Ֆրանսիական «Պարի մատչ» ամսագիրը, անդրադառնալով այդ երկրի նախագահ Ժակ Շիրակի՝ Հայաստան կատարելիք այցին, նշել է, որ այդ այցը ոչ թե հետաձգվել է, այլ ընդհանրապես հանվել է օրակարգից, քանի որ Ֆրանսիան չի ցանկացել նեղացնել Թուրքիային։ Դա, իհարկե, չի նշանակում, թե Հայաստանը կարող է հայտնվել քաղաքական մեկուսացման մեջ, թեեւ պատմությանը առայժմ հայտնի չէ մի դեպք, երբ որեւէ երկրի նախագահ հրաժարվի Թուրքիա մեկնելուց, որպեսզի չնեղացնի Հայաստանին։ Սակայն ըստ ՀՀ արտգործնախարարության, իրական պատճառը ոչ թե Թուրքիային նեղացնելու վտանգն է, այլ այն, որ ղարաբաղյան խնդրում որեւէ առաջընթաց չկա, հետեւաբար՝ Ֆրանսիայի նախագահի այցը տարածաշրջան անիմաստ է։
Ըստ էության, արտաքին քաղաքական գերատեսչության այսօրինակ մեկնաբանությունը եւս մեկ անգամ անուղղակիորեն ապացուցում է, որ Ֆրանսիայի նախագահի՝ Հայաստան կատարելիք այցից հրաժարվելը մեր դիվանագիտության հերթական փայլուն հաղթանակն է։ Ինչո՞ւ։ Որովհետեւ Ժակ Շիրակի այցը կնշանակեր, որ ղարաբաղյան խնդրի կարգավորման ասպարեզում առաջընթաց կա։ Մինչդեռ այն, ինչ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահներն առաջընթաց են համարում, մեզանում ընդունված է անվանել դավաճանություն ազգային շահերին։ Պարզ ասած, քանի Ժակ Շիրակը Հայաստան չի եկել, կարող ենք հանգիստ քնել. դավաճանություն տեղի չի ունենա։ Եվ քանի որ, ըստ մեր տեղեկությունների, Ելցինն ու Քլինթոնն էլ չեն պատրաստվում Հայաստան գալ, ապա միանշանակորեն կարելի է վստահ լինել, որ մեր դիվանագիտությունն ընթանում է ճիշտ ուղիով։
Ինչ վերաբերում է Թուրքիային նեղացնելուն, ապա այստեղ բոլոր պետությունների առջեւ մեծ հեռանկարներ են բացվում։ Նրանք կարող են հեշտությամբ «լավամարդ դառնալ» եւ կարգավորել Թուրքիայի հետ իրենց հարաբերությունները՝ ընդամենը Հայաստան չայցելելու գնով։