Ե՞րբ եւ ո՞վ է ասել այս խոսքերը, ո՞ւմ են ուղղված դրանք. «Նրանք փակուղի են մտել։ Ոչ դուրս կարող են գնալ, ոչ ետ գնալ։ Նրանք դատապարտված են Հայաստանում ունենալ բացարձակ իշխանություն, որի համար հարկ կլինի մանրացնել, փոշիացնել, ապա եւ ամայացնել Հայաստանի քաղաքական դաշտը, ինչպես արեցին Ղարաբաղում։ Այս ճանապարհին պիտի դաշնակիցներ փոփոխեն, շարքից հանեն նշանակալի որեւէ մեկին։ (…) Հայաստանը նրանց ատում է, այդ ատելության համար վրեժխնդիր են լինելու երեւելի անհատների հանդեպ։ Այնպես որ, միայն քեզնով գործը չի ավարտվելու։ (…) Հայտ ներկայացնելով վտանգի տակ ես դրել քո զինակիցներին եւ շրջապատը, քո կործանումը բոլորի կործանումն է, Հայաստանին տարիներ սպասող տեռորով»։
ՆԱԽՈՐԴ
Գեւորգ Գույումջյանը ճիշտ էր հիշում, որ 1999-ի հոկտեմբերի 27-ի հաջորդն օրն իսկ հրապարակվեցին Հրանտ Մաթեւոսյանի այս խոսքերը. «Թող ուրախանան այն ճիվաղները, ովքեր արդարության անունով, հանուն արդարության վանդակաճաղեր էին պահանջում – ահա վանդակաճաղերը։ Ահա մեղադրողները։ Եկել եւ Ազգային ժողովում հաշվեհարդար են անում ազգի հետ՝ «հանուն արդարության»:
