19-րդ դարի կառույց Պուշկին 4/5 հասցեի տունը, որը պատկանել է Թաիրովներին, շուտով հողին է հավասարեցվելու, տան հետ նաեւ կվերանա գինու հին մառանը:
Պուշկինի 4 եւ հարակից տարածքները կառավարության որոշմամբ գերակա շահ է ճանաչվել, այն ձեռք է բերել «Լոկալ Դեվերլոփերս» շինարարական ընկերության սեփականատեր Սամվել Մայրապետյանը:
Վերջերս գինեգործները, հնագետներն ու տուրօպերատորներն ահազանգել էին, որ այդ տարածքի հնամյա մառանները հարկավոր է պահպանել, դրան լինելով Երեւանի պատմության մաս, կարող են զբոսաշրջության զարգացման խթան հանդիսանալ, եւ օտարերկրացի զբոսաշրջիկներին մայրաքաղաքում հետաքրքիր ընդունելության վայր:
Ահազանգից հետո ինչ-որ անձինք գիշերով ներս են խուժել Պուշկինի 4/5 հասցեի տան մառանը եւ քանդել մուտքի մի հատված:
Տան սեփականատերերը տարեց ամուսիններ են՝ Կիլիկյանները, որոնք ոչ մի կերպ չեն կարող գիշերով մառան ներխուժածներին բռնացնել: Կիլիկյանը, մառանի եւ այդ հին տների քանդման մասին ասում է՝ «Միայն Էրդողանը կարող է նման բան անել»:
Աշոտ Կիլիկյանը պատմեց, որ նախքան իրենց կողմից տան ձեռք բերումը, այդտեղ հայտնի, ճանաչված հայեր են ապրել, Թաիրովն է նրանց հյուրընկալել, այսինքն, այդ տունը կարող է նաեւ թանգարան լինել:
Թաիրովների տան եւ մառանի պատմությունը տեսանյութերում`
Կիլիկյանների ընտանիքի բարեկամ Կարեն Գրիգորյանը մեզ ներկայացրեց նաեւ 19-րդ դարի մառանի պատմությունը, թե ինչպես են այնտեղ գինի պատրաստել, ի՞նչ է կատարվել մառանում Հայրենական Մեծ պատերազմի տարիներին:
Մանրամասները՝ տեսանյութում
Պուշկինի 4 հասցեի տներն իրարից բաժանվում են կրկին 19 դարում կառուցված դալանով: Բնակիչներն ասացին, որ դալանի տանիքային մի հատվածը դիտավորյալ վթարային են դարձնում, հարակից տանից ջուր են բաց թողնում, որն անցնում է հոսանքալարերի միջով: Այդպես են վարվում, ըստ բնակիչների, որպեսզի վտանգավոր լինելու պատրվակով քանդեն այն: Բնակիչները պատմեցին, որ Մայրապետյանին պատկանող շինարարական ընկերությունը Պուշկին փողոցում շինաշխատանքների ժամանակ գինու հին կուժեր եւ կուլաներ են գտել, ու ոչ թե պահպանել են կամ հանձնել մասնագետներին, այլ դեն են նետել:
Ընդհանրապես Պուշկինի 4 հասցեն հարակից տներով, մառաններով ու բակով 19-րդ դարի երեւանցիների կենցաղի, մշակույթի կրողն են: Մասնագետների կարծիքով այս հատվածը անհրաժեշտ է պահպանել, եթե անգամ այն արդեն սեփականացվել է, պետությունը կարող է պարտադրել ներդրողին պահպանել հնությունը եւ այդ հատվածում, որպես մշակութային փոքրիկ թաղամաս, վերականգնել, որը բազմաթիվ զբոսաշրջիկների այցելության վայր կլինի, եւ վերջապես, կպահպանվի 19-րդ դարի Երեւանի պատմության մի մասնիկը:
Թե ինչպե՞ս է Մայրապետյանը Աշոտ Կիլիկյանի սեփականության համար փոխհատուցում, ինչպիսի, ըստ Կիլիկյանների, ապօրինությունների է դիմել, կներկայացնենք առաջիկայում:
Նելլի ԲԱԲԱՅԱՆ
Много Уважаемый Арам Абрамяан я живу Очень далеко от родины, Ну когда я вижу как наш город Беспощадно разрушают И все молчат Как будто так и должно быть Таких людей надо судить как предатели родины Разрушают нашу историю Разрушает наш любимый город как будто Турки приехали в город Я обращалась с вас Остановите это безобразие.
Много уважаемый Арам Абрамян Я пищу у вас издалека, Я не могу молчать когда я вижу как наш город ломают Во время сталина этих людей называли вредителей и Расстреливали Неужели не видите что творится Они разрешат нашу историю Что надо предпринять чтобы остановить этот геноцид Как будто Турки зашли город Жду вашего ответа.