Քանդենք հինը, քանդենք նորը
Պատգամավորակարոտախեղդ հայ ժողովրդին վերջերս բախտ է վիճակվել երբեմն-երբեմն հանդիպելու իր սիրելի «միաձայն» ընտրյալներին: Անշուշտ, եթե խավարը չիշխի հայոց օջախներում, որովհետեւ աստվածահաճո այդ հանդիպումները կայանում են «հեռուստաընտրյալ-հեռուստադիտող» կարգավիճակով:
Դեկտեմբերի 6-ը այդ երջանկահիշատակ օրերից մեկն էր: Եվ երբ ամբիոն բարձրացավ ՆԳ նախարարը, հեռուստադիտող հայ ժողովուրդը մի պահ մոռացավ, որ մեր երկիրը բազմաթիվ մեծ հաջողությունների հետ մեկտեղ, ձեռք է բերել նաեւ «միաձայն» Ազգային ժողով: Եվ քանի որ մոռացավ, համակ ուշադրություն դառնալով սպասեց, որ ուր որ է հարցերի տարափ կտեղա «ամբիոնացավով» չտառապող Վանո Սիրադեղյանին: Եվ չնայած հայ ժողովուրդը երբեք չի սխալվում, այս անգամ սխալվեց. «միաձայն»-ի ծրագրերի մեջ չէր մտնում բազմաթիվ հարցրեի պարզաբանումը հասցնել հանրությանը:
Ընդամենը երկու հարց ուղղվեց ՆԳ նախարարին, որոնցից մեկն էր միայն վերաբերում ՆԳ նախարարության ապագա կարգավիճակին:
Կարդացեք նաև
Բայց մեր ժողովրդին էլ, դե գիտեք… Մի պատասխանն էլ բավական էր, որ հաջորդ օրը փողոցներում, տներում, քաղաքային տրանսպորտում իրենց տպավորություններն արտահայտեին.
– Տեսա՞ք էն… էն… (խոսքը «միաձայն» ընտրյալներից մեկի մասին էր.- Լ. Ճ.) ոնց էր կապտել: Իբր քիչ էր կապույտ:
– Հարցեր չտվեցին, որովհետեւ գիտեին, որ շատ բան գիտի, շատ բան կասի:
– Դե, «միաձայնը» վերեւում, մենք՝ ներքեւում, մեր կարծիքը հաշվի առնողն ո՞վ է:
– Բա ո՛նց… Մեր այս հզոր, մեծ, անծայրածիր երկրում ամոթ չի՞, որ մի ՆԳ նախարար լինի: Ամեն փողոց ու մայլա, որ մի ՆԳ նախարարիկ ունենա, էս մի փողոցի նախարարիկը իր զորքով կգնա մյուս փողոցի նախարարիկի ականջը կքաշի, էսպես ուրախ-զվարթ կապրենք:
– Եղած-չեղած մի նախարարություն է աշխատում, այն էլ են ուզում քանդել:
Չշարունակեմ, որովհետեւ ժողովուրդը, պարզվում է, մեր Ազգային ժողովի պես «միաձայն» է մտածում. գրեթե բոլորը կրկնում էին վերջին նախադասությունը:
Հարկ չկա իրար խառնվելու: Ճիշտ է, մեր ժողովուրդը իմաստուն ժողովուրդ է (օրինակ՝ «միաձայն» ընտրյալների եւ Սահմանադրության հարցում), սակայն ներքին գործերի նախարարության դեպքում, այնուամենայնիվ, կարող է սխալվել: Ի վերջո, ներքին գործերը ներքին գործեր են, հո արտաքին գործեր չեն, որ հասկանա:
Լիզա ՃԱՂԱՐՅԱՆ
