Վերջին շրջանում հանրապետության ներքին քաղաքական կյանքի ձեւախեղումները խոր տագնապ են հարուցում։ Առկա է փոխադարձ անվստահության, թշնամանքի, ատելության մթնոլորտ, որ միտում ունի սեպ խրել հայ ժողովրդի տարբեր հատվածների միջեւ։ Վտանգվում են այն արժեքները, որոնց շուրջ համախմբվել է ժողովուրդը իր ազգային-ազատագրական պայքարի բոլոր այս տարիներին։ Այս մթնոլորտում քաղաքական անհեռատեսության նորագույն դրսեւորում է հաշվեհարդարը ղարաբաղյան շարժման առաջամարտիկներից մեկի նկատմամբ։
Մեղադրանքի մեջ, մեզ համար որպես մտավորականների, մի բան զգալի դարձավ. առավել կարեւորվում էր ոչ թե «հանցագործությունը», այլ անձը։ Դա ամենացավալին է հայ իրականության եւ հայ հոգեբանության պատմականություն ունեցող դրսեւորման մեջ։ Քաղաքականությունը բարդ ասպարեզ է եւ շատ հեռատես ու շրջահայաց պիտի լինել երկրի մի կերպ հավաքած շրջանակը չփլելու համար։ Քաղաքական դաշտում ուժեղների պատեհապաշտությունը չի համեմատվում սովորական քաղքենու պատեհապաշտության հետ։ Քաղաքական ասպարեզում մանր պատեհապաշտությունը ավերիչ ուժ ունի, որը կարող է քարուքանդ անել դարերով փայփայած ազգային մեծ կառույցը, փշրանքները որի նորեն ցրվելու-գնալու են դեպի անցյալ եւ ապագա։ Մեր այսահար ճակատագրի փորձը դեռեւս չի ձեւավորում մեծալուրջ մտածողություն։ Կոչ ենք անում վերջ տալ քաղաքական այս տեղապտույտին, որը հղի է ծանր հետեւանքներով։ Դա կլինի բարի կամքի եւ քաղաքական արիության դրսեւորում։
ԱՂԱՍԻ ԱՅՎԱԶՅԱՆ, ՀԱԿՈԲ ՀԱԿՈԲՅԱՆ,
ԱՐՏԱՇԵՍ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ, ՀՐԱՉՅԱ ԹԱՄՐԱԶՅԱՆ,
Կարդացեք նաև
ԷԴՈՒԱՐԴ ԽԱՐԱԶՅԱՆ, ՎՐԵԺ ԻՍՐԱՅԵԼՅԱՆ, ՀԱՍՄԻԿ ՍԵՎՈՅԱՆ
Քանդակագործ Արտաշես Հովսեփյանի հետ հարցազրույցը՝ հաջորդ համարում։
