«Առավոտ» թերթի խմբագիր Ա. Աբրահամյանին՝ թերթի առ 25.10.2000 թ. հոդվածի վերաբերյալ
Թերթ կոչվածդ էլի թույն թափեց։ Կարդացինք։ Նորից հարամ հացիդ փողն վաստակեցիր։ Քո գործը հեշտ է։ Դիր ու տպիր։ Դիր ու սեւացրու։ Դու ոչ ամոթից ես քրտնում, ոչ էլ քո արած սեւ գործից։ Արամ Աբրահամյան, մաղձդ բերնիդ համը փոխել է։ Ոչ միայն քո, այլ նաեւ քո խմբագրակազմի։ Թե ինչ գույնի են քո թերթն ու անձը, բոլորս գիտենք։ Դու եւ քո նման տականքներն են մեր երկիրը հասցրել այս օրին։ Բայց հաստատ իմացիր, սեւ գործդ չես հասցնի ավարտել։ Մենք չենք թողնի, որովհետեւ մենք ենք այս երկրի տերը, իսկ դու ընդամենը ստոր պատվեր կատարող ես։ Թուրքական, պարսկական էժանագին ու անորակ կոնֆետներից վերջապես փրկվեցին մեր երեխաները, իսկ դու մի գլուխ վայրհաչում ես։ Մեր կոնֆետները քո դուրը երբեք էլ չեն գա, որովհետեւ քեզ նման թուրքերի համար չեն արտադրվում։ Մենք աշխատում ենք մեր երկրի, մեր ընտանիքների ու մեր երեխաների համար, իսկ դու այնքան ես հեռու մեր ժողովրդից, ինչքան քո ծախու անձը առնական տղամարդուց։ Ոչ ուզում ենք, ոչ էլ պահանջում, որ դու այս նամակը տպես քո թերթոնում։ Թե ինչքանով է մեր արտադրանքը լավ կամ վատ, թող ժողովուրդը որոշի։ Արամ Աբրահամյան, մենք համբերատար ենք, բայց ամեն ինչ իր սահմանն ունի։ Ու կգա էն օրը, երբ քեզ ու քո նմաններին դուրս կշպրտենք մեր հայրենիքից նույն ձեւով փաթեթավորված, որովհետեւ դուք հաստատ, որ նույն կեղտն եք։
«Գրանդ Քենդի» ՀՌ ՀՁ ՍՊԸ մամուլի եւ
հասարակայնության կապերի «Արձագանք»
աշխատանքային հանձնաժողով՝
29 ստորագրություն,
31.10.2000թ.
ք. Երեւան
Սիրով տպագրում ենք այս վայելուչ եւ բովանդակալից նամակը՝ նրա իրական հեղինակ Հրանտ Վարդանյանի մտավոր մակարդակը «Առավոտի» ընթերցողներին ներկայացնելու համար։
