«27»-Ի ԴԱՏԱՎԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ ՉՔԱՂԱՔԱԿԱՆԱՑՆԵԼ ՀՆԱՐԱՎՈՐ ՉԷ Հարցազրույց ՍԻՄ-ի նախագահ, ԱԺ պատգամավոր Հրանտ Խաչատրյանի հետ -Վարչապետ Անդրանիկ Մարգարյանը փետրվարի 21-ին հայտարարեց, թե նրանք, ովքեր գիտեն «27»-ի կազմակերպիչների ով լինելը, բայց չեն ասում, նույնպես մեղավոր են։ Չե՞ք կարծում, որ թվացյալ միամիտ հայտարարություն է։ – Հանրապետությունում պաշտոնական եւ ոչ պաշտոնական մթնոլորտն այնպիսին է, որ կարող են գտնվել մարդիկ, ովքեր վստահություն չունենալով պաշտոնական մարմինների, կուսակցությունների կամ առանձին անհատների նկատմամբ, կարող են իրենց իմացածը գաղտնի պահել, թեեւ դա պատժվում է օրենքով։ Ընդհանուր մթնոլորտն է այդպիսին։ Հենց դա էր պատճառը, որ մենք առաջարկում էինք ստեղծել խորհրդարանական հանձնաժողով, որը գուցե ոմանց համար կարող էր վստահություն ներշնչող լինել։ Ցավոք, այդ փուլը բաց է թողնված։ Սկսվել է բաց դատավարությունը։ Այստեղ արդեն բոլոր կողմերի իրավունքները գրեթե նույնն են։ Այստեղ, իհարկե, կան պրոցեդուրային խնդիրներ՝ գուցեեւ որեւէ մեկը ցանկանա դատարանում ինչ-որ բան հայտնել, կարող են դատավորները խոչընդոտ հանդիսանալ, բայց դա դեռ չի նկատվում։ Եթե այդպիսի խնդիր լինի, մենք կպահանջենք, որ դատարանը լսի բոլոր կարծիքները, եւ պետական մարմիններն ապահովեն այդ վկաների ապահովությունը։ – Ինչպե՞ս եք գնահատում այն փաստը, որ Վազգեն Սարգսյանի թաղման օրը՝ հոկտեմբերի 31-ին, նախագահ Քոչարյանը արդեն վստահաբար պնդել է, թե «27»-ի կատարողների հետեւում ոչ մի ուժ չկա եւ միայն այդ հինգն են։ – Ես հիշում եմ, որ այդ օրերին յուրաքանչյուրն իր անձնական կարծիքն ասում էր՝ չհամարելով դա վերին ատյանի ճշմարտություն։ – Այդ բանն անելու իրավունք ուներ նույնիսկ հանրապետության նախագա՞հը։ – Այստեղ խնդիրն այն է, որ պաշտոնական օղակները կարող են հանրապետության բարձր պաշտոններ զբաղեցնող մարդկանց անձնական կարծիքը դիտել որպես հրահանգ։ Ռոբերտ Քոչարյանը հենց հանցագործությունից անմիջապես հետո եղել է ԱԺ-ում, նա սեփական կարծիք, տպավորություն ձեւավորելու համար բավականին հարուստ նյութ է ունեցել։ Իմ անձնական տպավորությունը, շենքում գտնվելով, այն է եղել, որ այդ խումբը շատ վարպետորեն բեմականացնում էր վրիժառության տեսարան։ Առաջին կասկածը, որ իմ մեջ առաջացել է, թե նրանք մենակ չեն, ի դեպ, այդ բեմականացման վարպետությունից է առաջացել։ Այդ կասկածը մինչեւ հիմա ես ունեմ։ Եվ հետագայում հայտնվեցին փաստեր։ Օրինակ, երբ Հունանյանը հայտարարեց, որ Կարեն Դեմիրճյանի նկատմամբ որեւէ մտադրություն