Խաչիկ Ստամբոլցյանից հետո Հայաստանում Աստվածաշնչի լավագույն մասնագետը ատելության եւ ցասման այնպիսի ուժով խարազանեց նախորդ ռեժիմը ներկայացնող իր գործընկերներին, որ նրա ելույթը ԱԺ-ում վերածվեց հերոս-սիրահար օպերային տենորի մի անզուգական արիայի: Եթե մեր իշխանություններն այս անգամ էլ չգնահատեն պրն Գեղամյանի չարչարանքը, ապա, կարծում եմ, իշխանավորների առջեւ նրա հավաքած միավորները կբավարարեն գոնե օպերային թատրոնի տնօրեն նշանակվելու համար:
Աղվան Հովսեփյանը
Ինչպես միշտ, հռետորական վիրտուոզ վարպետությամբ աչքի ընկավ մեր գլխավոր դատախազը: Անցած շաբաթ եւս նրա հրապարակային ելույթներում փաստարկներն առանձնանում էին կուռ տրամաբանությամբ եւ հստակ ձեւակերպումներով: Կարող եմ միայն պատկերացնել, թե ինչպես էին պրն Հովսեփյանից սարսափում ամբաստանյալները, երբ նա, շարքային դատախազ աշխատելու տարիներին, ելույթ էր ունենում դատարաններում:
Պարույր Հայրիկյանը
Կարդացեք նաև
Փետրվարյան ապստամբությանը նվիրված հանրահավաքում մեր ամենափորձված հռետորներից մեկը տեսականորեն շատ ճիշտ նկատեց, որ քաղաքական գործչի առաքելությունը ոչ թե հաց ու երշիկ բաժանելն է, այլ պետական համակարգի բարելավումը: Պետք է նկատել, որ 85 թվականից ի վեր մեր քաղաքական գործիչները հենց դրանով էլ զբաղված են: Սակայն պետական համակարգի բարելավմանն ուղղված ճիգերին զուգահեռ, չգիտես ինչու, անհետանում են հացն ու երշիկը: Գուցե ավելի նպատակահարմար է, այնուամենայնիվ, մեր գործիչներին լծել հաց ու երշիկ բաժանելու գործի՞ն:
ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
