ՄԻ ԹԵՐԹԻ ԷՋԵՐՈՒՄ՝ ՄԻ ՔԱՆԻ ԹԵՐԹԻ ՀՈԴՎԱԾՆԵՐ Հայաստանյան թերթերի բազմանդամ ընտանիքում հայտնվեց եւս մեկը։ Այսօր արդեն ցանկացողները կարող են ծանոթանալ «ԸՐՎպվՌ255 ջՈ վպՊպս254» շաբաթաթերթի 4-րդ համարին։ Թերթում ներկայացված է տպագիր հայալեզու ԶԼՄ-ներից արված ծաղկաքաղ՝ թարգմանված ռուսերեն։ «ԸՐՎպվՌ255 ջՈ վպՊպս254»-ի խմբագիր Աշոտ Ջանիփոլադյանը կարծում է, թե հայրենական ռուսալեզու մամուլը չէր բավարարում մեր ազգաբնակչության մեջ զգալի թիվ կազմող ռուսախոսներին. – Այսպես թե այնպես, ռուսալեզու բնակչությունը զրկված է հայաստանյան տպագիր մամուլի ողջ ներկապնակին ծանոթանալու հնարավորությունից։ Մեզ մոտ մամուլի գերիշխող մասը հայերեն է եւ հենց հայերեն թերթերում են արտացոլվում քաղաքական բոլոր ուղղությունների տեսակետներն ու մոտեցումները։ – Այսինքն, Դուք գտնում եք, որ Հայաստանում տպվող ռուսալեզու թերթերը չե՞ն արտացոլում հնարավոր բոլոր մոտեցումները, քաղաքական ուղղվածությունները։ – Այո, կարծում եմ՝ չեն արտահայտում։ Պատճառը ե՛ւ նրանց սակավությունն է, ե՛ւ գրեթե նույն քաղաքական ուղղվածությունը։ Արդյունքում ստացվում է այնպես, որ մարդիկ, ովքեր ճակատագրի բերումով լավ չեն տիրապետում մայրենիին, տուժում են։ – Իսկ մտահղացումը՝ տպագրել հայկական թերթերից թարգմանված հոդվածներ, ծնվեց պահանջարկի՞ց։ – Անկեղծ ասած՝ չենք հաշվարկել։ Պարզապես հասկացանք, որ անարդարացի է ռուսալեզու բնակչությանը զրկել իրենց ուրույն դեմքն ու տեսակետն ունեցող թերթերին ծանոթանալու հնարավորությունից։ Ես նկատի ունեմ «Առավոտը», «Հայկական ժամանակը», «Իրավունքը», նաեւ՝ մյուս բոլոր թերթերը։ Կարծում եմ, որ նրանք շատ բան էին կորցնում դրանով։ Եվ մենք որոշեցինք որեւէ կերպ լրացնել այդ բացը։ – «ԸՐՎպվՌ255 ջՈ վպՊպս254»-ն իր էջերում ընդգրկում է բոլո՞ր հայալեզու թերթերից արտատպումներ։ – Այո, բոլոր։ Թերթն իրենից ներկայացնում է տարբեր թերթերի տարբեր հոդվածների թարգմանված ընտրանու ամբողջություն։ Ընտրությունը կատարում է մեր խմբագրակազմը, եւ երեւի՝ ինչ-որ տեղ սուբյեկտիվորեն։ Դա, կարծում եմ, բնական է։ Փորձում ենք ներքին ինտուիցիայով զգալ՝ ի՞նչը կհետաքրքրի ընթերցողին, եւ դա քաղել թերթերից։ Շատ դեպքերում նույն էջի վրա տեղ է գտնում միանգամից երկու հակադիր տեսակետ։ Ես կարծում եմ, որ դա ընթերցողին հնարավորություն կտա ինքնուրույնաբար կողմնորոշվելու։ – Կարելի՞ է այս ամենից ենթադրել, որ Ձեր թերթում տեղ են գտնելու (եւ գտնում են) միայն Հայաստանի քաղաքական կյանքը լուսաբանող նյութեր։ – Ոչ, բնավ ոչ։ Ընդգրկում են հասարակական կյանքի բոլոր ոլորտները՝ տնտեսություն, իրավունք, մշակույթ։ Հոդվածի ընտրությունն անում ենք՝ ելնելով ոչ թե նրանից՝ ինչ ոլորտ է լուսաբանվում, այլ որքանով է հետաքրքիր։ – Հոդվածները թարգմանում եւ արտատպում եք ամբողջությա՞մբ, թե՞ հատվածաբար։ – Առայժմ՝ միայն ամբողջական։ Իհարկե, եթե նյութը շատ հետաքրքիր լինի, չի բացառվում, որ հատվածաբար տանք։ Թեեւ կարծում եմ, որ մեր թերթի նման թերթում մեծ հոդվածներ տպագրելը ճիշտ չի լինի, քանի որ մենք հեղինակային նյութեր չենք տպագրում եւ մի մեծ հոդվածը մի քանի տարբեր, ոչ ծավալուն հոդվածների տեղ կգրավի։ – Ունե՞ք արդեն արձագանքներ։ Ինչպե՞ս է թերթը ընկալվում։ – Առայժմ դժվար է ասել։ Ամսվա վերջում պարզ կլինի, կարծում եմ։ Թեեւ շատերը դեռ տեղյակ չեն, որ այսպիսի թերթ է լույս տեսնում։ – Ինչպե՞ս եք լուծում ֆինանսավորման խնդիրը։ – Գիտեք, առայժմ թերթը մեծ փողեր չի պահանջում։ Աշխատում ենք էնտուզիազմի վրա, տպագրական ծախսերը փակել օգնում են ընկերներս, որոնց դուր է եկել այս թերթի գաղափարը։ – Ի՞նչ ասել է «առայժմ»։ Ավելի հեռահար նպատակներ ունե՞ք։ – Եթե թերթն իրեն արդարացնի, մեծ ցանկություն ունենք չսահմանափակվել տեղի շուկայով եւ դուրս գալ արտասահման, ընդ որում՝ ոչ միայն Ռուսաստան եւ ռուսախոս երկրներ, այլեւ՝ մեր ընթերցողներին գտնել Սփյուռքի տարբեր համայնքներում։ Այսինքն՝ տպագրվել նաեւ այլ լեզուներով։ Ինչպես նաեւ՝ բացել մեր ինտերնետային էջը։ – Կարծում եք, որ զուտ «էնտուզիազմով եւ ընկերների օգնությամբ» կարո՞ղ եք դուրս գալ դրսի շուկա, բացել ինտերնետային էջ։ – Իհարկե՝ ոչ։ Այսօր մենք լույս ենք տեսնում 1000 օրինակ տպաքանակով։ Ունենք ընդամենը 6 աշխատակից եւ ընկերների օգնությունը նախատեսված է միայն թերթի լույսընծայման համար։ Իսկ եթե հաջողություն ունենանք եւ հեղինակություն ձեռք բերենք, ես հուսով եմ, կգտնեմ հովանավորներ՝ լայն ասպարեզ դուրս գալու համար։ Մ. ԲԵՔԱՐՅԱՆ
