Ե՞րբ եւ ո՞ր գործիչն է ասել. «Եթե զուտ իրավաբանորեն նայենք, Ղարաբաղի անկախության հանրաքվեն եւ հռչակագիրն ավելի շատ անկախություն էր ոչ թե Ադրբեջանից, այլ… Հայաստանից, որը չի ճանաչվել Հայաստանի իշխանությունների կողմից»։
ՆԱԽՈՐԴ
1997-ին Դավիթ Վարդանյանի այս խոստովանությունը հետագա տարիներին նրա գործողությունների լավագույն բացատրությունն է. «Մենք հո ի ծնե հեղափոխական չե՞նք եղել. ուղղակի այս իշխանություններն են ցույց տվել, որ նրանց հետ ցանկացած զրույցներն ու բարոյախոսական խոսակցությունները բոլորը դիմահարդարային բնույթի են։ Պայմաններն են կոշտ, թե չէ արմատական գիծ տանելն այնքան էլ հաճելի բան չէ՝ ծանր աշխատանք է, անձնական դժվարություններ…»։
