վնասվածք ստանալու առաջին դեպքն էր ու, եթե այսպես գնա, բանկի մոտ պետք է սահմանել մշտական բժշկական հերթապահություն։ Ավելին, կրքերն այնպես են բորբոքված, որ բանկի ղեկավարությունը պետք է ուժեղացնի պահպանական ռեժիմը, որովհետեւ շուրջ 3 հազար ավանդատուներից շատ քչերն էին տեղյակ «Կրեդիտ-Երեւանի» ժամանակավոր կառավարիչ Հ. Մալխասյանի հրապարակած որոշմանը։ Ըստ այդ որոշման, առաջիկա օրերին քիչ-քիչ կմարվեն մինչեւ 1000 դոլար ավանդ ունեցողների պարտքերը, իսկ դրանից բարձր գումար ներդրողները պարտավոր են (ուզեն-չուզեն) 1 տարով երկարացնել իրենց պայմանագրերը։ Ընդ որում, նոր պայմանագրեր կնքվելու են նախորդ տոկոսադրույքների 50%-ի չափով, իսկ տոկոսադրույքների ամենամսյա վճարումներին սպասել պետք չէ՝ դրանք սառեցվում են անհայտ ժամանակով։ Երեկվանից դադարեցվեցին նաեւ բոլոր ավանդատուներին միանվագ 500-ական դոլարների վճարումները։ Կենտրոնական բանկի ներկայացուցիչն այս որոշումը բանավոր ներկայացնելուց հետո հավաքվածներին բացատրեց, որ ամեն ինչ արված է գործող օրենքի սահմաններում, եւ որ բանկը ոչ թե սնանկացել է, այլ սպասում է ներդրումների։ Ի դեպ, Հ. Մալխասյանը չգիտեր, թե երբ եւ ում կողմից կլինեն ներդրումները եւ ընդամենն ասաց, որ նախկին կառավարիչը (Մարտին Հովհաննիսյան) փողերը դրել է մասնավոր բիզնեսում ու «սկել», իսկ մոսկվացի Լյովան մտադիր չէ իր վրա վերցնել նրա վատնած գումարների փոխհատուցումը։ Ավանդատուներն այս մասին առավել քաջատեղյակ էին. ըստ նրանց, «մոսկվացի Լյովան» կամ նույն ինքը՝ «Մարկոս-Հոլդինգի» տերը, բանկը վերցրել է մեր կառավարությանը ժամանակին պարտք տված 100 միլիոն դոլարի դիմաց, եւ որ Մարտինն ընդամենը զոհն է ավելի մեծ խաղերի։ Այսպես թե այնպես, «Կրեդիտ-Երեւան» բանկի շուրջ 3 հազար ավանդատուները երեկվա որոշումից հետո արդեն իրենց գրանցեցին խաբված ավանդատուների ցանկում եւ այժմ պատրաստվում են կազմակերպված պայքար սկսել իրենց ավանդները հետ ստանալու համար։ ՌՈՒԶԱՆ ԱՐՇԱԿՅԱՆ
