ՁԱԽԼԻԿ-ԱՋԼԻԿԸ Ագնեսա Ավագյանն այն եզակի նկարչուհին է, որը երկու ձեռքով տարբեր պատկերներ միաժամանակ է նկարում: Մինչ օրս նման երեւույթ դեռ փաստված չէ։ Նա տակավին երիտասարդ է, բայց արդեն հաջողեցրել է կերպարվեստում իր խոսքն ասել, չկրկնելով ուրիշներին։ Ագնեսան նկարել սկսել է դեռ երկու տարեկանից։ Մերձավորներին զարմացրել է, թե փոքրիկը որքան վստահորեն է բռնում մատիտը, վստահորեն գծում։ Փոքր հասակից երազել է զբաղվել նկարչությամբ, սակայն ծնողները նրան տարել են երաժշտության, անգլերենի դասընթացների, ջրացատկի, ամեն ինչի՝ բացի նկարչությունից, կարծում էին, որ նկարչությունը լուրջ մասնագիտություն չէ։ Սակայն արդեն 12 տարեկանում Ագնեսան հասնում է իր նպատակին. նրան տանում են նկարչական խմբակ։ Գրում եւ նկարում է երկու ձեռքով. երբ մի ձեռքը հոգնում է, մյուսով է շարունակում։ Դպրոցում ուսուցչուհին նրան ստիպում էր գրել աջով։ «Ինձ մոտ ամեն ինչ իրեն-իրեն է ստացվում։ Հավատում եմ Աստծուն, որն ինձ միշտ օգնել է, երեւի ամեն ինչ Բարձրյալի կամքով է լինում»,- խոստովանում է նկարչուհին։ Ագնեսան ծնվել եւ մեծացել է մի միջավայրում, ուր տիրել է ստեղծագործական մթնոլորտ. պապը եղել է նկարիչ, մայրը՝ քանդակագործ, մորաքույրը՝ ջութակահար։ «Տանը միշտ կային գույնզգույն մատիտներ եւ միշտ հնչում էր հաճելի երաժշտություն»,- հիշում է Ագնեսան։ Նա այնքան արտասովոր ընդունակության մեջ արտասովոր ոչինչ չի գտնում. «Բոլոր երեխաներն էլ նկարում են, մի ձեռքով նկարելը լավ է, երկուսով՝ հետաքրքիր»։ Մանուկ ժամանակ երազել է լինել մուլտիպլիկատոր «Դիսնեյում»։ Նրա զարմանալի ընդունակությունը՝ միաժամանակ երկու ձեռքով երկու տարբեր պատկերներ նկարելը, հետաքրքրել է նույնիսկ Գինեսի ռեկորդների գրանցման վարչության գլխավոր խմբագիր Ամանդա Բրուքսին, որը ցանկություն է հայտնել ուսումնասիրել հայուհու տաղանդը։ Սա՝ մոտ ապագայում, իսկ ներկայումս Ագնեսը գրանցվել է Ռուսաստանի «Դիվա» Գինեսի գրքում, որը լույս է տեսնելու այս տարվա սեպտեմբեր ամսին։ Ագնես Ավագյանը Վ. Թերլեմեզյանի անվան ուսումնարանի շրջանավարտ է, Գեղարվեստի ակադեմիայի առաջին կուրսի ուսանողուհի։ Տաղանդավոր աղջիկը շահել է բազմաթիվ մրցանակներ, ունեցել է երկու անհատական ցուցահանդես՝ առաջինը Երեւանում (1995թ.), երկրորդը՝ Սանկտ Պետերբուրգում (1996թ.)։ Առանձին գործեր ցուցադրվել են վրձնի վարպետների ստեղծագործությունների կողքին։ Ձեւավորել է բազմաթիվ ամսագրեր՝ «Նե », «Մանանա», «Մանկանց երկիր», «Գործընկեր», գրքեր՝ «Պիթեր Պեն», Ս. Մուրադյանի «Քո իրավունքները», Դ. Հովհաննեսի «Գազանանոց-տղա» գիրք-պլակատը։ 1996թ. դեկտեմբերին մասնակցել է ՄԱԿ-ի կողմից հայտարարված լավագույն էմբլեմի մրցույթին եւ շահել մրցանակը։ 1997թ. նա Խաղաղության ֆոնդի Մինաս Ավետիսյանի անվան անվանական թոշակառու է։ Համագործակցում է շատ թերթերի հետ։ Այժմ աշխատում է «Հայաստանի Հանրապետություն» օրաթերթի խմբագրությունում որպես թերթի ծաղրանկարիչ։ Սիրում է նկարել ծաղրանկարներ, հատկապես ուսուցիչների եւ շրջապատի մարդկանց, նաեւ գծանկար, գեղանկար, դիմանկար… Իսկ ընդհանրապես՝ «նկարչի համար չկա սիրած ժանր կամ թեմա, նա պետք է պարզապես նկարի եւ դա նրան գերագույն իրական հաճույք կպարգեւի»։ Նախընտրում է լուսավոր, վառ գույներ։ Ագնեսան երազում է, որ տանը երբեք չվերջանան ներկերը, վրձինները, թղթերը, եւ ինքը միշտ հնարավորություն ունենա նկարել։ ԱԻԴԱ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ
