ԸՆԴՄԻՇՏ ՔԵԶ ՀԻՇԱՏԱԿ, ՆՈՐԻԿ ՍԱՄՍՈՆԻ ԹՈՐՈՍՅԱՆ Ծնվել է 1942 թվականի հունվարի 1-ին։ Ու ամեն տարի աշխատանքային ընկերներով նրա ծնունդը նշում էինք հունվարի 13-ին։ «Նոր հայերից եմ, բայց ինձ հիշում են հին տոմարով»,- կատակում էր նա։ Հունվարի 13-ին նորից պիտի նշեինք… Այս անգամ արդեն հոբելյանականը՝ 60-ամյակը։ Նորից բաժակ պիտի բարձրացնեինք, ասեինք, խոսեինք, կատակեինք… Մինչ այդ երեք օր էր մնացել, բայց, ավա՜ղ… Հունվարի 10-ի երեկոյան իր ավտոտնակի շեմին ընկավ դարանակալ չարանենգի ավտոմատի կրակահերթից… Ընկավ, իր հետ տանելով բազում անկատար երազանքներ… Կյանքից հեռացավ, այդպես էլ չհասցնելով տեսնել հեռավոր Ամերիկայում ծնված իր թոռանը, որին իր անունով էին կոչել՝ Նորիկ։ Նորիկ Թորոսյան։ Սկզբունքային մարդ ու ազնիվ քաղաքացի։ 1967-ին ավարտելով Երեւանի պետական համալսարանը տնտեսագետի դիպլոմով, իր աշխատանքային գործունեության էջերը սկսեց գրել առեւտրի համակարգում։ 1984-ից «Երեւանյան լույսեր» հանրախանութում է. նախ՝ բաժնի վարիչ, ապա եւ տնօրենի տեղակալ։ Սկզբունքայնություն, ազնվություն, նվիրվածություն, ընկերասիրություն. ահա այն հիմնական հատկանիշները, որ իր մեջ կրում էր Նորիկ Թորոսյանը։ Այդպիսին էլ կմնա իր կոլեկտիվի, աշխատանքային ընկերների հիշողության մեջ։ Ընդմիշտ քեզ հիշատակ, մեր անմոռաց ընկեր։ «Երեւանյան լույսեր» հանրախանութ ՍՊԸ կոլեկտիվ R