չեն ունեցել, ես ներքին ռադիոյով լսել եմ նրանց գրեթե բոլոր խոսակցությունները մինչեւ ժամը 22-ը, այդ դեպքում, ես սպասում էի, որ գոնե պետք է կես ափսոսանքի խոսք լինի կատարվածի այդ մասով։ Բայց այդպիսի բան չեմ լսել։ Առաջին անգամ հենց դրանից կասկած առաջացավ, որ նրանք մենակ չեն։ Եվ դրանից հետո բազմաթիվ այլ հանգամանքներ կասկածը խորացրին։ – Դաշտը բաժանենք երկու թեւերի՝ իշխանական, որը նույնիսկ օրը ցերեկով պնդում է, թե «27»-ի կատարողների ետեւում դրդիչներ եւ կազմակերպիչներ չկան, պնդում է նաեւ, թե հակառակ կողմը հարցն անտեղի քաղաքականացնում է, եւ հակառակ կողմ, որը պնդում է, թե կազմակերպիչներ կան եւ «27»-ի գործի քաղաքականացման մեղքը իր հերթին գցում է մյուս թեւի վրա։ Այսինքն. երկուստեք մեղադրանք է հնչում «Հոկտեմբերի 27»-ի դատավարությունը քաղաքականացնելու վերաբերյալ։ Ձեր կարծիքով՝ քաղաքականացվո՞ւմ է արդյոք եւ, եթե՝ այո, ապա ո՞ր կողմն է քաղաքականացվում։ – «27»-ի դատավարությունը չքաղաքականացնել ուղղակի հնարավոր չէ, որովհետեւ ոճրագործությանը զոհ են դարձել պետական գործիչներ։ Անկեղծ ասած, երկու կողմերի մեղադրանքներն էլ գալիս են նախկին վատ ավանդույթներից, երբ քաղաքական ընդդիմության բերանը փակելու համար ասպարեզ էր նետվում գործն անհարկի քաղաքականացնելու թեզը։ Հույս ունենք, որ եթե ասելիք ունեն, երկու կողմերն էլ գոնե դատարանում այդ ասելիքը պարզ կհնչեցնեն, եւ բոլորն առանց ենթատեքստերի կխոսեն միմյանց հետ։ Դատարանի անկախությունը կախված է նրանից, որ բոլոր հանգամանքների մթնոլորտում կարողանա օրինական վճիռ կայացնել։ – Բայց կկարողանա՞։ – Դրանով կորոշվի դատարանի անկախությունը։ Նախաքննության մարմնի անկախության չափը մենք արդեն իմացանք։ Իմացանք, որ նախաքննության մարմինը կարող է ե՛ւ այս կողմից, ե՛ւ այն կողմից 180 աստիճան շեղումներով շրջադարձեր կատարել։ – Պաշտպանության նախկին նախարար Վաղարշակ Հարությունյանը մեր թերթին տրված հարցազրույցում ասաց, թե «Հոկտեմբերի 27»-ի կազմակերպիչները երկրի ներսում են։ Դուք համամի՞տ եք։ – Ես գտնում եմ, որ այդպիսի պնդումներ անող մարդը պետք է կապվի փաստաբանների հետ եւ դատարանում ասի այն հիմնավորումները, ըստ որոնց նման հայտարարություն է անում։ Քաղաքական վերլուծության արդյունքում ես էլ կարող եմ ասել, որ կան կազմակերպիչներ, որ դրանք ե՛ւ ներսում են, ե՛ւ դրսում, բայց հայտարարությունների կտրուկությունը երկու բացատրություն կարող է ունենալ. մեկը՝ լրացուցիչ փաստերի տիրապետելը եւ երկրորդը՝ ուղղակի տակտիկա, որը ունի որոշակի նպատակ։ Հարցազրույցը վարեց ՄԱՐԳԱՐԻՏ ԵՍԱՅԱՆԸ
