Աշխարհից ետ չմնալու համար Ամերիկայի նախագահական ընտրությունները թարգմանաբար լուսաբանվում են հեռուստատեսությամբ, քաղաքական գործիչները ծիծաղելի լրջությամբ քննարկում են այդ թեման։ Ո՞ւմ թեկնածությանն է, ամեն դեպքում, կողմ հասարակ ժողովուրդը։ Ճշտելու համար դա, դիմեցինք պատահական անցորդների. «Ո՞ւմ կուզեիք տեսնել ԱՄՆ նոր նախագահի պաշտոնում՝ Բուշի՞ն, թե՞ Գորին» հարցով։
Ֆելիքս Առուստամյան, Լուսանկարիչ-թղթակից.- Որքան գիտեմ, երկուսից եւ ոչ մեկը Ցեղասպանության մասին լավ արտահայտություններ չի արել, այնպես որ՝ ով էլ նախագահ լինի, ինձ համար մեկ է։
Անահիտ Չիլոյան, գործազուրկ.– Ո՞ւմ ասեմ, ոչ նրան եմ ճանաչում, ոչ՝ նրան, ով ուզում ա, անցնի։ Ինձ ինչ։ Մենակ կուզենամ՝ մեր նախագահը փոխվի։
Արմեն Անտոնյան, բռնցքամարտի Հայաստանի հավաքականի մարզիչ.– Ինձ համար միեւնույն է, ով ուզում է լինի։ Թող էն մարդը լինի, որ մի ինչ-որ օգտակար գործ անի հայերի համար։ Բայց թե ինչ պիտի կոնկրետ անեն՝ չգիտեմ, ինձ պարզ չի։ Անսովոր է, որ էսքան դրանց ընտրությունը ձգձգվում է։ Մի բան էն չի։
Կարդացեք նաև
Վարսիկ Գալոյան, «Հա՜-ա՞, աշխատանքից հանեցին, ասին՝ գնա տունը նստի, պառավ կնիկ ես».- Բուշի տղեն հայերին չի սիրում, հասկացա՞ր։ Ցեղասպանությունը հաստատեցին, նա էլ սկսել ա ավել-պակաս խոսալ, ազիզ ջան։ Բուշն իրավունք չունի անցնելու, բայց Գորին հըլա որ ես ծանոթ չեմ։ Հասկացեք։
Չոբանյան Սերյոժա, փչացած սանտեխնիկա նորոգող վարպետ.– Ես, իմացա՜ր, էդ հարցերով էսքան ժամանակ չեմ զբաղվել։ Ոչ էլ միտինգի եմ մասնակցել։ Ամերիկայո՞ւմ… Ախր, չեմ հասկանում, ի՞նչ է եղել։ Պրեզիդենտ են ընտրո՜ւո՜ւմ։ Հա՜, տենց ասա։ Թող մեր Հայաստանի համար որը լավ կըլնի, նա դառնա։
Կարծիքները հավաքեց
ԼԻԼԻԹ ԱՎԱԳՅԱՆԸ
